دعای ماه رجب از ناحیه مقدسه
پنجم شيخ روايت كرده كه بيرون آمد از ناحيه مُقَدّسه بر دست شيخ كبير ابي جعفر محمّد بن عثمان بن سعيد (رض) اين توقيع شريف بخوان در هر روز از ايّام رجب:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خدای بخشاینده مهربان
اَللّهُمَّ اِنّي اَسئَلُكَ بِمَعاني جَميعِ ما يَدْعُوكَ بِهِ وُلاةُ اَمْرِكَ،
خدایا از تو خواهم به حق معانی تمام آنچه به وسیله آنها والیان فرمان تو را خوانند
الْمَاْمُونُونَ عَلي سِرِّكَ، الْمُسْتَبْشِرُونَ بِاَمْرِكَ، الْواصِفُونَ لِقُدْرَتِكَ،
آنان که امین بر سر پنهانی تو هستند و به دستورت مژده جویند و نیرویت را توصیف کنند و عظمتت
الْمُعْلِنُونَ لِعَظَمَتِكَ، اَسئَلُكَ بِما نَطَقَ فيهِمْ مِنْ مَشِيَّتِكَ، فَجَعَلْتَهُمْ
را آشکارا اعلام کنند از تو خواهم بدانچه گویا شده درباره ایشان از اراده ات و بدین سبب ایشان را
مَعادِنَ لِكَلِماتِكَ، وَاَرْكاناً لِتَوْحيدِكَ وَآياتِكَ، وَمَقاماتِكَ الَّتي
معادن کلمات خویش و پایه های یگانگی و نشانه ها و مقامات خویش قرارشان دادی آن مقاماتی که در هیچ جا
لاتَعْطيلَ لَها في كُلِّ مَكانٍ يَعْرِفُكَ بِها مَنْ عَرَفَكَ، لا فَرْقَ بَيْنَكَ
تعطیل ندارد و هرکه تو را بشناسد به وسیله آنها شناخته میان تو و آنها فرقی نیست
وَبَيْنَها اِلاَّ اَنَّهُمْ عِبادُكَ وَخَلْقُكَ، فَتْقُها وَرَتْقُها بِيَدِكَ، بَدْؤُها مِنْكَ
جز این که ایشان بندگان تو و مخلوق توأند و فتق و رتق کارشان به دست تو است شروع شان از جانب تو
وَعَوْدُها اِلَيْكَ اَعْضادٌ واَشْهادٌ ومُناةٌ واَذْوادٌ، وَحَفَظَةٌ وَرُوَّادٌ، فَبِهمْ
و بازگشت شان به سوی تو است کمک کاران و گواهان و میزان ها و مدافعان و نگهبانان و بازرسان هستند که بدی شان
مَلَأْتَ سَمآئَكَ وَاَرْضَكَ، حَتّي ظَهَرَ اَنْ لا اِلهَ إلاَّ اَنْتَ، فَبِذلِكَ اَسْئَلُكَ،
آسمان و زمینت را پر کرده ای تا معلوم شد که معبودی جز تو نیست پس بدان وسیله از تو می خواهم
وَبِمَواقِعِ الْعِزِّ مِنْ رَحْمَتِكَ، وَبِمَقاماتِكَ وَعَلاماتِكَ، اَنْ تُصَلِّيَ عَلي
و به جاهای عزیز و ارجمند نزول رحمتت و به مقامات و نشانه هایت که درود فرستی بر
مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، واَنْ تَزيدَني ايماناً وَتَثْبيتاً ياباطِناً في ظُهُورِهِ، وَظاهراً
محمد و آلش و ایمان و پایداریم را (در دین) بیفزایی ای که در عین آشکاری نهانی و ای که در عین نهانی
في بُطُونِهِ وَمَكْنُونِهِ، يا مُفَرِّقاً بَيْنَ النُّورِ وَالدَّيْجُورِ، يا مَوْصُوفاً بِغَيْرِ
و مستوری آشکاری ای جداکننده نور و ظلمت ای که بدون رسیدن به کنه و
كُنْهٍ، وَمَعْرُوفاً بِغَيْرِ شِبْهٍ، حآدَّ كُلِّ مَحْدُودٍ، وَشاهِدَ كُلِّ مَشْهُودٍ، وَمُوجِدَ
