مفاتیح الجنان - دعای جوشن کبیر- با ترجمه- بصورت تصویری

دعای جوشن کبیر

در بلد الأمين و مصباح كفعمي است و آن مروي است از حضرت سيّد السّاجدين از پدرش از جدّ بزرگوارش حضرت رسول صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَعَلَيْهِمْ اَجْمَعين و اين دعا را جبرئيل عليه السلام آورد براي پيغمبرصلي الله عليه وآله در يكي از غزوات در حالي كه بر تن آن حضرت جوشن گراني بود كه سنگيني آن بدن مباركش را به درد آورده بود پس جبرئيل عرض كرد كه يا محمّد پروردگارت تو را سلام مي رساند و مي فرمايد كه بكَنْ اين جوشن را و بخوان اين دعا را كه او امان است از براي تو و امّت تو پس شرحي در فضيلت اين دعا ذكر فرموده كه مقام نقل تمامش نيست از جمله آن كه هر كه آن را بر كفن خويش نويسد حقّ تعالي حيا فرمايد كه او را به آتش عذاب كند و هر كه آن را به نيّت در اوّل ماه رمضان بخواند حقّ تعالي او را روزي فرمايد ليلة القدر و خلق فرمايد براي او هفتاد هزار فرشته كه تسبيح و تقديس كنند خدا را و ثوابش را براي او قرار دهند پس فضيلت بسيار نقل كرده تا آن كه فرموده و هر كه بخواند او را در ماه رمضان سه مرتبه حرام فرمايد حقّ تعالي جسد او را بر آتش جهنّم و واجب فرمايد براي او بهشت را و دو مَلَك بر او موكّل فرمايد كه حفظ كنند او را از معاصي و در امان خدا باشد مدّت حيوة خود و در آخر خبر است كه جناب امام حسين عليه السلام فرمود وصيّت كرد پدرم عليّ بن ابي طالب صَلَواتُ اللَّهِ عَلَيْهِ به حفظ اين دعا و آن كه بنويسم آن را بر كفن او و تعليم كنم آن را به اهل خود و ترغيب كنم ايشان را به خواندن آن و آن هزار اسم است و در آن است اسم اعظم فقير گويد كه از اين خبر دو چيز مُستفاد مي شود يكي استحباب نوشتن اين دعا به كفن چنانچه علامه بحرالعلوم عَطَّرَ اللَّهُ مَرْقَدَهُ در دُرّه به آن اشاره فرموده:

وَسُنَّ اَنْ يُكْتَبَ بالْأَكْفانِ شَهادَةُ الْإِسْلامِ وَالْإِيمانِ وَهكَذا كِتابَةُ الْقُرْانِ وَالْجَوْشَنُ المَنْعُوتِ ُ بِالْأَمانِ

مستحب است که نوشته شود به کفن ها شهادت اسلام و ایمان و هم چنین نوشتن قرآن و جوشن که آن را به امان وصف کرده اند

دوّم استحباب خواندن اين دعا در اوّل ماه رمضان و امّا خواندن آن در خصوص شبهاي قدر در خبر ذكري از آن نيست ليكن علّامه مجلسي قَدَّسَ اللَّهَ روُحَهُ در زادالمعاد در ضمن اعمال شبهاي قدر فرموده و در بعضي از روايات وارد شده است كه دعاي جوشن كبير را در هر يك از اين سه شب بخوانند و كافيست فرمايش آن بزرگوار ما را در اين مقام اَحَلَّهُ اللَّهُ دارَالسَّلامِ بالجمله اين دعا صد فصل است و هر فصلي مشتمل بر ده اسم الهي است و در آخر هر فصل بايد گفت:

سُبْحانَكَ يا لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، الْغَوْثَ الْغَوْثَ، خَلِّصْنا مِنَ النَّارِ يا رَبِّ،

منزهی تو ای که نیست معبودی جز تو فریاد فریاد بِرَهان ما را از آتش ای پروردگار

و در بلد الأمين است كه در اوّل هر فصل بِسْمِ اللَّهِ بگويد و در آخرش:

سُبْحانَكَ يا لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ،

منزهی تو ای که نیست معبودی جز تو

الْغَوْثَ الْغَوْثَ، صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَ خَلِّصْنا مِنَ النَّارِ يا رَبِّ، يا ذَاالْجَلالِ

فریاد فریاد درود فرست بر محمد و آلش و بِرَهان ما را از آتش ای پروردگار ای صاحب جلال

وَالْإِكْرامِ، يا أرْحَمَ الرَّاحِمينَ.

و بزرگواری ای مهربانترین مهربانان

و آن دُعا اين است:

(1) اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ، يا اَللَّهُ يا رَحْمنُ، يا رَحيمُ يا كَريمُ، يا مُقيمُ

خدایا از تو می خواهم به حق نامت ای خدا ای بخشاینده ای مهربان ای بزرگوار ای برپا دارنده

يا عَظيمُ، يا قَديمُ يا عَليمُ، يا حَليمُ يا حَكيمُ، سُبْحانَكَ يا لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ،

ای بزرگ ای قدیم ای دانا ای بردبار ای فرزانه منزهی تو ای که معبودی جز تو نیست

الْغَوْثَ الْغَوْثَ، خَلِّصْنا مِنَ النَّارِ يا رَبِّ (2) يا سَيِّدَ السَّاداتِ، يا مُجيبَ

فریاد فریاد بِرَهان ما را از آتش ای پروردگار من (2) ای آقای آقایان ای اجابت کننده

