نمایش نهج البلاغه - خطبه : 35 - پس از داستان حکمیت

خطبه ای است از آن حضرت (علیه السلام):
 این خطبه را امیرالمومنین (علیه السلام) پس از داستان حکمیت و رسیدن نتیجه کار دو حکم به او، فرموده است و در این خطبه خدا را در برابر آزمایشی که می کند، سپاسگذاری نموده و سبب ابتلاء را بیان می فرماید:
 ستایش خداوند در بلاها

سپاس خدا راست، اگر چه روزگار حادثه ای بسیار سنگین و رویدادی بزرگ را پیش آورده است و شهادت می دهم که معبودی جز خدای یگانه وجود ندارد، او بی شریک است و خدایی با او نیست و شهادت می دهم که محمد (صلی الله علیه و آله )بنده و فرستاده اوست، درود خدا بر او و اولاد او باد.

سبب آشوب

پس از سپاس و ستایش خداوندی، (بدانید) که نافرمانی و سرپیچی از نصیحت ناصح مهربان و عالم تجربه دیده موجب حسرت می گردد و پشیمانی به دنبال می آورد. من دستور خود را درباره حکمیت به شما داده بودم و نظریه خود را صاف و روشن برای شما گفته بودم. اگر بنا بود امری از قصیر اطاعت شود! شما در برابر دستور و نظریه من امتناع ورزیدید مانند امتناع مخالفان ستمکار و طردکنندگان حقیقت و گنهکاران، تا جائیکه انسان خیرخواه درباره خیرخواهی خود به تردید افتاد. و آتشزنه از بیرون آوردن شراره امتناع ورزید. مثل من و شما چنان شد که برادر هوازنی (درید بن صمه) گفته است:
 (من دستور خود را در منعرج اللوی به شما گفتم و شما نصیحت مرا درک نکردید مگر روز بعد که کار از کار گذشته بود.)