دعاء معروف به یستشیر
سيّد بن طاوس در مهج الدّعوات از حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام نقل كرده است كه حضرت رسول صلي الله عليه وآله اين دعا را تعليم من نمود و امر كرد مرا كه براي هر شدّت و رخا اين دعا را بخوانم و تعليم نمايم به خليفه بعد از خود و ترك ننمايم اين دعا را تا حقّ تعالي را ملاقات نمايم و فرمود كه يا علي هر صبح و شام اين دعا را بخوان كه گنجي است از گنج هاي عرش الهي پس ابيّ بن كعب التماس كرد كه حضرت رسول صلي الله عليه و آله فضيلت اين دعا را بيان فرمايد حضرت بعضي از ثواب بسيار آن را فرمود. هر كه طالب است رجوع به كتاب مهج نمايد و دعا اين است:
بِسمِ اللهِ الرَّحمن الرَّحيم اَلْحَمْدُ للَّهِ الَذي لااِلهَ اِلاَّ هُوَ، الْمَلِكُ الْحَقُّ الْمُبينُ، الْمُدَبِرُّ بِلا وَزيرٍ، وَلا
ستایش مخصوص خدایی است که نیست معبودی جز او پادشاه بر حق آشکار آن مدبری که وزیر و کمک کاری ندارد و نه
خَلْقٍ مِنْ عِبادِهِ يَسْتَشيرُ، الْأَوَّلُ غَيْرُ مَوْصُوفٍ، وَالْباقي بَعْدَ فَنآءِ الْخَلْقِ،
با مخلوقی از بندگانش مشورت کند
آغازی که به وصف درنیاید و آنکه پس از فنای خلق
الْعَظيمُ الرُّبُوبِيَّةِ، نُورُ السَّمواتِ وَالْأَرَضينَ، وَفاطِرُهُما وَمُبْتَدِعُهُما، بِغَيْرِ
باقی است آن خدایی که مقام ربوبیتش بس بزرگ است روشنی آسمان ها و زمین ها و آفریننده آنهاست و پدیدآورنده آنهاست بدون
عَمَدٍ خَلَقَهُما، وَفَتَقَهُما فَتْقاً، فَقامَتِ السَّمواتُ طآئِعاتٍ بِاَمْرِهِ، وَاسْتَقَرَّتِ
پایه و ستون آنها را آفرید و به نحو خاصی آنها را از هم گشود پس آسمان ها مطیعانه به امرش ایستادند و زمین ها
الْأَرضَوُنَ بِاَوْتادِها فَوْقَ الْمآءِ، ثُمَّ عَلا رَبُّنا فِي السَمواتِ الْعُلي ، اَلرَّحْمنُ
نیز با میخ هایش (کوه ها) بر زیر آب مستقر شدند سپس برآمد پروردگار ما در آسمان های بلند آن بخشاینده
عَلَي الْعَرْشِ اسْتَوي ، لَهُ ما فِي السَّمواتِ وَما فِي الْأَرْضِ وَما بَيْنَهُما وَما
که بر عرش مستولی است از آن اوست هر چه در آسمان ها و هر چه در زمین و هرچه مابین
تَحْتَ الثَّري ، فَاَنَا اَشْهَدُ بِاَنَّكَ اَنْتَ اللَّهُ لا رافِعَ لِما وَضَعْتَ، وَلا واضِعَ لِما
آن دو و آنچه در زیر کره خاک است پس من گواهی دهم که به راستی تویی خدایی که هر چه را پست کردی کسی بلندش نتواند کرد و هر چه را
رَفَعْتَ، وَلا مُعِزَّ لِمَنْ اَذْلَلْتَ، وَلا مُذِلَّ لِمَنْ
بلند کردی کسش پست نتواند کرد هر که را خوار کردی کسش عزت نتوان داد