الدَّعَواتِ، يا رافِعَ الدَّرَجاتِ، يا وَلِيَّ الْحَسَناتِ، يا غافِرَ الْخَطيئآتِ، يا

دعاها ای بالا برنده مرتبه ها ای صاحب هر نیکی ای آمرزنده گناهان ای

مُعْطِيَ الْمَسْئَلاتِ، يا قابِلَ التَّوْباتِ، يا سامِعَ الْأَصْواتِ، يا عالِمَ الْخَفِيَّاتِ،

دهنده خواسته ها ای پذیرنده توبه ها ای شنونده صداها ای دانای اسرار پنهانی

يا دافِعَ الْبَلِيَّاتِ (3) يا خَيْرَالْغافِرينَ، يا خَيْرَ الْفاتِحينَ، يا خَيْرَ النَّاصِرينَ، يا

ای برطرف کننده بلاها (3) ای بهترین آمرزندگان ای بهترین گشایندگان ای بهترین یاران ای

خَيْرَ الْحاكِمينَ، يا خَيْرَ الرَّازِقينَ، يا خَيْرَ الْوارِثينَ، يا خَيْرَ الْحامِدينَ، يا خَيْرَ

بهترین حاکمان ای بهترین روزی دهان ای بهترین ارث بران ای بهترین ستایشگران ای بهترین

الذَّاكِرينَ، يا خَيْرَ الْمُنْزِلينَ، يا خَيْرَ الْمُحْسِنينَ (4) يا مَنْ لَهُ الْعِزَّةُ

یادکنندگان ای بهترین فرو فرستندگان ای بهترین احسان کنندگان (4) ای که عزت

وَالْجَمالُ، يا مَنْ لَهُ الْقُدْرَةُ وَالْكَمالُ، يا مَنْ لَهُ الْمُلْكُ وَالْجَلالُ، يا مَنْ هُوَ

و زیبایی از آن اوست ای که نیرو و کمال از آن او است ای که پادشاهی و جلال از آن او

الْكَبيرُ الْمُتَعالِ، يا مُنْشِيءَ الْسَّحابِ الثِّقالِ، يا مَنْ هُوَ شَديدُ الْمِحالِ، يا مَنْ هُوَ

است ای که بزرگ و برتر او است ای پدید آرنده ابرهای سنگین ای که او سخت کیفر (یا سخت نیرو) است ای که او

سَريعُ الْحِسابِ، يا مَنْ هُوَ شَديدُ الْعِقابِ، يا مَنْ عِنْدَهُ حُسْنُ الثَّوابِ، يا مَنْ

در حساب کشیدن سریع است ای که او در کیفر سخت است ای که پاداش خوب نزد او است ای که

عِنْدَهُ اُمُّ الْكِتابِ (5) اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا حَنَّانُ يامَنَّانُ، يا دَيَّانُ يا

نزد او است مایه و اصل کتاب ها (5) خدایا از تو می خواهم به حق نامت ای مهرپیشه ای نعمت بخش ای پاداش دهنده ای

بُرْهانُ، يا سُلْطانُ يا رِضْوانُ، يا غُفْرانُ يا سُبْحانُ، يا مُسْتَعانُ يا ذَاالْمَنِ

دلیل و راهنما ای سلطان ای خوشنود ای آمرزنده ای منزه ای یاور ای صاحب نعمت

وَالْبَيانِ (6) يا مَنْ تَواضَعَ كُلُّشَيْءٍ لِعَظَمَتِهِ، يا مَنِ اسْتَسْلَمَ كُلُّ شَيْءٍ لِقُدْرَتِهِ،

و بیان (6) ای که هر چیزی در برابر عظمتش فروتن گشته ای که هر چیز در برابر قدرتش تسلیم گردیده

يا مَنْ ذَلَّ كُلُّشَيْءٍ لِعِزَّتِهِ، يا مَنْ خَضَعَ كُلُّ شَيْءٍ لِهَيْبَتِهِ، يا مَنِ انْقادَ كُلُّ شَيْءٍ

ای که هر چیزی در برابر عزت و شوکتش خوار گشته ای که هر چیز در برابر هیبتش خاضع گردیده ای که هر چیزی

مِنْ خَشْيَتِهِ، يا مَنْ تَشَقَّقَتِ الْجِبالُ مِنْ مَخافَتِهِ، يا مَنْ قامَتِ السَّمواتُ

از ترس او فرمانبردار و مطیعش گردیده ای که کوه ها از هراسش از هم شکافته ای که به امر او آسمان ها برپا

بِاَمْرِهِ يا مَنِ اسْتَقَرَّتِ الْأَرَضُونَ بِاِذْنِهِ، يا مَنْ يُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ، يا مَنْ

گشته ای که زمین ها به اذن او در جای خود مستقر گشته ای که رعد به ستایش او غرِّش زند ای که

لا يَعْتَدي عَلي اَهْلِ مَمْلَكَتِهِ (7) يا غافِرَ الْخَطايا، يا كاشِفَ الْبَلايا، يا مُنْتَهَي

بر اهل کشور خود ستم نکند ای آمرزنده خطاها ای برطرف کننده بلاها ای منت های

الرَّجايا، يا مُجْزِلَ الْعَطايا، يا واهِبَ الْهَدايا، يا رازِقَ الْبَرايا، يا قاضِيَ