و حقیقت تو را وصف کنند و بدون شبیه تو را بشناسند اندازه گیر هر چیز محدود و گواه هر گواهی شده و هستی ده
كُلِّ مَوْجُودٍ، وَمُحْصِيَ كُلِّ مَعْدُودٍ، وَفاقِدَ كُلِّ مَفْقُودٍ، لَيْسَ دُونَكَ مِنْ
هر موجود و شمارنده هر معدود و گم کننده هر گمشده معبودی جز تو نیست
مَعْبُودٍ، اَهْلَ الْكِبْرِيآءِ وَالْجُودِ، يا مَنْ لا يُكَيَّفُ بِكَيْفٍ، وَلا يُؤَيَّنُ بِاَيْنٍ،
ای شایسته بزرگی و بخشش ای که به وصف و چگونگی درنیایی و در جایی جایگیر نشوی
يا مُحْتَجِباً عَنْ كُلِّ عَيْنٍ، يا دَيْمُومُ يا قَيُّومُ، وَعالِمَ كُلِّ مَعْلُومٍ، صَلِ
ای در پرده از هر دیده ای جاویدان ای پایدار و ای دانای هر دانسته درود فرست
عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَعَلي عِبادِكَ الْمُنْتَجَبينَ، وَبَشَرِكَ الْمُحْتَجِبينَ،
بر محمد و آلش و بر بندگان برگزیده ات و انسان هایت که در پرده اند
وَمَلائِكَتِكَ الْمُقَرَّبينَ وَالْبُهْمِ الصَّآفّينَ الْحآفّينَ، وَبارِكَ لَنا في
و فرشتگان مقربت و گمنامان صف زده و مهیای فرمانت و مبارک کن بر ما در این
شَهْرِنا هذَا الْمُرَجَّبِ الْمُكَرِّمِ، وَما بَعْدَهُ مِنَ الْأَشْهُرِ الْحُرُمِ، وَاَسْبِغْ
ماه بزرگ و گرامی و ماه های حرام و پس از آن و فراوان کن
عَلَيْنافيهِ النِّعَمَ وَاَجْزِلْ لَنافيهِ الْقِسَمَ، وَاَبْرِرْ لَنافيهِ الْقَسَمَ، بِاسْمِكَ الْأَعْظَمِ
در این ماه بر ما نعمت ها را و سرشار کن در آن برای ما سهم ها را و سوگندهای ما را در این ماه به انجام رسان به حق نام اعظم
الْأَعْظَمِ الْأَجَلِّ الْأَكْرَمِ، الَّذي وَضَعْتَهُ عَليَ النَّهارِ فَاَضآءَ وَعَلَي اللَّيْلِ
و بزرگترت که برتر و گرامی ترین نام ها است آن نامی را که بر روز نهادی و روشن گشت و بر شب گذاردی
فَاَظْلَمَ، وَاغْفِرْ لَنا ما تَعْلَمُ مِنَّا وَما لا نَعْلَمُ، وَاعْصِمْنا مِنَ الذُّنُوبِ خَيْرَ
پس تاریک شد و بیامرز برای ما آنچه تو از ما دانی و آنچه را ما ندانیم و نگاهمان دار از گناهان به بهترین
الْعِصَمِ، وَاكْفِنا كَوافِيَ قَدَرِكَ، وَامْنُنْ عَلَيْنا بِحُسْنِ نَظَرِكَ، وَلا تَكِلْنا
نگهداری و با کفایت خویش ما را از کفایت قضا و قدرت بی نیاز کن و با نیک نظری خود بر ما منت نه و ما را
اِلي غَيْرِكَ، وَلا تَمْنَعْنا مِنْ خَيْرِكَ، وَبارِكَ لَنا فيما كَتَبْتَهُ لَنا مِنْ اَعْمارِنا،
به غیر خودت وامگذار و از خیر و نیکیت منعمان مفرما و مبارک گردان برای ما در آنچه از عمرمان
واَصْلِحْ لَنا خَبيئَةَ اَسْرارِنا، واَعْطِنا مِنْكَ الْأَمانَ، وَاْستَعْمِلْنا بِحُسْنِ الْإيمانِ،
مقدر فرموده ای و اصلاح گردان برای ما اسرار پوشیده مان را و از جانب خود به ما ایمنی و امان ببخش و ما را با ایمان خوب
وَبَلِّغْنا شَهْرَ الصِّيامِ، وَما بَعْدَهُ مِنَ الْأَيَّامِ، وَالْأَعْوامِ،يا ذَا الْجَلالِ والإِكْرامِ.
