تلقین میّت
مؤلف گويد كه غير از وقت احتضار از براي ميّت دو جا تلقين مستحبّ است يكي وقتي كه او را در قبر گذارند و بهتر آن است كه بدست راست دوش راست او را و بدست چپ دوش چپ او را بگيرند و او را حركت دهند و تلقين كنند و ديگر وقتي كه او را دفن كردند سنّت است كه وليّ ميّت يعني اقرب خويشان او بعد از آنكه مردم از سر قبر او برگردند نزد سَر ميّت بنشيند و به صداي بلند او را تلقين كند و خوب است كه دو كف دست را روي قبر گذارد و دهان را نزديك قبر برد و اگر ديگري را نائب كند نيز خوب است و در اخبار وارد شده است كه چون اين تلقين را بكنند منكر به نكير مي گويد بيا برويم تلقين حجّتش كردند احتياج به پرسيدن نيست پس برمي گردند و سؤ ال نمي كنند علاّمه مجلسي عليه الرّحمه فرموده و تلقين كننده به اين نحو بگويد جامع تر است :
اِسْمَعْ اِفْهَمْ يا فُلانَ بْنَ فُلانٍ
بشنو و بفهم ای فلان پسر فلان
و نام او و پدرش را بگويد
هَلْ اَنْتَ عَلَي الْعَهْدِ الَّذي
آیا تو بر آن پیمانی که
فارَقْتَنا عَلَيْهِ مِنْ شَهادَةِ اَنْ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ وَ اَنَّ مُحَمَّداً
از ما جدا شدی هستی که عبارت بود از گواهی دادن به اینکه نیست معبودی جز خدای یگانه ای که شریک ندارد و اینکه محمّد
صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ عَبْدُهُ وَ رسُولُهُ وَ سَيِّدُ النَبِّييّنَ وَ خاتَمُ الْمُرْسَلينَ وَ اَنَّ
صلی الله علیه وآله بنده و رسول او و آقای پیمبران و خاتم رسولان است و اینکه
عَلِيّاً اَميرُ الْمُؤْمِنينَ وَ سَيّدُ الْوَصِيّينَ وَ اِمامٌ افْتَرَضَ اللَّهُ طاعَتَهُ عَلَي
علیّ امیرمومنان و آقای اوصیاء است و آن امامی است که خداوند پیرویش را به
الْعالَمينَ وَ اَنَّ الْحَسَنَ وَالْحُسَيْنَ وَ عَلِيَّ بْنَ الْحُسَيْنِ وَ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِي وَ
جهانیان واجب فرموده و حسن و حسین و علی بن الحسین و محمّد بن علی و
جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ وَ مُوسَي بْنَ جَعْفَرٍ وَ عَلِيَّ بْنَ مُوسي وَ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِي وَ عَلِيَّ
جعفر بن محمّد و موسی بن جعفر و علی بن موسی و محمّد بن علی و علی
بْنَ مُحَمَّدٍ وَالْحَسَنَ بْنَ عَلِيٍّ وَالقآئِمَ الْحُجَّةَ الْمَهْدِيَّ صَلَواتُ اللَّهِ عَلَيْهِمْ اَئِمَّةُ
بن محمّد و حسن بن علی و حضرت قائم حجت مهدی درودهای خدا بر همگیشان باد که پیشوایان
الْمُؤْمِنينَ وَ حُجَجُ اللَّهِ عَلَي الْخَلْقِ اَجْمَعينَ وَ اَئِمَّتُكَ اَئِمَّةُ هُدَيً اَبْرارٌ يا فُلانَ
مومنان و حجّتهای خدا بر همه آفریدگانند و امامان تواءند امامان هدایت و نیکوکار
بْنَ فُلانٍ اِذا اَتاكَ الْمَلَكانِ الْمُقَرَّبانِ رَسُولَيْنِ مِنْ عِنْدِاللَّهِ تَبارَكَ وَ تعالي وَ
ای فلانی هنگامی که آن دو فرشته مقرب که فرستادگان خدای تبارک و تعالی هستند به نزدت آمدند و
سَئَلاكَ عَنْ رَبِّكَ وَ عَنْ نَبِيِّكَ وَ عَنْ دينِكَ وَ عَنْ كِتابِكَ وَ عَنْ قِبْلَتِكَ وَ عَنْ
از تو از پروردگارت و از پیامبرت و از دینت و از کتابت و از قبله ات و از امامان تو
اَئِمَّتِكَ فَلا تَخَفْ وَ قُلْ في جَوابِهِما اَللَّهُ جَلَّ جَلالُهُ رَبّي وَ مُحَمَّدٌ صَلَّي اللَّهُ
پرسیدند نترس و در پاسخشان بگو خدا جلّ جلاله پروردگار من است و محمّد صلی الله
عَلَيْهِ وَ آلِهِ نَبِيّي وَالْاِسْلامُ ديني وَ الْقُرْآنُ كِتابي وَالْكَعْبَهُ قِبْلَتي وَ
علیه و آله پیامبرم می باشد و اسلام دین من است و قرآن کتاب من و کعبه قبله ام و
اَميرُالْمُؤْمِنينَ عَلِيُّ بْنُ اَبيطالِبٍ اِمامي وَالْحَسَنُ بْنُ عَلِي الْمُجْتَبي اِمامي وَ
امیرمومنان علیّ بن ابیطالب امام من است و حسن بن علی مجتبی امام من است و
الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِي الشَّهيدُ بِكَرْبَلاءَ اِمامي وَ عَلِيُّ زَيْنُ الْعابِدينَ اِمامي وَ
حسین بن علی که در کربلا شهید شد امام من است و علی زین العابدین امام من است و
مُحَمَّدٌ باقِرُ عِلْمِ النَّبِيّينَ اِمامي وَ جَعْفَرٌ الصّادِقُ اِمامي وَ مُوسَي الْكاظِمُ
محمّد شکافنده علم پیمبران امام من است و حضرت جعفر صادق امام من است و موسی کاظم
اِمامي وَ عَليُّ الرِّضا اِمامي وَ مُحَمَّدٌ الْجَوادُ اِمامي وَ عَلِيُّ الْهادي اِمامي وَ
امام من است و علی الرضا امام من است و محمّد جواد امام من است و علی الهادی امام من است و
الْحَسَنُ الْعَسْكَريُّ اِمامي وَالْحُجَّةُ الْمُنْتَظَرُ اِمامي هؤُلاءِ صَلَواتُ اللَّهِ عَلَيْهِمْ
حسن العسکری امام من است و حضرت حجّت منتظر امام من است اینان که درودهای خدا بر
اَجْمَعينَ اَئِمَّتي وَ سادَتي وَقادَتي وَ شُفَعآئي بِهِمْ اَتَوَلّي وَ مِنْ
همگیشان باد امامان و آقایان و رهبران و شفیعان منند که بدیشان دوستی ورزم و از
اَعْدآئِهِمْ اَتَبَرَّءُ فِي الدُّنْيا وَالاْخِرَةِ ثُمَّ اعْلَمْ يا فُلانَ بْنَ فُلانٍ اَنَّ اللَّهَ تَبارَكَ وَ
دشمنانشان بیزاری جویم در دنیا و آخرت
وانگه بدان ای فلان پسر فلان که براستی خدای تبارک و
تَعالي نِعْمَ الرَّبُّ وَ اَنَّ مُحَمَّداً صَلَّي اللَّه عَلَيْهِ وَ آلِهِ نِعْمَ الرَّسُولُ وَ اَنَّ اَميرَ
تعالی خوب پروردگاری است و محمّد صلی الله علیه وآله نیکو رسولی است و امیر
الْمُؤْمِنينَ عَلِيَّ بْنَ اَبي طالِبٍ وَ اَوْلادَهُ الاْئِمَّةَ الْاَحَدَ عَشَرَ نِعْمَ الْاَئِمَّةُ وَ اَنَّ ما
مومنان علی بن ابیطالب و فرزندانش امامهای یازده گانه نیکو امامانی هستند و براستی هرچه را
جآءَ بِهِ مُحَمَّدٌ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ حَقُّ وَ اَنَّ الْمَوْتَ حَقُّ وَ سُؤالَ مُنْكَرٍ وَ
محمّد صلی الله علیه وآله آورده است همگی حقّ است و مرگ حقّ است و سؤ ال نکیر و
نَكيرٍ فِي الْقَبْرِ حَقُّ وَالْبَعْثَ حَقُّ وَالنُّشُورَ حَقُّ وَ الصِّراطَ حَقُّ وَالْميزانَ حَقُّ
منکر در قبر حقّ است و برانگیخته شدن حقّ است و دوباره زنده شدن حقّ است و صراط حقّ است و میزان حقّ است
وَ تَطائُرَ الْكُتُبِ حَقُّ وَالْجَنَّةَ حَقُّ وَ النّارَ حَقُّ وَ اَنَّ السّاعَةَ آتِيَةٌ لارَيْبَ فيها وَ
و پراکنده شدن نامه های اعمال بر مردم حق است و بهشت حق است و دوزخ حق است و قیامت آمدنی است که شکی در آن نیست و
اَنَّ اللَّهَ يَبْعَثُ مَنْ فِي الْقُبُورِ
خدا برانگیزد هر که در گور است
پس بگويد :
اَفَهِمْتَ يا فُلانُ
آیا فهمیدی فلانی
در حديث است كه ميّت در جواب مي گويد بلي فهميدم پس بگويد:
ثَبَّتَكَ اللَّهُ بِالْقَوْلِ الثّابِتِ هَداكَ اللَّهُ اِلي
خدایت پابرجا بدارد به گفته پایدار و هدایتت کند خدا
صِراطٍ مُسْتَقيمٍ عَرَّفَ اللَّهُ بَيْنَكَ وَ بَيْنَ اَوْلِيائِكَ في مُسْتَقرٍّ مِنْ رَحْمَتِهِ
به راه راست
آشنایی برقرار کند خدا میان تو و دوستانش در جایگاه رحمتش
پس بگويد:
اَللّهُمَّ جافِ الْاَرْضَ عَنْ جَنْبَيْهِ وَاصْعَدْ بِرُوحِهِ اِلَيْكَ وَلَقِّهِ مِنْكَ بُرْهاناً
خدایا دور کن زمین را از پهلوهایش و بالا ببر روح او را بسوی خود و تلقین کن به او از نزد خود برهانی
اَللّهُمَّ عَفْوَكَ عَفْوَكَ
خدایا گذشتت گذشتت ...
به كلمه شريفه عفو ختم كردم اين رساله را رجاء واثق كه عفو الهي شامل گردد حال اين روسياه و كساني كه به اين رساله عمل مي نمايند و كان ذلك في آخر يوم الجمعه التّاسع عشر من شهر محرّم الحرام سنة 1345 الف و ثلثمائة و خمس و اربعين في جوار امامنا المسموم مولينا الغريب المظلوم ابي الحسن عليّ بن موسي الرّضا عليه و علي آبائهُ السّلام من الحيّ القيّوم والحمدللّه اوّلاً و آخراً وَ صَلَّي اللَّهُ عَلي مُحمّد و آلهِ كتبه بيمناه الوازرة عبّاس بن محمّد رضا القميّ عفي عنهما.