سوم - دعای مروی از حضرت علی علیه السلام در رفع گرفتاری
شيخ كفعمي در بلد الأمين دعائي مرويّ از حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام نقل كرده كه، هر ملهوف و مَكْرُوب و محزون و گرفتار و ترساني بخواند آن را، حقّ تعالي او را فَرَج كرامت فرمايد و آن دعا اين است:
يا عِمادَ مَنْ لا عِمادَ لَهُ، وَ يا ذُخْرَ مَنْ لا ذُخْرَ لَهُ، وَيا سَنَدَ
ای تکیه گاه کسی که تکیه گاه ندارد ای ذخیره کسی که ذخیره ندارد و ای پشتیبان
مَنْ لا سَنَدَ لَهُ، ويا حِرْزَ مَنْ لا حِرْزَ لَهُ، وَيا غِياثَ مَنْ لا غِياثَ لَهُ وَيا
کسی که پشتیبان ندارد و ای پناه کسی که پناهی ندارد و ای دادرس کسی که دادرس ندارد و ای
كَنْزَ مَنْ لا كَنْزَ لَهُ، وَيا عِزَّ مَنْ لا عِزَّ لَهُ، يا كَريمَ الْعَفْوِ، يا حَسَنَ
گنج آن کس که گنجی ندارد و ای عزت آن کس که عزتی ندارد ای بزرگوار گذشت ای نیکو در
التَّجاوُزِ، يا عَوْنَ الضُّعَفآءِ، يا كَنْزَ الْفُقَرآءِ، يا عَظيمَ الرِّجآءِ، يا مُنْقِذَ
گذر ای یار ناتوانان ای گنج بی نوایان ای بزرگ امید من ای نجات دهنده
الْغَرْقي ، يا مُنْجِيَ الْهَلْكي ، يا مُحْسِنُ يا مُجْمِلُ، يا مُنْعِمُ يا مُفْضِلُ،
غریقان ای رهاننده هلاک شدگان ای احسان کننده ای نیکوکار ای نعمت بخش ای زیاده بخش
اَنْتَ الَّذي سَجَدَ لَكَ سَوادُ اللّيْلِ وَنُورُ النَّهارِ، وَضَوْءُ الْقَمَرِ وَشُعاعُ
تویی که سجده (و خضوع) کرد برایت سیاهی شب و روشنی روز و تابش ماه و پرتو
الشَّمْسِ، وَحَفيفُ الشَّجَرِ وَدَوِيُّ الْمآءِ يا اَللَّهُ يا اَللَّهُ يا اَللَّهُ، لا اِلهَ إلاَّ
خورشید و صدای درخت و صدای مخصوص آب ای خدا ای خدا ای خدا معبودی نیست
اَنْتَ، وَحْدَكَ لا شَريكَ لَكَ، يا رَبَّاهُ يا اَللَّهُ، صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ
جز تو خدای یگانه ای که شریکی برایت نیست پروردگارا ای خدا درود فرست بر محمد و آل
مُحَمَّدٍ، وَافْعَلْ بِنا ما اَنْتَ اَهْلُهُ.
محمد و انجام ده درباره ما آنچه را تو شایسته آنی
پس بطلب، هر چه حاجت داري. مؤلف گويد: كه از براي فَرَج و رفع گرفتاري و غم نيز نافع است، مواظبت بر اين ذكر كه حضرت جواد عليه السلام تعليم فرموده:
يَا مَنْ يَكْفي مِنْ كُلِّشَيءٍ، وَلا يَكْفي مِنْهُ شَيءٌ، اِكْفِني ما اَهَمَّني .
ای که کفایت کند از هر چیز و چیزی از او کفایت نکند مهمات کار مرا کفایت فرما