نهج البلاغه - خطبه : 213 - آفریدگار بی همتا

213-  و من خطبة له (علیه السلام) فی تمجید اللّه و تعظیمه :
الْحَمْدُ لِلَّهِ الْعَلِیِّ عَنْ شَبَهِ الْمَخْلُوقِینَ الْغَالِبِ لِمَقَالِ الْوَاصِفِینَ الظَّاهِرِ بِعَجَائِبِ تَدْبِیرِهِ لِلنَّاظِرِینَ وَ الْبَاطِنِ بِجَلَالِ عِزَّتِهِ عَنْ فِکْرِ الْمُتَوَهِّمِینَ الْعَالِمِ بِلَا اکْتِسَابٍ وَ لَا ازْدِیَادٍ وَ لَا عِلْمٍ مُسْتَفَادٍ الْمُقَدِّرِ لِجَمِیعِ الْأُمُورِ بِلَا رَوِیَّةٍ وَ لَا ضَمِیرٍ الَّذِی لَا تَغْشَاهُ الظُّلَمُ وَ لَا یَسْتَضِی‌ءُ بِالْأَنْوَارِ وَ لَا یَرْهَقُهُ لَیْلٌ وَ لَا یَجْرِی عَلَیْهِ نَهَارٌ لَیْسَ إِدْرَاکُهُ بِالْإِبْصَارِ وَ لَا عِلْمُهُ بِالْإِخْبَارِ .

و منها فی ذکر النبی ( صلى الله علیه وآله )
أَرْسَلَهُ بِالضِّیَاءِ وَ قَدَّمَهُ فِی الِاصْطِفَاءِ فَرَتَقَ بِهِ الْمَفَاتِقَ وَ سَاوَرَ بِهِ الْمُغَالِبَ وَ ذَلَّلَ بِهِ الصُّعُوبَةَ وَ سَهَّلَ بِهِ الْحُزُونَةَ حَتَّى سَرَّحَ الضَّلَالَ عَنْ یَمِینٍ وَ شِمَالٍ .

خطبه ای است از آن حضرت (علیه السلام):در تمجید و تعظیم خداوند متعال

سپاس خدای راست که بالاتر است از همانندی با مخلوقات، و برتر از گفتار توصیف کنندگان، آشکار با شگفتی های تدبیرش برای انسان های نگرنده و (صاحب نظر)، و باطن با جلال و عزتش از فکر غوطه وران در وهم (و خیال) به دور است. دانای مطلق است بدون اندوختن و تحصیل و بدون افزایش. و با علم ذاتی بی نیاز از علم اکتسابی، آفریننده با اندازه گیری متقن برای همه کائنات بدون اندیشه و مفاهیم و قضایای درونی. خداوندی که تاریکی ها او را نپوشاند و روشنی از روشنایی ها نگیرد. نه شبی بر او بگذرد و نه روزی. نه ادراک او با دیدن به وسیله چشم است و نه علم او به وسیله شنیدن و دریافت خبر.

و از جمله همین خطبه است در ذکر پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله ):
 خداوند آن حضرت را با نور فرستاد و در گزیدن بر همه مقدم داشت و شکافها را به وسیله او ترمیم فرمود. و او را به مردم قدرتمند پیروز فرمود. و دشواری را به وسیله او آسان و سختی های راه را به وسیله او هموار فرمود تا گمراهی را از راست به چپ برطرف ساخت.