امیدها ای دهنده بزرگ عطاها ای بخشنده هدیه ها ای روزی ده بنده ها ای برآورنده

الْمَنايا، يا سامِعَ الشَّكايا، يا باعِثَ الْبَرايا، يا مُطْلِقَ الْأُساري (8) ياذَاالْحَمْدِ

آرزوها ای شنونده شکایت ها ای برانگیزنده مردمان ای رهاننده اسیران (8) ای صاحب ستایش

وَالثَّنآءِ، يا ذَاالْفَخْرِ وَاْلبَهآءِ، يا ذَاالْمَجْدِ وَالسَّنآءِ، يا ذَاالْعَهْدِ وَالْوَفآءِ، يا

و ثناء ای دارای فخر و زیبایی ای صاحب مجد و بزرگی ای صاحب عهد و وفاء

ذَاالْعَفْوِ وَالرِّضآءِ، يا ذَاالْمَنِّ وَالْعَطآءِ، يا ذَا الْفَصْلِ وَالْقَضآءِ، يا ذَاالْعِزِّ

ای دارای گذشت و رضا ای دارنده نعمت و عطاء ای که در دست تو است فصل خصومات و داوری ای دارای عزت

وَالْبَقآءِ، يا ذَاالْجُودِ وَالسَّخآءِ، يا ذَاالْألاءِ وَالنَّعْمآءِ (9) اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ

و پایندگی ای صاحب جود و بخشش ای صاحب دهشها و نعمت ها (9) خدایا از تو می خواهم به حق نامت

بِاسْمِكَ يا مانِعُ يا دافِعُ، يا رافِعُ يا صانِعُ، يا نافِعُ يا سامِعُ، يا جامِعُ يا

ای مانع ای برطرف کننده ای بالا برنده ای سازنده ای سود رسان ای شنوا ای گردآورنده ای

شافِعُ، يا واسِعُ يامُوسِعُ (10) يا صانِعَ كُلِّ مَصْنُوعٍ، يا خالِقَ كُلِّ مَخْلُوقٍ، يا

شفاعت پذیر ای فراخ رحمت ای وسعت بخش (10) ای سازنده هر ساخته ای آفریننده هر آفریده ای

رازِقَ كُلِّ مَرْزُوقٍ، يا مالِكَ كُلِّ مَمْلُوكٍ، يا كاشِفَ كُلِّ مَكْرُوبٍ، يا فارِجَ

روزی ده هر روزی خور ای مالک هر مملوک ای غمزدای هر غمزده ای دلگشای هر

كُلِّ مَهْمُومٍ، يا راحِمَ كُلِّ مَرْحُومٍ، يا ناصِرَ كُلِّ مَخْذُولٍ، ياساتِرَ كُلِ

اندوهگین ای رحمت بخش هر رحمت خواه ای یاور هر بی یاور ای عیب پوش هر

مَعْيُوبٍ، يامَلْجَأَ كُلِّ مَطْرُودٍ(11) ياعُدَّتي عِنْدَ شِدَّتي ، يارَجآئي عِنْدَ مُصيبَتي ،

معیوب ای پناه هر آواره (11) ای ذخیره هنگام سختی من ای امید من در برابر پیش آمدهای ناگوار

يا مُونِسي عِنْدَ وَحْشَتي ، ياصاحِبي عِنْدَ غُرْبَتي ، يا وَلِيّي عِنْدَ نِعْمَتي ،

ای همدم من هنگام ترس و وحشت ای رفیق من در غربتم ای صاحب اختیار من در نعمتم

ياغِياثي عِنْدَ كُرْبَتي ، يادَليلي عِنْدَ حَيْرَتي ، ياغَنآئي عِنْدَ افْتِقاري ، يامَلْجَأي عِنْدَ

ای فریادرس من در غم و اندوه ای دلیل و راهنمایم هنگام سرگردانی ای توانگری من هنگام نداری ای پناه من هنگام

اضْطِراري ، يامُعيني عِنْدَ مَفْزَعي (12) يا عَلاَّمَ الْغُيُوبِ، يا غَفَّارَ الذُّنُوبِ، يا سَتَّارَ

درماندگی ای کمک کارم در بیچارگی و پریشانی (12) ای بخوبی دانای بر هر نادیدنی ای بسیار آمرزنده گناهان ای پرده پوش

الْعُيُوبِ، يا كاشِفَ الْكُرُوبِ، يا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ، ياطَبيبَ الْقُلُوبِ، يا مُنَوِّرَ

بر عیوب بندگان ای غمزدای غم ها ای گرداننده دل ها ای طبیب دل ها ای نوربخش

الْقُلُوبِ، يا اَنيسَ الْقُلُوبِ، يا مُفَرِّجَ الْهُمُومِ، يا مُنَفِّسَ الْغُمُومِ (13) اَللّهُمَّ اِنّي

دل ها ای همدم دل ها ای زداینده اندوه ها ای غمگشای غم ها (13) خدایا از تو

اَسْئَلُكَ بِاْسمِكَ يا جَليلُ يا جَميلُ، ياوَكيلُ يا كَفيلُ، يا دَليلُ يا قَبيلُ، يا مُديلُ

می خواهم به حق نامت ای بزرگوار ای زیبا ای کارگزار ای عهده دار ای راهنما ای پذیرنده ای دولت دهنده

يامُنيلُ، يا مُقيلُ يا مُحيلُ، (14) يادَليلَ الْمُتَحَيِّرينَ، ياغِياثَ الْمُسْتَغيثينَ، يا صَريخَ

ای عطا بخشنده ای درگذرنده ای نیرودهنده (تغییر دهنده) (14) ای راهنمای سرگردانان ای فریادرس فریادخواهان ای دادرس

