فصل دوم - در بعض دعاهای وارده در وقت خوابیدن و بیدار شدن
هنگام خوابیدن
و آن هفت دعا است اوّل از حضرت صادق عليه السلام مروي است كه كسي كه بگويد سه مرتبه در وقتي كه در خوابگاه خود درآيد:
اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذي عَلا فَقَهَرَ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذي بَطَنَ فَخَبَرَ وَالْحَمْدُلِلَّهِ الَّذي مَلَكَ
فَقَدَرَ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذي يُحْييِ الْمَوْتي وَ يُميتُ الْاَحْيآءَ وَ هُوَ عَلي كُلِّ شَيْءٍ
قَديرٌ
بيرون آيد از گناهان خود مانند روزي كه زائيده او را مادَرِ او و اين روايت را صدوق و شيخ نيز نقل كرده اند و در عدّة الدّاعي از حضرت صادق عليه السلام نقل كرده كه اين اَدْني چيزي است كه مجزي است از تحميد و لكن در آن روايت حمد دوّم بعد از حمد سوّم است
دوّم و نيز از آن حضرت مروي است كه حضرت رسول صلي الله عليه و آله چون در رختخواب خود جامي گرفت مي خواند آية الكرسي و مي گفت :
بِسْمِ اللَّهِ آمَنْتُ بِاللَّهِ وَ كَفَرْتُ بِالطّاغُوتِ اَللّهُمَّ احْفَظْني في مَنامي وَ في
يَقَظَتي
تعویذ هنگام خواب
سوّم از مفضّل بن عمر منقول است كه حضرت صادق عليه السلام به من فرمود كه اگر بتواني شب نكن مگر آنكه تعويذ كني خود را به يازده حرف گفتم خبر ده مرا به آنها فرمود بگو:
اَعُوذُ بِعِزَّةِ اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِقُدْرَةِ اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِجَلالِ اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِسُلْطانِ اللَّهِ وَ
اَعُوذُ بِجَمالِ اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِدَفْعِ اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِمَنْعِ اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِجَمْعِ اللَّهِ وَ اَعُوذُ
بِمُلْكِ اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِوَجْهِ اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِرَسُولِ اللَّهِ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ مِنْ شَرِّ
ما خَلَقَ وَ بَرَءَ وَ ذَرَءَ
وتعويذكن خودرابه اين هروقت كه خواهي
دعا هنگام خوابیدن
چهارم ازحضرت صادق عليه السلام منقول است كه كسي كه بخواند صدمرتبه قُلْ هُوَاللَّهُ اَحَدٌ در وقتي كه در خوابگاه خود رود آمرزيده شود از گناهان پنجاه ساله خود
و نيز از آن حضرت مرويست كه كسي كه بخواند در وقتي كه در رختخواب خود رود قُلْ يآ اَيُّهَا الْكافِروُنَ وَ قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَدٌ بنويسد حق تعالي براي او بيزاري از شرك را
جهت بیدار شدن برای نماز شب
پنجم از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه حضرت رسول صلي الله عليه و آله فرمود كسي كه بخواهد برخيزد براي نماز شب و در رختخواب خود جا كرده باشد بگويد:
اَللّهُمَّ لاتُؤْمِنّي مَكْرَكَ
وَلاتُنْسِني ذِكْرَكَ وَلا تَجْعَلْني مِنَ الْغافِلينَ اَقُومُ ساعَةَ كَذا وَ كَذا
هرگاه چنين گفت حقّ تعالي موكّل فرمايد به او ملكي كه او را بيدار كند در آن ساعت
دعا هنگام بیدار شدن در شب
ششم و نيز از آن حضرت مروي است كه فرمود هرگاه يكي از شما برخواست در شب از خواب بگويد:
سُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ النَّبِييّنَ وَ اِلهِ الْمُرْسَلينَ وَ رَبِّ الْمُسْتَضْعَفينَ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ
الَّذي يُحْييِ الْمَوْتي وَ هُوَ عَلي كُلِّشَيْءٍ قَديرٌ
پس بدرستي كه چون اين را گفت مي گويد خداي تبارك و تعالي راست گفت بنده من و شكر نمود
هفتم از عبدالرّحمن بن حجّاج روايت است كه حضرت صادق عليه السلام در آخر شب كه از خواب برمي خواست صدا را بلند مي فرمود به حدّي كه اهل خانه بشنوند و مي گفت :
اَللّهُمَّ اَعِنّي عَلي هَوْلِ الْمُطَّلَعِ وَ
وَسِّعْ عَلَيَّ ضيقَ الْمَضْجَعِ وَارْزُقْني خَيْرَ ما قَبْلَ الْمَوْتِ وَارْزُقْني خَيْرَ ما
بَعْدَ الْمَوْتِ