نهج البلاغه - حکمت : 369 - به ظاهر دین اکتفا نکنید

و فرمود: زمانی برای مردم پیش می آید که از قرآن جز نقشی و از اسلام جز نامی نمی ماند. مساجدشان در آن دوران داری ساختمان آباد، ولی از نظر هدایت و ارشاد خراب است. ساکنان و آبادکنندگان آن مساجد بدترین مردم زمین هستند که فتنه و آشوب از آنان بیرون می آید و خطا و انحراف به سوی آنان پناهنده می شود. هر کسی را که از آن گونه فتنه ها برکنار شود به همان جا برمی گردانند و هر کس را که از آنها عقب افتاد، به همان جا می رانند. خداوند سبحان می فرماید: (به خودم سوگند، برای اینگونه مردم فتنه و آشوبی برمی انگیزم که بردبار را در حیرت فرو برد) و آن خداوند بزرگ این کار را فرموده است و ما بخشش از لغزش غفلت را از خدا مسالت داریم .