خدمات تلفن همراه
مناسبت ها - قمری - 12 ربیع الاول - درگذشت پیشواى حنبلیان (241 ق)
نرم افزارهای رایگان تلفن همراه
خدمات به مشترکین اپراتور
بازی و سرگرمی
محتوای «متون»
قرآن
مفاتیح
نهج البلاغه
صحیفه سجادیه
اوقات شرعی
مسائل شرعی
تالار قاصدک
گنجینه معنوی
آشپزی
مناسبت ها
الحان قرآن
12 ربیع الاول
درگذشت پیشواى حنبلیان (241 ق)
احمد بن محمد بن حنبل شیبانی، بنیان گذار مکتب فقهی حنبلی و پیشوای حنبلیان )یکی از چهار مذهب معروف اهل سنّت( در ربیع الاوّل سال 164 قمری دیده به جهان گشود.
پدر و مادرش از اهالی "مَرو" (1) بوده و به خاطر موقعیت کاری خود، به بغداد کوچ کردند.
هنگامی که به بغداد میرفتند، مادر احمد بن حنبل، وی را حامله بود و در بغداد، او را به دنیا آورد.
روایت دیگری حاکی است که وی در "مرو" به دنیا آمد و در ایّام نوزادیش، پدر و مادرش، وی را برداشته و به بغداد مهاجرت نمودند.
به هر روی، وی در میان عربها رشد و بر مذهب اهل سنّت، تربیت یافت.
احمد بن حنبل در نزد مدرّسانی چند به فراگیری دانش پرداخت و از اساتید مبرّزی بهره یافت.
وی برای تحصیل علوم اسلامی، به برخی از شهرهای اسلامی مانند کوفه، بصره، مکه، مدینه، یمن، شام، جزیره و مصر سفر نمود.
آن طوری که برخی از تاریخ نگاران نوشتهاند، وی از شاگردان نزدیک امام شافعی )بنیان گذار مکتب شافعی، از مذاهب چهارگانه اهل سنّت( و همیشه با وی همراه بود، تا این که شافعی در مصر وفات یافت.
احمد پس از شافعی، خود به ایجاد مکتب تازهای در فقه اسلامی پرداخت و در رشته حدیث، مهارتی ستودنی داشت و در همین رشته، کتاب گرانسنگ »المسند« را تألیف نمود و در آن، احادیث و روایات زیادی که دیگران به آن دست نیافته بودند، گردآوری کرد.
زندگی هفتاد و هفت ساله وی، با خلافت هشت تن از خلفای عباسی به نامهای ذیل معاصر بود: 1- مهدی عباسی؛ 2- هادی عباسی؛ 3- هارون الرشید؛ 4- امین عباسی؛ 5- مأمون عباسی؛ 6- معتصم عباسی؛ 7- واثق عباسی؛ 8- متوکل عباسی.
وی مورد پذیرش و تقویت دستگاه خلافت عباسی بود و جز در عصر معتصم و واثق که برای وی ناراحتی هایی به وجود آوردند، در بقیه عمر، از احترام عباسیان برخوردار بود.
در عصر وی، بحث اختلاف ازلی بودن قرآن و یا مخلوق بودن آن، بسیار گرم بوده و دانشمندان و عامه مردم را به خود سرگرم کرده بود.
برخی میگفتند که قرآن، از ازل بوده و ایجاد تازهای نداشت و برخی دیگر میگفتند که قرآن، همانند سایر مخلوقات، از سوی خداوند متعال آفریده شد و خلق تازهای داشت.
خلفای عباسی نیز بر دو دسته بودند.
مأمون و معتصم عباسی از جمله قائلین به خلق قرآن بودند.
در زمان معتصم، از احمد بن حنبل خواسته شد که به خلق قرآن فتوا دهد و او از این کار امتناع ورزید و در مناظره و مباحثه با سایر درباریان معتصم عباسی، به این گفتار رضا نداد.
معتصم، دستور داد وی را دستگیر و بر او تازیانه زنند و سپس وی را زندانی نمود و به مدت بیست و هشت روز در زندان نگه داشت.
آن گاه، وی را از زندان آزاد کرد.
پس از مرگ معتصم، در حاکمیت واثق عباسی نیز در خانه خویش محصور بود و اجازه بیرون آمدن از آن را نداشت.
تا این که در سال 232 قمری، واثق وفات یافت و متوکل عباسی به حکومت رسید.
متوکل، وی را نوازش و به او اکرام و احترام زیادی نمود و بدرفتاریهای معتصم و واثق عباسی را جبران کرد.
سرانجام، این دانشمند بلند آوازه، در دوازدهم ربیع الاوّل، و به روایتی در بیست و سوم ربیعالاوّل سال 241 قمری در بغداد وفات یافت و در مقبره "باب حرب" به خاک سپرده شد.
گفته شد که در تشییع جنازه وی، حدود هشتصد هزار مرد و شصت هزار زن شرکت نمودند.
(2) ولیکن همه آنان از دوستان وی نبوده و بسیاری از آنها از مخالفان و دشمنان او بودند که در میان آنها،کسی را گماشته بودند که با صدای بلند میگفت:ای مردم ! لعنت کنید این کس را که بر ضد احکام شریعت حکم میداد.
گفته شد که احمد بن حنبل، لعنت کردن بر یزید بن معاویه را جایز میشمارد.
(3) 1- هم اکنون در کشور ترکمنستان قرار دارد.
2- نک: وفیات الاعیان، ج 1، ص 40؛ الانسباب، ج 2، ص 227 3- وقایع الایام، ص 213
لیست مناسبت ها
مناسبت بعد
مناسبت قبل
بزرگتر
کوچکتر
در باره ما
|
تماس با ما
|
نظرخواهی
دفتر خدمات ویژه تبیان
مر
ا
جعه: 1,958,513,294