الْمُسْتَصْرِخينَ، يا جارَ الْمُسْتَجيرينَ، يا اَمانَ الْخآئِفينَ، يا عَوْنَ الْمُؤْمِنينَ، يا

دادخواهان ای پناه پناه جویان ای امان بخش ترسناکان ای کمک مؤمنان ای

راحِمَ الْمَساكينَ، يا مَلْجَأَ الْعاصينَ، يا غافِرَ الْمُذْنِبينَ، يا مُجيبَ دَعْوَةِ

رحم کننده مسکینان ای پناه عاصیان ای آمرزنده گناهکاران ای اجابت کننده دعای

الْمُضْطَرّينَ (15) يا ذَاالْجُودِ وَالْإِحْسانِ، يا ذَاالْفَضْلِ وَالْإِمْتِنانِ، يا ذَاالْأَمْنِ

درماندگان (15) ای دارای بخشندگی و احسان ای صاحب فضل و نعمت ای مایه امن

وَالْأَمانِ، يا ذَاالْقُدْسِ وَالسُّبْحانِ، يا ذَاالْحِكْمَةِ وَالْبَيانِ، يا ذَا الرَّحْمَةِ

و امان ای دارای پاکی و پاکیزگی ای صاحب فرزانگی و بیان ای صاحب رحمت

وَالرِّضْوانِ، يا ذَاالْحُجَّةِ وَالْبُرْهانِ، يا ذَاالْعَظَمَةِ وَالسُّلْطانِ، يا ذَاالرَّأْفَةِ

و خوشنودی ای دارای حجت و دلیل و برهان ای خداوند عظمت و سلطنت ای دارنده رأفت

وَالْمُسْتَعانِ، يا ذَاالعَفْوِ وَالْغُفْرانِ (16) يا مَنْ هُوَ رَبُّ كُلِّ شَيْءٍ، يا مَنْ هُوَ اِلهُ

و ای یاور بندگان ای صاحب بخشندگی و آمرزش (16) ای که پروردگار هر چیز او است ای که معبود

كُلِّ شَيْءٍ، يا مَنْ هُوَ خالِقُ كُلِّ شَيْءٍ، يا مَنْ هُوَ صانِعُ كُلِّ شَيْءٍ، يا مَنْ هُوَ قَبْلَ

هر چیز او است ای که آفریننده هر چیز او است ای که سازنده هر چیز او است ای که او پیش

كُلِّ شَيْءٍ، يا مَنْ هُوَ بَعْدَ كُلِّ شَيْءٍ، يا مَنْ هُوَ فَوْقَ كُلِّ شَيْءٍ، يا مَنْ هُوَ عالِمٌ

از هر چیز بوده و ای که او پس از هر چیز خواهد بود و ای که او برتر از هر چیز است ای که او به هر چیز دانا

بِكُلِّ شَيْءٍ، يا مَنْ هُوَ قادِرٌ عَلي كُلِّ شَيْءٍ، يا مَنْ هُوَ يَبْقي وَيَفْني كُلُّشَيْءٍ (17)

است ای که او به هر چیزی توانا است ای که تنها او بماند و هر چیز دیگر فانی گردد (17)

اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا مُؤْمِنُ يا مُهَيْمِنُ يا مُكَوِّنُ يا مُلَقِّنُ يا مُبَيِّنُ يا

خدایا از تو می خواهم بحق نامت ای امان ده ای مسلط بر هر چیز ای وجود آرنده ای یاد دهنده ای آشکار کننده ای

مُهَوِّنُ يا مُمَكِّنُ يا مُزَيِّنُ، يا مُعْلِنُ يا مُقَسِّمُ (18) يا مَنْ هُوَ في مُلْكِهِ مُقيمٌ،

آسان کننده ای امکان ده در کارها ای زیوربخش ای آشکار کننده ای تقسیم کننده (18) ای که در فرمانروایی پابرجا است

يا مَنْ هُوَ في سُلْطانِهِ قَديمٌ، يا مَنْ هُو في جَلالِهِ عَظيمٌ، يا مَنْ هُوَ عَلي عِبادِهِ

ای که در سلطنت و پادشاهیش قدیم و دیرینه است ای که در جلالت و شوکت بزرگی ای که بر بندگان خویش

رَحيمٌ، يا مَنْ هُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَليمٌ، يا مَنْ هُوَ بِمَنْ عَصاهُ حَليمٌ، يا مَنْ هُوَ بِمَنْ

مهربانی ای که به هر چیز دانایی ای که نسبت به نافرمان خود بردباری ای که به امیدوار خود

رَجاهُ كَريمٌ، يا مَنْ هُوَ في صُنْعِهِ حَكيمٌ، يا مَنْ هُوَ في حِكْمَتِهِ لَطيفٌ، يا مَنْ

بخشنده و بزرگواری ای که در آفرینش و ساختنت فرزانه ای (یا محکم کاری) ای که در عین فرزانگی(یا محکم کاری) مهربانی(یا نرمکاری) ای که

هُوَ في لُطْفِهِ قَديمٌ (19) يا مَنْ لايُرْجي اِلاَّ فَضْلُهُ، يا مَنْ لا يُسْئَلُ اِلاَّ عَفْوُهُ، يا

در لطف خود دیرینه ای (19) ای که امیدی نیست جز به نیکی او ای که درخواست نشود جز گذشتش ای

