الخامسَة عَشَر: «مُناجات الزَّاهدین»
پانزدهم: مناجات پارسايان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خدای بخشاینده مهربان
اِلهي اَسْكَنْتَنا داراً حَفَرَتْ لَنا حُفَرَ مَكْرِها، وَعَلَّقَتْنا بِاَيْدِي الْمَنايا
خدایا ما را در خانه ای جا داده ای که سر راه ما گودال های نیرنگ را کَنده و در دام های فریب خود ما را
في حَبآئِلِ غَدْرِها، فَاِلَيْكَ نَلْتَجِي ءُ مِنْ مَكآئِدِ خُدَعِها، وَبِكَ نَعْتَصِمُ
به چنگال های مرگ آویخته پس به سوی تو پناه آوریم از دام های فریبش و به تو نگهداری جوئیم
مِنَ الْأِغْتِرارِ بِزَخارِفِ زينَتِها، فَاِنَّهَا الْمُهْلِكَةُ طُلاَّبَهَا، الْمُتْلِفَةُ حُلاَّلَهَا،
از مغرور شدن به زر و زیور آراسته اش زیرا که دنیا جویندگانش را به هلاکت اندازد و واردین خود را نابود کند
الْمَحْشُوَّةُ بِالْافاتِ، الْمَشْحُونَةُ بِالنَّكَباتِ، اِلهي فَزَهِّدْنا فيها،
آکنده است از بلا و زیان و پر است از رنج و سختی خدایا پس ما را در دنیا پارسا کن
وَسَلِّمْنا مِنْها بِتَوْفيقِكَ وَعِصْمَتِكَ، وَانْزَعْ عَنَّا جَلابيبَ مُخالَفَتِكَ،
و به وسیله توفیق و نگهداری خود ما را از شرورش سالم بدار و بیرون آر از بر ما جامه های مخالفت
وَتَوَلَّ اُمُورَنا بِحُسْنِ كِفايَتِكَ، وَاَوْفِرْ مَزيدَنا مِنْ سَعَةِ رَحْمَتِكَ،
و نافرمانیت را و با حسن کفایت خود امور ما را سرپرستی فرما و از رحمت وسیع خود سهمیه عطای ما را افزون گردان
وَاَجْمِلْ صِلاتِنا مِنْ فَيْضِ مَواهِبِكَ، وَاغْرِسْ في اَفْئِدَتِنا اَشْجارَ
و جایزه های ما را از سرچشمه پرفیض مواهبت نیکو گردان و بنشان در دل های ما درخت های
مَحَبَّتِكَ، وَاَتْمِمْ لَنا اَنْوارَ مَعْرِفَتِكَ، وَاَذِقْنا حَلاوَةَ عَفْوِكَ وَلَذَّةَ
محبتت را و کامل گردان بر ما انوار درخشنده معرفتت را و بچشان به ما شیرینی عفو و لذت
مَغْفِرَتِكَ، وَاَقْرِرْ اَعْيُنَنا يَوْمَ لِقآئِكَ بِرُؤْيَتِكَ، وَاَخْرِجْ حُبَّ الدُّنْيا مِنْ
آمرزشت را و دیدگان مان را در روز قیامت به مشاهده جمالت روشن کن و دوستی دنیا را از دل های ما
قُلُوبِنا، كَما فَعَلْتَ بِالصَّالِحينَ مِنْ صَفْوَتِكَ، وَالْأَبْرارِ مِنْ خآصَّتِكَ،
بیرون کن چنانچه درباره برگزیدگانت و نیکان از خواص درگاهت چنین کردی
بِرَحْمَتِكَ يا اَرْحَمَ الرَّاحِمينَ، وَيا اَكْرَمَ الْأَكْرَمينَ.
به رحمتت ای مهربانترین مهربانان و ای کریم ترین کریمان