ایضا نماز حاجت به سندهای معتبر
كه جماعت بسياري از علماء مانند شيخ مفيد و طوسي و سيّد بن طاوس و ديگران آن را نقل كرده اند از حضرت صادق عليه السلام و كيفيّت آن موافق روايت سيّد چنان است كه هرگاه تو را حاجت مهمّي روي دهد بسوي خداوند عزّوجلّ پس سه روز متوالي كه چهارشنبه و پنجشنبه و جمعه باشد روزه بگير و چون روز جمعه شد غسل كن و جامه نو و نظيف بپوش پس بالا رو به بامي كه بلندترين بامهاي خانه ات باشد و دو ركعت نماز بجا آور پس دستها را بسوي آسمان بلند كن و بگو:
اَللّهُمَّ اِنّي حَلَلْتُ بِساحَتِكَ لِمَعْرِفَتي بِوَحْدانِيَّتِكَ وَ
خدایا من به آستان تو فرود آمدم چون به یگانگی و
صَمَدا نِيَّتِكَ وَ اَنَّهُ لا قادِراً عَلي قَضآءِ حاجَتي غَيْرُكَ وَ قَدْ عَلِمْتُ يا رَبِّ اَنَّهُ
بی نیازیت آشنا بودم و می دانستم که کسی جز تو قدرت برآوردن حاجتم را ندارد و به خوبی دانسته ام پروردگارا که
كُلَّما تَظاهَرَتْ نِعْمَتُكَ عَلَيَّ اشْتَدَّتْ فاقَتي اِلَيْكَ وَ قَدْ طَرَقَني هَمُّ كَذا وَ كَذا
بهراندازه نعمت بیشتر بر من باریده احتیاج و نیازم به تو سختتر شده و اکنون اندوه فلان کار و فلان جریان به من وارد شده
به جاي كذا وكذا حاجت خود راذكركند
وَ اَنْتَ بِكَشْفِهِ عالِمٌ غَيْرُ مُعَلَّمٍ واسِعٌ غَيْرُ
و تو برای برطرف کردن آن دانای بدون معلم هستی و بدون مشقت رفع آن
مُتَكَلِّفٍ فَاَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذي وَضَعْتَهُ عَلَي الْجِبالِ فَنُسِفَتْ وَ وَضَعْتَهُ عَلَي
توانی پس از تو خواهم به حق آن نامت که نهادی بر کوهها و آنها از هم پراکنده شد و نهادی آنرا بر
السَّمواتِ فَانْشَقَّتْ وَ عَلي النُّجُومِ فَانْتَثَرَتْ وَ عَلَي الْاَرْضِ فَسُطِحَتْ وَ
آسمانها و آنها از هم شکافت و بر ستارگان و آنها فروریخت و بر زمین نهادی پس گسترده شد و
اَسْئَلُكَ بِالْحَقِّ الَّذي جَعَلْتَهُ عِنْدَ مُحَمَّدٍ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ عِنْدَ عَلِيٍّ وَ
از تو خواهم بدان حقی که قرار دادی آنرا در پیش محمد صلی اللَّه علیه وآله و در نزد علی و
الْحَسَنِ وَالْحُسَيْنِ وَ عَلِيٍّ وَ مُحَمَّدٍ وَ جَعْفَرٍ وَ مُوسي وَ عَلِيٍّ وَ مُحَمَّدٍ وَ عَلِيٍّ
حسن و حسین و علی و محمد و جعفر و موسی و علی و محمد و علی
وَالْحَسَنِ وَ الْحُجَّةِ عَلَيْهِمُ السَّلامُ اَنْ تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّدٍ وَ اَهْلِ بَيْتِهِ وَ اَنْ
و حسن و حضرت حجت علیهم السلام که درود فرستی بر محمد و خاندانش و اینکه
تَقْضِيَ لي حاجَتي وَ تُيَسِّرَلي عَسيرَها وَ تَكْفِيَني مُهِمَّها فَاِنْ فَعَلْتَ فَلَكَ
حاجتم برآوری و دشواریش را آسان کنی و مهمش را کفایت کنی پس اگر انجام دادی که
الْحَمْدُ وَ اِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَلَكَ الْحَمْدُ غَيْرُ جآئِرٍ في حُكْمِكَ وَلا مُتَّهَمٍ في قَضآئِكَ
ستایشت کنم و اگر هم انجام ندهی باز هم ستایشت کنم که ستمی در حکم تو نیست و نه در داوریت
وَلاحآئِفٍ في عَدْلِكَ
متهم هستی و نه از عدالت روگردانده ای
پس رخسار خود را مي چسباني به زمين و مي گويي :
اَللّهُمَّ اِنَّ
خدایا همانا
يُونُسَ بْنَ مَتّي عَبْدُكَ دَعاكَ في بَطْنِ الْحُوتِ وَ هُوَ عَبْدُكَ فَاسْتَجَبْتَ لَهُ وَ اَنَا
یونس بن متی بنده ات تو را در شکم ماهی خواند و به خاطر اینکه بنده ات بود دعایش را مستجاب کردی و من نیز
عَبْدُكَ اَدْعُوكَ فَاسْتَجِبْ لي
بنده توام تو را می خوانم پس دعایم مستجاب کن