مَنْ لا يُنْظَرُ اِلاَّ بِرُّهُ، يا مَنْ لا يُخافُ اِلاَّ عَدْلُهُ، يا مَنْ لا يَدُومُ اِلاَّ مُلْكُهُ،

که چشم داشتی نیست جز به نیکی او ای که ترسی نیست جز از عدل او ای که جاوید نمی ماند جز فرمانروایی و ملک او

يا مَنْ لا سُلْطانَ اِلاَّ سُلْطانُهُ، يا مَنْ وَسِعَتْ كُلَّ شَيْءٍ رَحْمَتُهُ، يا مَنْ سَبَقَتْ

ای که سلطنت و قدرتی نیست جز سلطنت او ای که رحمتش همه چیز را فراگرفته ای که

رَحْمَتُهُ غَضَبَهُ، يا مَنْ اَحاطَ بِكُلِّ شَيْءٍ عِلْمُهُ، يا مَنْ لَيْسَ اَحَدٌ مِثْلَهُ (20) يا فارِجَ

رحمتش بر خشمش پیشی جسته ای که علمش بر همه چیز احاطه کرده ای که مانندش هیچکس نخواهد بود (20) ای دلگشای

الْهَمِّ، يا كاشِفَ الْغَمِّ، يا غافِرَ الذَّنْبِ، يا قابِلَ التَّوْبِ، يا خالِقَ الْخَلْقِ، يا

اندوه ای غمزدای ای آمرزنده گناه ای توبه پذیر ای آفریننده ای

صادِقَ الْوَعْدِ، يا مُوفِيَ الْعَهْدِ، يا عالِمَ السِّرِّ، يا فالِقَ الْحَبِّ، يا رازِقَ

راست وعده ای وفادار پیمان ای دانای اسرار نهان ای شکافنده دانه ای روزی ده

الْأَنامِ (21) اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا عَلِيُّ يا وَفِيُّ، يا غَنِيُّ يا مَلِيُّ، يا حَفِيُ

بندگان (21) خدایا از تو خواهم به حق نامت ای والا ای با وفا ای توانگر ای بی نیاز مطلق ای مهربان

يا رَضِيُّ، يا زَكِيُّ يا بَدِيُّ، يا قَوِيُّ يا وَلِيُّ (22) يا مَنْ اَظْهَرَ الْجَميلَ يا مَنْ سَتَرَ

ای پسندیده (یا دوستدار) ای پاکیزه ای پدید آرنده ای نیرومند ای سرپرست (22) ای که کار نیک را آشکار کنی و ای که کار زشت را

الْقَبيحَ، يا مَنْ لَمْ يُؤاخِذْ بِالْجَريرَةِ، يا مَنْ لَمْ يَهْتِكِ السِّتْرَ، يا عَظيمَ الْعَفْوِ،

پنهان کنی ای که کسی را به گناه نگیری ای که پرده کس ندری ای بزرگ گذشت

يا حَسَنَ التَّجاوُزِ، يا واسِعَ الْمَغْفِرَةِ، يا باسِطَ الْيَدَيْنِ بِالرَّحْمَةِ، يا صاحِبَ

ای نیکو درگذر ای پهناور آمرزش ای گشاده دو دست (فضلش) به رحمت ای مطلع

كُلِّ نَجْوي يا مُنْتَهي كُلِّ شَكْوي (23) يا ذَاالنِّعْمَةِ السَّابِغَةِ، يا ذَاالرَّحْمَةِ

از سخن سری و راز ای منتهای هر شکایت (23) ای صاحب نعمت فراوان و ای دارای رحمت

الْواسِعَةِ، يا ذَاالْمِنَّةِ السَّابِقَةِ، ياذَاالْحِكْمَةِ الْبالِغَةِ، يا ذَاالْقُدْرَةِ الْكامِلَةِ، يا ذَاالْحُجَّةِ

پهناور ای صاحب احسان پیشین ای دارای حکمت رسا ای دارای نیروی کامل ای صاحب برهان و دلیل

الْقاطِعَةِ، يا ذَاالْكَرامَةِ الظَّاهِرَةِ، يا ذَاالْعِزَّةِ الدَّآئِمَةِ، يا ذَاالْقُوَّةِ الْمَتينَةِ، يا ذَا

قاطع و برنده ای صاحب بزرگواری هویدا ای صاحب عزت جاویدان ای صاحب نیروی محکم ای دارای

الْعَظَمَةِ الْمَنيعَةِ (24) يا بَديعَ السَّمواتِ، يا جاعِلَ الظُّلُماتِ، يا راحِمَ الْعَبَراتِ،

عظمت ارجمند (24) ای پدید آرنده آسمان ها ای قرار دهنده تاریکی ها ای ترحم کننده به اشک های

يا مُقيلَ الْعَثَراتِ، يا ساتِرَ الْعَوْراتِ، يا مُحْيِيَ الْأَمْواتِ، يا مُنْزِلَ الْاياتِ،

دیده ها ای درگذرنده لغزش ها ای پرده پوش بر عیب ها ای زنده کننده مردگان ای فرو فرستنده آیات

يا مُضَعِّفَ الْحَسَناتِ، يا ماحِيَ السَّيِّئاتِ، يا شَديدَ النَّقِماتِ (25) اَللّهُمَّ اِنّي

ای دو چندان کن حسنات ای محو کننده بدی ها ای سخت گیرنده انتقام ها (25) خدایا از تو

اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا مُصَوِّرُ يا مُقَدِّرُ، يا مُدَبِّرُ يا مُطَهِّرُ، يا مُنَوِّرُ يا مُيَسِّرُ، يا مُبَشِّرُ

