نهج البلاغه - حکمت : 420 - ز دست دیده... فریاد

و روایت شده است که آن حضرت (علیه السلام) در میان یارانش نشسته بود. زنی زیبا از آن جا می گذشت، یاران به او نگریستند. پس آن حضرت (علیه السلام) فرمود: چشمان این مردان دارای نگرش شهوانی است و همین باعث شد که این مردان با دیدن آن زن به هیجان درآمدند. پس هنگامی که یکی از شما به زنی نگاه کرد که برای او خوشایند بود، پس با زن خود نزدیکی کند، زیرا جز این نیست که او هم زنی است مانند زن او. پس مردی از خوارج گفت: (خدا این... را بکشد! چه فقیه بزرگیست!) یاران حضرت حمله کردند تا او را بکشند. فرمود: صبر کنید و او را مکشید، جز این نیتس که ناسزایی گفته است. پاسخ او یک ناسزا است یا بخشیدن گناه است!