ص 143 1-خدا شناسى و گواهى مى دهم که خدایى نیست جز خداى یکتا، آغاز، اوست که پیش از او چیزى نیست، و پایان همه اوست که بى نهایت است. پندارها براى او صفتى نمى توانند فراهم آورند، و عقل ها از درک کیفیّت او درمانده اند، نه جزئى براى او مى تواند تصوّر کرد و نه تبعیض پذیر است، و نه چشم ها و قلب ها مى توانند او را به درستى فرا گیرند. 2-ضرورت پند پذیرى اى بندگان خدا از عبرت هاى سودمند پند پذیرید، و از آیات روشنگر عبرت آموزید. و از آنچه با بیان رسا شما را ترسانده اند، بپرهیزید، و از یاد آورى ها و اندرزها سود ببرید، آن چنان که گویا چنگال مرگ در پیکر شما فرو رفته، و رشته آرزوها و دلبستگى ها قطع گردیده و سختى هاى مرگ و آغاز حرکت به سوى قیامت به شما هجوم آورده است. آن روز که «همراه هر کسى گواه و سوق دهنده اى است»، سوق دهنده اى که تا صحنه رستاخیز او را مى کشاند، و شاهدى که بر اعمال او گواهى مى دهد. (و قسمتى از این خطبه) 3-وصف بهشت در بهشت، درجاتى از یکدیگر برتر، و جایگاه هایى گوناگون و متفاوت وجود دارد که نعمت هایش پایان ندارد، و ساکنان آن هرگز خارج نگردند، ساکنان بهشت جاوید، هرگز پیر و فرسوده نگردند، و گرفتار شدائد و سختى ها نخواهند شد.