اَعْزَزْتَ، وَلا مانِعَ لِما اَعْطَيْتَ، وَلا مُعْطِيَ لِما مَنَعْتَ، وَاَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاَّ
و هر که را عزت دادی کسی خوارش نتواند آنچه را دادی جلوگیر ندارد و آنچه را جلوگیری کردی کسی نتواند بدهد و تویی خدایی که معبودی
اَنْتَ، كُنْتَ اِذْ لَمْ تَكُنْ سَمآءٌ مَبْنِيَّةٌ، وَلا اَرْضٌ مَدْحِيَّةٌ، وَلا شَمْسٌ مُضيئَةٌ،
جز تو نیست بودی تو هنگامی که نه آسمان ساخته ای بود و نه زمین گسترده ای و نه خورشید درخشنده ای
وَلا لَيْلٌ مُظْلِمٌ، وَلا نَهارٌ مُضيئُ، وَلا بَحْرٌ لُجِّيٌّ، وَلا جَبَلٌ راسٍ، وَلا نَجْمٌ
و نه شب تاریک کننده ای و نه روز روشنی دهنده ای و نه دریای موّاجی و نه کوه استواری و نه ستاره
سارٍ، وَلا قَمَرٌ، مُنيرٌ وَلا ريحٌ تَهُبُّ، وَلا سَحابٌ يَسْكُبُ، وَلا بَرْقٌ يَلْمَعُ،
سیر کننده ای و نه ماه تابناک و نه بادی وزان و نه ابری بارنده و نه برقی درخشنده
وَلا رَعْدٌ يُسَبِّحُ، وَلا رُوحٌ تَنَفَّسُ، وَلا طآئِرٌ يَطيرُ، وَلا نارٌ تَتَوَقَّدُ، وَلا مآءٌ
و نه رعدی به تسبیح غرنده و نه جانی که دم زند و نه پرنده ای که پرواز کند و نه آتشی که روشن گردد و نه آبی که
يَطَّرِدُ، كُنْتَ قَبْلَ كُلِّشَيْ ءٍ، وَكَوَّنْتَ كُلَّشَيْ ءٍ، وَقَدَرْتَ عَلي كُلِّشَيْ ءٍ،
روان گردد بودی تو پیش از هر چیز و همه را تو هستی دادی و بر هر چیز قادر و توانا
وَابْتَدَعْتَ كُلَّشَيْ ءٍ، وَاَغْنَيْتَ وَاَفْقَرْتَ، وَ اَمَتَّ وَاَحْيَيْتَ، وَاَضْحَكْتَ
گشتی همه اشیاء را تو پدید آوردی توانگر کنی و فقیر گردانی و بمیرانی و زنده کنی و بخندانی و
وَاَبْكَيْتَ، وَعَلَي الْعَرشِ اسْتَوَيْتَ، فَتَبارَكْتَ يا اَللَّهُ وَ تَعالَيْتَ اَنْتَ اللَّهُ الَّذي
بگریانی و بر عرش مستولی هستی پس منزهی تو ای خدا و برتری
تویی خدایی که
لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ الْخَلاَّقُ الْمُعينُ، اَمْرُكَ غالِبٌ، وَعِلْمُكَ نافِذٌ، وَكَيْدُكَ غَريبٌ،
معبودی جز تو نیست آن آفریننده مددکار فرمانت پیروز و دانشت نافذ و کید و مکرت عجیب و غریب
وَوَعْدُكَ صادِقٌ، وَقَوْلُكَ حَقٌّ، وَحُكْمُكَ عَدْلٌ، وَكَلامُكَ هُديً، وَوَحْيُكَ
و وعده ات راست و گفتارت درست و حُکمت عدل و داد و کلامت هدایت و ارشاد و وحیت
نوُرٌ، وَرَحْمَتُكَ واسِعَةٌ، وَعَفْوُكَ عَظيمٌ، وَفَضْلُكَ كَثيرٌ، وَعَطاؤُكَ جَزيلٌ،
نور و رحمتت پهناور و گذشتت بس بزرگ و فضل و کرمت بسیار
