نهج البلاغه - حکمت : 411 - حقّ معلّم و مربّی

وَ قَالَ ( علیه السلام ) : لَا تَجْعَلَنَّ ذَرَبَ لِسَانِکَ عَلَى مَنْ أَنْطَقَکَ وَ بَلَاغَةَ قَوْلِکَ عَلَى مَنْ سَدَّدَکَ

و فرمود: تندی و تیزی زبانت را برای کسی که تو را تعلیم سخن داده است، قرار مده و بلاغت و زیبایی کلامت را به رخ کسی که گفتار تو را بر مبنای قاعده و زیبایی راه انداخته است، مکش .