فصل ششم - دعا به جهت دین
اوّل از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه فرمود بگو:
اَللّهُمَّ لَحْظَةً مِنْ لَحَظاتِكَ تُيَسِّرُ عَلي غُرَمآئي بِهَا الْقَضآءَ وَ تُيَسِّرُ لي بِهَا
خدایا توجهی خواهم از توجهاتت که آسان گردانی بدان بر طلبکارانم پرداخت را و آسان گردانی برایم بدان
الْاِقْتِضآءَ اِنَّكَ عَلي كُلِّ شَيْءٍقَديرٌ
وام گیری را که براستی تو بر هر چیز توانایی
دوّم اين دعا است كه از حضرت موسي بن جعفرعليه السلام روايت شده :
اَللّهُمَّ ارْدُدْ اِلي جَميعِ خَلْقِكَ مَظالِمَهُمُ الَّتي قِبَلي صَغيرَها وَ كَبيرَها
خدایا بازگردان بسوی همه خلق خود حقوقی را که در نزد من دارند کوچک و بزرگش را
في يُسْرٍ مِنْكَ وَ عافِيَةٍ وَ مالَمْ تَبْلُغْهُ قُوَّتي وَ لَمْ تَسَعْهُ ذاتُ يَدي وَ لَمْ يَقْوَ
در آسانی و تندرستی و آنچه را نیروی من بدان نرسد و داراییم بدان وفا نکند و بر آن قدرت نداشته باشد
عَلَيْهِ بَدَني وَ يَقيني وَ نَفْسي فَاَدِّهِ عَنّي مِنْ جَزيلِ ما عِنْدَكَ مِنْ فَضْلِكَ ثُمَّ
بدنم و یقین و جانم پس آنرا بپرداز از من از آن فضل شایانی که داری و بجای مگذار از آن
لاتُخَلِّفْ عَلَيَّ مِنْهُ شَيْئاً تَقْضيهِ مِنْ حَسَناتي يا اَرْحَمَ الرّاحمِينَ اَشْهَدُ اَنْ لا
بر من چیزی را که بپردازی آنرا از حسنات من ای مهربانترین مهربانان گواهی دهم که
اِلهَ اِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ وَ اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ وَ اَنَّ
معبودی نیست جز خدای یگانه ای که شریک ندارد و گواهی دهم که محمّد بنده و رسول او است و
الدّينَ كَما شَرَعَ وَ اَنَّ الْاِسْلامَ كَما وَصَفَ وَ اَنَّ الْكِتابَ كَما اَنْزَلَ وَ اَنَّ
دین همانست که او مقرر داشته و اسلام همان است که توصیف کرده و کتاب چنان است که نازل فرموده و
الْقَوْلَ كَما حَدَّثَ وَ اَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ الْمُبينُ، ذَكَرَ اللَّهُ مُحَمَّداً وَ اَهْلَ بَيْتِهِ بِخَيْرٍ وَ
گفتار همانست که او گفته و همانا خدا برحق و آشکار است و خدا محمّد و خاندانش را بخیر یاد کند و
حَيّا مُحَمَّداً وَ اَهْلَ بَيْتِهِ بِالسَّلامِ
تحیت دهد به محمّد و خاندانش بوسیله سلام