می خواهم به حق نامت ای صورت آفرین ای اندازه گیر ای تدبیر کننده ای پاک کننده ای روشنی بخش ای آسان کننده ای مژده ده

يا مُنْذِرُ، يا مُقَدِّمُ يا مُؤَخِّرُ، (26) يا رَبَّ الْبَيْتِ الْحَرامِ، يا رَبَّ الشَّهْرِ الْحَرامِ،

ای بیم ده ای پیش انداز ای پس انداز (26) ای پروردگار خانه محترم (کعبه) ای پروردگار ماه حرام

يا رَبَّ الْبَلَدِ الْحَرامِ، يا رَبَّ الرُّكْنِ وَالْمَقامِ، يا رَبَّ الْمَشْعَرِ الْحَرامِ، يا رَبَ

ای پروردگار شهر محترم (مکه) ای پروردگار رکن و مقام ای پروردگار مشعرالحرام ای پروردگار

الْمَسْجِدِ الْحَرامِ، يا رَبَّ الْحِلِّ وَالْحَرامِ، يا رَبَّ النُّورِ وَالظَّلامِ، يا رَبَّ التَّحِيَّةِ

مسجد الحرام ای پروردگار قسمت حل و حرم (در سرزمین حجاز) ای پروردگار روشنی و تاریکی ای پروردگار تحیت

وَالسَّلامِ، يا رَبَّ الْقُدْرَةِ فِي الْأَنامِ (27) يا اَحْكَمَ الْحاكِمينَ، يا اَعْدَلَ الْعادِلينَ،

و درود ای پروردگار نیرو در خلق (27) ای داورترین داوران ای دادرس ترین دادگران

يا اَصْدَقَ الصَّادِقينَ، يا اَطْهَرَ الطَّاهِرينَ، يا اَحْسَنَ الْخالِقينَ، يا اَسْرَعَ

ای راستگوترین راستگویان ای پاکیزه ترین پاکان ای بهترین آفرینندگان ای سریع ترین

الْحاسِبينَ، يا اَسْمَعَ السَّامِعينَ، يا اَبْصَرَالنَّاظِرينَ، يا اَشْفَعَ الشَّافِعينَ،

حساب رسان ای شنواترین شنوایان ای بیناترین بینندگان ای بهترین شفیعان

يا اَكْرَمَ الْأَكْرَمينَ (28) يا عِمادَ مَنْ لا عِمادَ لَهُ، يا سَنَدَ مَنْ لا سَنَدَ لَهُ، يا ذُخْرَ

ای بزرگوارترین کریمان (28) ای پشتیبان کسی که پشتیبان ندارد ای پشتوانه آن کس که پشتوانه ندارد ای ذخیره

مَنْ لا ذُخْرَ لَهُ، يا حِرْزَ مَنْ لا حِرْزَ لَهُ، يا غِياثَ مَنْ لا غِياثَ لَهُ، يا فَخْرَ مَنْ

آن کس که ذخیره ندارد ای پناه آن کس که پناهی ندارد ای فریادرس آن کس که فریادرس ندارد ای افتخار آن کس

لا فَخْرَ لَهُ، يا عِزَّ مَنْ لا عِزَّ لَهُ، يا مُعينَ مَنْ لا مُعينَ لَهُ، يا اَنيسَ مَنْ لا اَنيسَ

که مایه افتخاری ندارد ای عزت آن کس که عزتی ندارد ای کمک آن کس که کمکی ندارد ای همدم آن کس که همدمی ندارد

لَهُ، يا اَمانَ مَنْ لا اَمانَ لَهُ (29) اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا عاصِمُ يا قائِمُ،

ای امان بخش آن کس که امانی ندارد (29) خدایا از تو می خواهم به حق نامت ای نگهدار ای پابرجا

يا دآئِمُ يا راحِمُ، يا سالِمُ يا حاكِمُ، يا عالِمُ يا قاسِمُ، يا قابِضُ يا باسِطُ (30)

ای جاویدان ای رحم کننده ای سلامت بخش ای حاکم ای دانا ای تقسیم کننده ای تنگ گیر ای گشایش بخش (30)

يا عاصِمَ مَنِ اسْتَعْصَمَهُ، يا راحِمَ مَنِ اسْتَرْحَمَهُ، يا غافِرَ مَنِ اسْتَغْفَرَهُ، يا

ای نگهدار کسی که نگهداریش خواهد ای رحم کننده کسی که ترحمش خواهد ای آمرزنده کسی که از او آمرزش خواهد ای

ناصِرَ مَنِ اسْتَنْصَرَهُ، يا حافِظَ مَنِ اسْتَحْفَظَهُ، يا مُكْرِمَ مَنِ اسْتَكْرَمَهُ، يا مُرْشِدَ

یاور کسی که از او یاری طلبد ای نگهدار کسی که از او نگهداری خواهد ای اکرام کننده کسی که از او بزرگواری خواهد ای راهنمای

مَنِ اسْتَرْشَدَهُ، يا صَريخَ مَنِ اسْتَصْرَخَهُ، يا مُعينَ مَنِ اسْتَعانَهُ، يا مُغيثَ مَنِ

کسی که از او ره جوید ای دادرس کسی که از او دادرسی خواهد ای کمک کار کسی که کمکش خواهد ای فریاد رس کسی که

اسْتَغاثَهُ (31) يا عَزيزاً لا يُضامُ، يا لَطيفاً لا يُرامُ، يا قَيُّوماً لا يَنامُ، يا دائِماً