وَحَبْلُكَ مَتينٌ، وَاِمْكانُكَ عَتيدٌ، وَجارُكَ عَزيزٌ، وَبَاْسُكَ شَديدٌ،
رشته توسل به تو محکم و امکان (وسائل جور کردن) تو مهیا است پناهنده به تو نیرومند و انتقام و کیفرت سخت
وَمَكْرُكَ مَكيدٌ، اَنْتَ يا رَبِّ مَوْضِعُ كُلِّ شَكْوي ، حاضِرُ كُلِّ مَلَاءٍ، وَشاهِدُ
و مکر و کیدت زیرکانه است تو ای پروردگار من مرجع هر شکایت و حاضر در هر انجمن و مطلع
كُلِّ نَجْوي ، مُنْتَهي كُلِّ حاجَةٍ، مُفَرِّجُ كُلِّ حُزْنٍ، غِني كُلِّ مِسْكينٍ، حِصْنُ كُلِ
از هر سخن در گوشی
حد نهایی هر حاجت
برطرف کننده هر اندوه
توانگری هر بینا
دژ محکم هر فراری
هارِبٍ، اَمانُ كُلِّ خآئِفٍ، حْرِزُ الضُّعَفآءِ، كَنْزُ الْفُقَرآءِ، مُفَرِّجُ الْغَمَّآءِ،
امان بخش هر ترسناک
پناهگاه ضعیفان
گنج فقیران
غمگشای غمزدگان
مُعينُ الصَّالِحينَ، ذلِكَ اللَّهُ رَبُّنا، لا اِلهَ اِلاَّ هُوَ، تَكْفي مِنْ عِبادِكَ مَنْ تَوَكَّلَ
یاور نیکان و نیک رفتارانی این است خدا پروردگار ما که معبودی جز او نیست هر بنده ای از بندگانت که بر تو توکل کند
عَلَيْكَ، وَاَنْتَ جارُ مَنْ لاذَ بِكَ، وَتَضَرَّعَ اِلَيْكَ عِصْمَةُ مَنِ اعْتَصَمَ بِكَ ناصِرُ
او را کفایت کنی و تویی پناه کسی که به تو پناه آورد و تضرع و زاری به درگاهت کند
نگهدار آنی که از تو نگهداری خواهد و یار آنی
مَنِ انْتَصَرَ بِكَ تَغْفِرُ الذُّنُوبَ لِمَنِ اسْتَغْفَرَكَ جَبَّارُ الْجَبابِرَةِ، عَظيمُ
که از تو یاری طلبد
بیامرزی گناهان کسی را که از تو آمرزش خواهد
مسلط بر همه گردنکشان برتر (از همه) برتران بزرگ
الْعُظَمآءِ، كَبيرُ الْكُبَرآءِ، سَيِّدُ السَّاداتِ، مَوْلَي الْمَوالي ، صَريخُ
همه بزرگان آقای آقایان سرور سروران دادرس دادخواهان غم زدای
الْمُسْتَصْرِخينَ، مُنَفِّسٌ عَنِ الْمَكْروُبينَ، مُجيبُ دَعْوَةِ الْمُضْطَرينَ، اَسْمَعُ
غمندگان اجابت کننده دعای درماندگان شنواترین
السَّامِعينَ اَبْصَرُ النَّاظِرينَ، اَحْكَمُ الْحاكِمينَ، اَسْرَعُ الْحاسِبينَ، اَرْحَمُ
شنوندگان بیناترین بینایان عادل ترین حاکمان سریع ترین حسابگران مهربانترین
الرَّاحِمينَ، خَيْرُ الغافِرينَ، قاضي حَوآئِج الْمُؤْمِنينَ، مُغيثُ الصَّالِحينَ،
مهربانان بهترین آمرزندگان برآرنده حاجات مؤمنان و فریادرس نیکان و شایستگان
اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، رَبُّ الْعالَمينَ اَنْتَ الْخالِقُ وَاَنَا الْمَخْلوُقُ، وَاَنْتَ
تویی خدایی که معبودی جز تو نیست ای پروردگار جهانیان تویی آفریننده و منم آفریده شده تویی
