خاتمه - بعضی از آداب و ادعیه موت
آداب اموات
در بعضي از آداب و ادعيه متعلّق به موت است بدانكه چون بر كسي آثار موت ظاهر شود اوّل كسي كه بايد به احوال او بپردازد آن شخص خودش است كه سفر ابدي آخرت در پيش دارد و در خُورِ آن سفر او را توشه مي بايد پس اوّل چيزي كه او را ضرور است اِقرار به گناه و اعتراف به تقصير و ندامت از گذشته ها و توبه كامل كردن است و تضرّع و زاري به جناب مقدّس ايزدي كردن كه از گناهان گذشته او درگذرد و در احوال و اهوالي كه در پيش دارد او را به خود و ديگران وانگذارد پس متوجّه وصيت شود و حقوق خدا و خلق آنچه در ذمّه او باشد ادا كند و به ديگران وانگذارد كه بعد از مردن اختيار از دستش بدر رود و به حسرت در اموال خود نگرد و شياطين جنّ و انس وسوسه ها كنند اوصياء و وارثان او را و مانع شوند كه ذمّه او را بَري سازند و او را چاره اي نباشد و گويد كه برگردانيد مرا آنقدر كه آنچه از اعمال شايسته خواهم در مال خود بكنم و از او نشنوند و حسرت و ندامت سود نبخشد پس به قدر ثلث مال خود از براي خويشان و تصدّقات و خيرات و آنچه مناسب حال خود داند وصيّت كند كه زياده از ثلث را اختيار ندارد پس اِبراء ذمّه از برادران مومن خود بطلبد و هر كه را كه غيبت كرده باشد يا اهانتي يا آزاري به او رسانيده باشد اگر حاضر باشند از ايشان التماس كند كه او را حلال كنند و اگر حاضر نباشند از برادران مومن التماس كند كه براي او اِبراء ذمّه بخواهند پس امور اطفال و عيال خود را بعد از توكّل بر جناب مقدّس الهي به اَميني بگذارد و وصيّ براي اولاد صغير خود تعيين كند پس كفن خود را مهيّا نمايد و از شهادتين و عقايد و اذكار و ادعيه و آيات آنچه در كتب مبسوطه مذكور است و اين رساله گنجايش ذكر آنها ندارد به تربت حضرت امام حسين عليه السلام بفرمايد بنويسند و اين در صورتيست كه پيشتر غافل شده باشد و كفن را مهيّا نكرده باشد و اگر نه مومن مي بايد كه هميشه كفنش مهيّا باشد و نزد او حاضر باشد .
چنانچه از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه هر كه كفنش با او باشد در خانه اش او را از غافلان ننويسند و هرگاه كه نظر كند به آن كفن ثواب يابد و بايد كه بعد از آن ديگر در فكر زن و فرزند و مال نباشد و متوجّه جناب مقدّس ايزدي شود و به ياد او باشد و تفكّر كند كه اين امور فاني بكار او نمي آيد و به غير لطف و رحمت پروردگار در دنيا و آخرت چيزي به فرياد او نمي رسد و بداند كه چون توكل بر حق تعالي كند امور بازماندگان او به احسن وجوه صورت خواهد يافت و بداندكه اگر خود باقي بماند بدون مشيّت الهي نفعي به ايشان نمي تواند رسانيد و از ايشان ضرري دفع نمي تواند كرد و آن خداوندي كه ايشان را آفريده است از او به ايشان مهربانتر است و بايد كه در آن حال در مقام رجاء و اميد باشد و از رحمت الهي بسيار اميدوار باشد و از شفاعت رسول خدا صلي الله عليه و آله و حضرات ائمّه معصومين عليهم السلام اميد عظيم داشته باشد و منتظر قُدُوم شريف ايشان باشد و بداند كه همگي در آن وقت حاضر مي شوند و شيعيان خود را بشارتها مي دهند و ملك موت را سفارشها مي كنند .