نهج البلاغه - نامه : 40 - به یکی از کارگزاران خود

40-  و من کتاب له ( علیه السلام ) إلى بعض عماله :
أَمَّا بَعْدُ فَقَدْ بَلَغَنِی عَنْکَ أَمْرٌ إِنْ کُنْتَ فَعَلْتَهُ فَقَدْ أَسْخَطْتَ رَبَّکَ وَ عَصَیْتَ إِمَامَکَ وَ أَخْزَیْتَ أَمَانَتَکَ بَلَغَنِی أَنَّکَ جَرَّدْتَ الْأَرْضَ فَأَخَذْتَ مَا تَحْتَ قَدَمَیْکَ وَ أَکَلْتَ مَا تَحْتَ یَدَیْکَ فَارْفَعْ إِلَیَّ حِسَابَکَ وَ اعْلَمْ أَنَّ حِسَابَ اللَّهِ أَعْظَمُ مِنْ حِسَابِ النَّاسِ وَ السَّلَامُ .

نامه ای است از آن حضرت (علیه السلام):

 به یکی از کارگزارانش

پس از حمد و ثنای الهی، قضیه ای را از تو به من خبر داده اند. اگر آن را انجام داده باشی، پروردگارت را به غضب آورده و پیشوایت را نافرمانی کرده و در امانت خیانت نموده ای. به من خبر رسیده است که محصولات زمین را برداشته و آنچه را زیر پا داشته ای گرفته و آنچه در دستت بوده، خورده ای! (فورا) حسابت را برای من بفرست و بدان که محاسبه خداوندی باعظمت تر است از حساب مردم. والسلام.