خطبه ای است از آن حضرت (علیه السلام) در این خطبه علی (علیه السلام) اشاره به ادعای پوچ زبیر نموده و او را برای بازگشت به بیعتی که با وی نموده است، دعوت می کند.
زبیر گمان می کند با دستش بیعت نموده، با قلبش بیعت نکرده است. او با این انکار ادعای امر پنهانی می نماید، او باید برای این ادعا دلیل قابل معرفتی بیاورد، و اگر نتواند به مدعای خود دلیلی بیاورد باید به همان تعهدی که از آن بیرون رفته است، برگردد.