به فریادرسیش خواند (31) ای عزیزی که ذلت نپذیرد ای لطیفی که دست انداز کسی واقع نگردد ای پاینده که خواب ندارد ای جاویدانی

لا يَفُوتُ، يا حَيّاً لا يَمُوتُ، يا مَلِكاً لا يَزُولُ، يا باقِياً لايَفْني ، يا عالِماً

که از دست نرود ای زنده ای که نمیرد ای پادشاهی که سلطنتش زوال ندارد ای ماندگاری که نیستی ندارد ای دانایی که

لا يَجْهَلُ، يا صَمَداً لا يُطْعَمُ، يا قَوِيّاً لا يَضْعُفُ (32) اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ

نادانی ندارد ای بی نیازی که خوراک نخواهد ای نیرومندی که سستی نپذیرد (32) خدایا از تو خواهم

بِاسْمِكَ يا اَحَدُ يا واحِدُ، يا شاهِدُ يا ماجِدُ، يا حامِدُ يا راشِدُ، يا باعِثُ

به حق نامت ای یکتا ای یگانه ای گواه ای بزرگوار ای ستوده ای رهنما ای برانگیزنده

يا وارِثُ، يا ضآرُّ يا نافِعُ (33) يا اَعْظَمَ مِنْ كُلِّ عَظيمٍ، يا اَكْرَمَ مِنْ كُلِّ كَريمٍ،

ای ارث برنده ای زیان بخش ای سودرسان (33) ای بزرگتر از هر بزرگی ای بزرگوارتر از هر بزرگواری

يا اَرْحَمَ مِنْ كُلِّ رَحيمٍ، يا اَعْلَمَ مِنْ كُلِّ عَليمٍ، يا اَحْكَمَ مِنْ كُلِّ حَكيمٍ، يا اَقْدَمَ

ای مهربان تر از هر مهربانی ای داناتر از هر دانا ای فرزانه تر از هر فرزانه ای جلوتر

مِنْ كُلِّ قَديمٍ، يا اَكْبَرَ مِنْ كُلِّ كَبيرٍ، يا اَلْطَفَ مِنْ كُلِّ لَطيفٍ، يا اَجَلَّ مِن كُلِ

از هر قدیمی ای بزرگتر از هر بزرگ ای با لطف تر از هر لطف داری ای والاتر از هر

جَليلٍ، يا اَعَزَّ مِنْ كُلِّ عَزيزٍ (34) يا كَريمَ الصَّفْحِ، يا عَظيمَ الْمَنِّ، يا كَثيرَ الْخَيْرِ،

والایی ای عزیزتر از هر عزیزی (34) ای بزرگوار چشم پوش ای بزرگ نعمت بخش ای پر خیر

يا قَديمَ الْفَضْلِ، يا دآئِمَ اللُّطْفِ، يا لَطيفَ الصُّنْعِ، يا مُنَفِّسَ الْكَرْبِ،

ای دیرینه بخشش ای جاوید لطف ای دقیق صنعت ای زداینده اندوه

يا كاشِفَ الضُّرِّ، يا مالِكَ الْمُلْكِ، يا قاضِيَ الْحَقِّ (35) يا مَنْ هُوَ في

ای برطرف کننده گرفتاری ای فرمانروای عالم هستی ای حاکم بر حق (35) ای که در

عَهْدِهِ وَفِيٌّ، يا مَنْ هُوَ في وَفآئِهِ قَوِيٌّ، يا مَنْ هُوَ في قُوَّتِهِ عَلِيٌّ، يا مَنْ هُوَ في

پیمانش وفادار و ای که در وفا کردن به پیمانش نیرومند است ای که در نیرومندیش بلند مرتبه است ای که در

عُلُوِّهِ قَريبٌ، يا مَنْ هُوَ في قُرْبِهِ لَطيفٌ، يا مَنْ هُوَ في لُطْفِهِ شَريفٌ، يا مَنْ هُوَ

عین بلند مرتبه ای نزدیک است ای که در عین نزدیکی دقیق است ای که در عین دقت بزرگوار است ای که

في شَرَفِهِ عَزيزٌ، يا مَنْ هُوَ في عِزِّهِ عَظيمٌ، يا مَنْ هُوَ في عَظَمَتِهِ مَجيدٌ، يا مَنْ

در عین بزرگواری با عزت است ای که در عین عزت با عظمت است ای که در عین عظمتش برجسته است ای که

هُوَ في مَجْدِهِ حَميدٌ (36) اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا كافي يا شافي ، يا وافي

در عین برجستگی ستوده است (36) خدایا از تو خواهم به حق نامت ای کفایت کننده ای شفا دهنده ای وفادار

يا مُعافي ، يا هادي يا داعي ، يا قاضي يا راضي ، يا عالي يا باقي (37) يا مَنْ

ای تندرستی بخش ای رهنما ای خواننده ای داور ای راضی ای والا مرتبه ای باقی (37) ای که

كُلُّ شَيْءٍ خاضِعٌ لَهُ، يا مَنْ كُلُّ شَيْءٍ خاشِعٌ لَهُ، يا مَنْ كُلُّ شَيْءٍ كآئِنٌ لَهُ، يا مَنْ

هر چیز در برابرش سر تعظیم فرود آورد ای که هر چیز در برابرش رام گشته ای که هر چه در عالم موجود است از آن اوست ای که

