دعاى آن حضرت به وقت طلب باران پس از خشکسالى:
بارخدایا،
ما را به باران سیراب ساز،
و رحمتت را بر ما بگستران به باران بسیار
از ابرى که براى رویانیدن گیاه شگفت انگیز در همه
آفاق روان گشته،
و بر بندگان خود با به بار آمدن میوه منّت گذار،
و سرزمین هاى مرده را
با شکفتن شکوفه ها زنده کن،
و فرشتگان بزرگوار خود را به بارانى سودمند
گواه گیر،
بارانى بسیار و انبوه،
و پیوسته با برکات گسترده،
بارانى تند و سریع و شتابان،
تا هر چه مرده است به آن زنده نمایى،
و آنچه از میان رفته به ما بازگردانى،
و آنچه آمدنى است
بیرون آورى،
و به سبب آن روزى ها را وسعت بخشى،
ابرى درهم فشرده،
کام بخش و گوارا
و فراگیرنده و خروشان که بارانش دائمِ ویران کننده،
و برقش فریبنده (بدون باران) نباشد.
بارخدایا
ما را به بارانى فریادرس و برطرف کننده قحطى سیراب کن،
بارانى رویاننده گیاه،
سبز کننده - دشت و دَمَن،
وسیع و پرمایه،
که به سبب آن
گیاه روئیده پژمرده را خرم کنى،
و آن را براى گیاه شکسته مومیایى قرار دهى.
بارخدایا بر ما بارانى فرست که
به آن از تپه ها آب سرازیر گردانى،
و چاهها را لبریز کنى،
و نهرها را روان سازى،
و درختان را برویانى،
و قیمت ها را در همه شهرها
ارزان کنى،
و چهارپایان را قوّت دهى و خلایق را زنده دل و نکوحال فرمایى،
و روزیهاى پاکیزه را براى ما
کامل گردانى،
و کشت و زرع ما را برویانى،
و پستانها را پرشیر سازى،
و
نیرویى بر نیروى ما بیفزایى.
بارخدایا،
سایه آن ابر را بر ما باد گرم و زهرآگین مساز،
و سردى آن را بر ما شوم و ناخجسته منما،
و باریدنش را بر ما باران عذاب
قرار مده،
و آبش را در کام ما تلخ و ناگوار مگردان.
بارالها بر محمد و آلش
درود فرست،
و از برکات آسمانها و زمین روزى ما ساز،
که تو بر هر چیز توانایى.