نهج البلاغه - حکمت : 379 - درباره معیشت و روزی

و فرمود: ای فرزند آدم، روزی بر دو قسم است: روزیی که تو آن را می جویی و روزیی که آن تو را می جوید، چنان که اگر تو آن را پیدا نکنی، آن به سراغ تو آید. پس اندوه و اهتمام سالت را بر اندوه و اهتمام یک روز خود حمل مکن. هر روزی با آنچه در آنست برای تو کافی است. پس اگر از عمر تو یک سال باقی باشد، خداوند متعال در هر صبحگاه آنچه را که قسمت تو کرده است خواهد داد و اگر آن سال از عمر تو نیست، پس با اندوه و اهتمام بر آنچه که از آن تو نیست، چه می کنی! و هیچ جوینده ای در روزی ات بر تو سبقت نخواهد گرفت و هیچ غلبه کننده ای بر روزی تو غلبه نخواهد نمود. و آنچه که برای تو تقدیر شده است، از تو به تاخیر نخواهد افتاد .