الْمالِكُ وَاَنَا الْمَمْلوُكُ، وَاَنْتَ الرَّبُّ وَاَنَا الْعَبْدُ، وَاَنْتَ الرَّازِقُ وَاَنَا
مالک و منم مملوک تویی پروردگار و منم بنده تویی روزی ده و منم
الْمَرْزُوقُ، وَاَنْتَ الْمُعْطي وَاَنَا السَّآئِلُ، وَاَنْتَ الْجَوادُ وَاَنَا الْبَخيلُ، وَاَنْتَ
روزی خور تویی دهنده و منم خواهنده تویی بخشنده و منم بخیل و خسیس تویی
الْقَوِيُّ وَاَنَا الضَّعيفُ، وَاَنْتَ الْعَزيزُ وَاَنَا الذَّليلُ، وَاَنْتَ الْغَنِيُّ وَاَنَا الْفَقيرُ،
نیرومند و منم بنده ناتوان تویی عزیز و منم زبون و ذلیل تویی توانگر و منم گدای نیازمند
وَاَنْتَ السَّيِّدُ وَاَنَا الْعَبْدُ، وَاَنْتَ الْغافِرُ وَاَنَا الْمُسيئُ، وَاَنْتَ الْعالِمُ وَاَنَا
تویی آقا و منم بنده تویی آمرزنده و منم بدکار (شرمنده) تویی دانا و منم نادان
تویی
الْجاهِلُ، وَاَنْتَ الْحَليمُ وَاَنَا الْعَجُولُ، وَاَنْتَ الرَّحْمنُ وَاَنَا الْمَرْحُومُ، وَاَنْتَ
بردبار و منم شتاب کار تویی بخشاینده و منم مستوجب رحمت تویی
الْمُعافي وَاَنَا الْمُبْتَلي ، وَاَنْتَ الْمُجيبُ وَاَنَا الْمُضْطَرُّ، وَاَنَا اَشْهَدُ بِأنَّكَ أَنْتَ
عافیت بخش و منم (بنده) گرفتار تویی اجابت کننده و منم بنده درمانده و من گواهی دهم که براستی تویی
اللَّهُ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، الْمُعْطي عِبادَكَ بِلا سُؤالٍ، وَاَشْهَدُ بِاَنَّكَ اَنْتَ اللَّهُ الْواحِدُ
خدایی که معبودی جز تو نیست به بندگانت بدون سؤال عطا کنی و گواهی دهم که براستی تویی خدای یگانه
الْأَحَدُ الْمُتَفَرِّدُ الصَّمَدُ الْفَرْدُ، وَاِلَيْكَ الْمَصيرُ، وَصَلَّي اللَّهُ عَلي مُحَمَّدٍ وَاَهْلِ بَيْتِهِ
یکتای تنهای بی نیاز فرد
و بازگشت همه بسوی تو است و درود خدا بر محمد و اهل بیت
الطَّيِّبينَ الطَّاهِرينَ، وَاغْفِرْلي ذُنُوبي ، وَاسْتُرْ عَلَيَّ عيُوُبي ، وَافْتَحْ لي مِنْ لَدُنْكَ
پاک و پاکیزه اش باد و بیامرز گناهانم را و بپوشان بر من عیب هایم را و باز کن برای من از نزد خود
رَحْمَةً، وَرِزْقاً واسِعاً، يااَرْحَمَ الرَّاحِمينَ، وَالْحَمْدُ للَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ،
دری از رحمت و روزی فراخ ای مهربانترین مهربانان و حمد مخصوص پروردگار جهانیان است
وَحَسْبُنَا اللَّهُ وَنْعِمَ الْوَكيلُ، وَلا حَوْلَ وَلاقُوَّةَ اِلاَّ بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظيمِ.
بس است ما را خدا و نیکو وکیلی است و جنبش و نیرویی نیست مگر به خدای والای بزرگ.