تعویذ بجهت درد سر و درد گوش
از حضرت باقرالعلوم عليه السلام مروي است كه بجهت تسكين درد سر
سر را مسح كند و هفت مرتبه بگويد:
اَعُوذُ بِاللَّهِ
الَّذي سَكَنَ لَهُ ما فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَ ما فِي السَّمواتِ وَالْاَرْضِ وَ هُوَ السَّميعُ
الْعَليمُ
و اين دعا از براي درد گوش نيز از حضرت صادق عليه السلام هفت مرتبه نقل شده .
و نيز از آن حضرت وارد شده كه پنير بسيار كُهنه را قدري بگير و نرم بكوب و با شير ممزوج كن و بر روي آتش گرم و نرم كن و چند قطره در گوش كه درد مي كند بريز
ايضاً براي درد سر بخواند بر قدح آبي :
اَوَلَمْ يَرَ الَّذينَ كَفَرُوا اَنَّ السَّمواتِ وَالْاَرْضَ كانَتا رَتْقاً
فَفَتَقْناهُما وَ جَعَلْنا مِنَ الْمآءِ كُلَّ شَيْئٍ حَي اَفَلا يُؤْمِنُونَ
پس بياشامد آن را و روايت شده كه هرگاه كسالت يا صُداع عارض حضرت رسول صلي الله عليه و آله مي گشت دستها را مي گشود و فاتحه و معوذتين مي خواند و بصورت مي كشيد پس برطرف مي شد از آن حضرت درد
و نيز از براي رفع صُداع دست بكشد بر سَرِ او و بگويد:
اِنَّ اللَّهَ يُمْسِكُ السَّمواتِ وَ
الْاَرْضَ اَنْ تَزُولا وَ لَئِنْ زالَتا اِنْ اَمْسَكَهُما مِنْ اَحَدٍ مِنْ بَعْدِهِ اِنَّهُ كانَ حَليماً
غَفُوراً
و از ربيع الا برار نقل است كه ماءمون را در طرطوس صداعي عارض شد و به هيچ وجه علاج آن نشد قيصر روم كلاهي براي او فرستاد و نوشت براي او شنيدم خبر صُداع تو را اين كلاه را فرستادم كه بر سر گذاري تا درد ساكن شود ماءمون ترسيد كه در آن زهري تعبيه كرده باشد امر كرد كه بر سر حاملش نهادند ديد ضرري به او نرسانيد پس امر كرد بر سر كسي ديگر كه صداع داشت نهادند دردش ساكن شد آن وقت ماءمون آن كلاه را بر سر خود گذاشت دردش ساكن گشت تعجّب نمود او را شكافت ديد كه در آن نوشته است :
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ
الرَّحيمِ كَمْ مِنْ نِعْمَةٍ لِلَّهِ في عِرْقٍ ساكِنٍ حَّم عَّسَّقَّ لا يُصَدَّعُونَ عَنْها وَلا
يُنْزِفُونَ مِنْ كَلامِ الرَّحْمنِ خَمَدَتِ النيّرانُ وَ لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ وَ جالَ
نَفْعُ الدَّوآءِ فيكَ كَما يَجُولُ مآءُ الرَّبيعِ فِي الْغُصْنِ