به کار وادار و برسان ما را به ماه روزه و روزها و سال های بعد از آن ای دارای جلالت و بزرگواری
ششم و نيزشيخ روايت كرده كه بيرون آمد از ناحيه مقدسه بر دست شيخ ابو القاسم (رض) اين دعاء در ايّام رجب:
اَللّهُمَّ اِنّي اَسئَلُكَ بِالْمَوْلُودَيْنِ في رَجَبٍ، مُحَمَّدِ بْنِ عَليٍّ الثاني وَابْنِهِ عَلِيِ
خدایا من از تو خواهم به حق دو مولود در ماه رجب یعنی محمد بن علی دوم (حضرت جواد) و فرزندش علی بن محمد
بْنِ مُحَمَّدٍالْمُنْتَجَبِ، وَاَتَقَرَّبُ بِهِما اِلَيْكَ خَيْرَ الْقُرَبِ يا مَنْ اِلَيْهِ الْمَعْرُوفُ
آن امام برگزیده و تقرب جویم بوسیله آن دو به سویت به بهترین تقرب ای که از او احسان و نیکی
طُلِبَ، وَفيما لَدَيْهِ رُغِبَ، اَسئَلُكَ سُؤالَ مُقْتَرِفٍ مُذْنِبٍ قَدْ اَوْبَقَتْهُ
جویند و همه آنچه را نزد او است راغبند از تو خواهم خواستن خطاکار و گنهکاری که
ذُنُوبُهُ، وَاَوْثَقَتْهُ عُيُوبُهُ، فَطالَ عَلَي الْخَطايا دُؤُوبُهُ، وَمِنَ الرَّزايا
گناهانش او را به نابودی کشانده و عیب هایش او را در بند افکنده و شیوه اش بر خطاکاری طولانی شده و کارهایش با رنج وبلا
خُطُوبُهُ، يَسْئَلُكَ التَّوْبَةَ وَحُسْنَ الْأَوْبَةِ، وَالنُّزُوعَ عَنِ الْحَوْبَةِ، وَمِنَ
آمیخته از تو پذیرش توبه و نیکویی هنگام بازگشت و جدایی از گناه و رهایی از
النَّارِ فَكاكَ رَقَبَتِهِ، وَالْعَفْوَ عَمَّا في رِبْقَتِهِ، فَاَنْتَ مَوْلايَ اَعْظَمُ اَمَلِهِ
آتش و گذشتن تو را از آنچه در گردن دارد خواهان است پس تویی ای مولای من بزرگترین آرزو
وَثِقَتِهُ، اَللّهُمَّ واَسئَلُكَ بِمَسآئِلِكَ الشَّريفَةِ وَ وَسآئِلِكَ الْمُنيفَةِ اَنْ
و تکیه گاهش خدایا از تو خواهم به حق مسأله های شریفت و وسیله های والایت که مرا
تَتَغَمَّدَني في هذَا الشَّهْرِ بِرَحْمَةٍ مِنْكَ واسِعَةٍ، وَنِعْمَةٍ وازِعَةٍ، وَنَفْسٍ
در این ماه فراگیری به رحمت وسیعت و نعمت بخش شده ات و نفس قانعی به من بدهی که قانع باشد بدانچه
بِما رَزَقْتَها قانِعَةٍ، اِلي نُزُولِ الحافِرَةِ، وَمَحَلِّ الْأخِرَةِ، وَما هِيَ اِلَيْهِ صآئِرَةٌ،
روزیش کرده ای تا آن هنگام که به گور درآید و به جایگاه آخرت و آنچه سرانجام او است برود