میرزا ابوالحسن جلوه در سال 1238 ق در احمدآباد هند به دنیا آمد. نَسَب ایشان با 30 پُشت به امام حسن مجتبی(ع) می‌رسید. ایشان در کودکی همراه خانواده به اصفهان رفت و به تحصیل نزد بزرگان این شهر پرداخت. در سال 1273 ق راهی تهران شد و بیش از 40 سال در مدرسه دارالشفا به تدریس حکمت و ریاضیات مشغول گردید. میرزا طاهر تنکابنی، آیت‌الله محمدعلی شاه آبادی، سید حسین بادکوبه‌ای، ملامحمد آملی، جهانگیرخان قشقایی، علامه طباطبایی و... از شاگردانِ ایشان می‌باشند. تالیفات میرزا ابوالحسن جلوه بسیار است که حاشیه بر شفا و اسفار، اثباتُ الحرکةُ الجَوهَریّه و... از آن جمله‌اند. این حکیم الهی در شب جمعه، ششم ذی‌قعده سال 1314 ق در 76 سالگی وفات یافت و در ابن بابْوِیْهْ مدفون گردید. (تصویر، مقبره جلوه در ابن‌بابویه)