(در سال 37 هجرى پس از خیانت ابو موسى و عمرو عاص از داوران حکمیّت فرمود:) رأى جمعیّت شما در صفین یکى شد که دو مرد را به داورى برگزینند (ابو موسى اشعرى، عمرو عاص) و از آن دو پیمان گرفتیم که در برابر قرآن تسلیم باشند، و از آن تجاوز نکنند و زبان آن دو با قرآن و قلب هایشان پیرو کتاب خدا باشد. امّا آنها از قرآن روى گردان شدند، حق را آشکارا مى دیدند و ترک گفتند، که جور و ستم، خواسته دلشان، و کجى و انحراف در روش فکریشان بود. در صورتى که پیش از صدور رأى زشت و حکم جائرانه، با آنها شرط کرده بودیم که به عدل حکم کرده و به حق عمل کنند. ما به حقّانیت خود ایمان داریم در حالى که آن دو از راه حق بیرون رفتند و حکمى بر خلاف حکم خدا صادر کردند.