كُلُّ شَيْءٍ مَوْجُودٌ بِهِ، يا مَنْ كُلُّ شَيْءٍ مُنيبٌ اِلَيْهِ، يا مَنْ كُلُّ شَيْءٍ خآئِفٌ مِنْهُ، يا

هر چه هست بوجود او موجود است ای که هر چیزی بسوی او بازگردد ای که هر چیزی از او اندیشه دارد ای

مَنْ كُلُّ شَيْءٍ قآئِمٌ بِهِ، يا مَنْ كُلُّ شَيْءٍ صآئِرٌ اِلَيْهِ، يا مَنْ كُلُّ شَيْءٍ يُسَبِّحُ

که هر چیزی به او پایدار است ای که هر چیزی به سوی او برگردد ای که هر چیز به ستایش

بِحَمْدِهِ، يا مَنْ كُلُّ شَيْءٍ هالِكٌ اِلاَّ وَجْهَهُ (38) يا مَنْ لا مَفَرَّ اِلاَّ اِلَيْهِ، يا مَنْ

او تسبیح گوید ای که هر چیز نابود شود جز ذات او (38) ای که گریزگاهی نیست جز بسوی او ای که

لا مَفْزَعَ اِلاَّ اِلَيْهِ، يا مَنْ لا مَقْصَدَ اِلاَّ اِلَيْهِ، يا مَنْ لا مَنْجا مِنْهُ اِلاَّ اِلَيْهِ، يا مَنْ

پناهگاهی نیست جز بسوی او ای که مقصدی نیست جز درگاهش ای که راه نجاتی از (عذاب و قهر) او نیست جز خود او ای که

لا يُرْغَبُ اِلاَّ اِلَيْهِ، يا مَنْ لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاَّ بِهِ، يا مَنْ لا يُسْتَعانُ اِلاَّ بِهِ، يا مَنْ

رغبت و اشتیاقی نباشد جز به درگاه او ای که جنبش و نیرویی نیست مگر به وسیله او ای که کمک نجوید جز به او ای که توکل نشود جز بر او ای که

لا يُتَوَكَّلُ اِلاَّ عَلَيْهِ، يا مَنْ لا يُرْجي اِلاَّ هُوَ، يا مَنْ لا يُعْبَدُ اِلّا هُوَ (39) يا خَيْرَ

امیدوار نتوان بود جز به او ای که پرستش نشود جز او (39) ای بهترین

الْمَرْهُوبينَ، يا خَيْرَ الْمَرْغُوبينَ، ياخَيْرَ الْمَطْلُوبينَ، يا خَيْرَ الْمَسْئُولينَ، يا خَيْرَ

کسی که خلق از او ترسند ای بهترین مایه شوق و آرزو ای بهترین جویا شدگان ای بهترین خواسته شدگان ای بهترین

الْمَقْصُودينَ، يا خَيْرَ الْمَذْكُورينَ، يا خَيْرَ الْمَشْكُورينَ، يا خَيْرَ الْمَحْبُوبينَ،

مقصود خلق ای بهترین یاد شدگان ای بهترین سپاس شدگان ای بهترین دوستان

يا خَيْرَ الْمَدْعُوّينَ، يا خَيْرَ الْمُسْتَأْنِسينَ (40) اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا

ای بهترین خوانده شدگان ای بهترین همدمان (40) خدایا از تو می خواهم به حق نامت ای

غافِرُ يا ساتِرُ، يا قادِرُ يا قاهِرُ، يا فاطِرُ يا كاسِرُ، يا جابِرُ يا ذاكِرُ، يا ناظِرُ يا

آمرزنده ای پرده پوش ای توانا ای قاهر ای آفریننده ای شکننده ای بهم پیوند دهنده ای یادآورنده ای بیننده ای

ناصِرُ (41) يا مَنْ خَلَقَ فَسَوّي ، يا مَنْ قَدَّرَ فَهَدي ، يا مَنْ يَكْشِفُ الْبَلْوي ،

یاری دهنده (41) ای که آفرید و بیاراست ای که اندازه گرفت و راهنمایی کرد ای که برطرف کند گرفتاری را

يا مَنْ يَسْمَعُ النَّجْوي ، يا مَنْ يُنْقِذُ الْغَرْقي ، يا مَنْ يُنْجِي الْهَلْكي ، يا مَنْ

ای که بشنود سخن درگوشی را ای که نجات دهد غریق را ای که برهاند هلاک شده را ای که

يَشْفِي الْمَرْضي ، يا مَنْ اَضْحَكَ وَاَبْكي ، يا مَنْ اَماتَ وَاَحْيي ، يا مَنْ خَلَقَ

شفا دهد بیمار را ای که بخنداند و بگریاند ای که بمیراند و زنده کند ای که آفرید

الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْاُنْثي (42) يا مَنْ فيِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ سَبيلُهُ، يا مَنْ فِي الْافاقِ

دو جفت نر و ماده (42) ای که هم در خشکی و هم در دریا راه رسیدن به او هست ای که در سراسر گیتی

اياتُهُ، يا مَنْ فِي الْاياتِ بُرْهانُهُ، يا مَنْ فِي الْمَماتِ قُدْرَتُهُ، يا مَنْ فِي الْقُبُورِ

نشانه های او هست ای که در این نشانه ها برهان او موجود است ای که در مردن نشانه قدرت او است ای که در گورها

عِبْرَتُهُ، يا مَنْ فِي الْقِيمَةِ مُلْكُهُ، يا مَنْ فِي الْحِسابِ هَيْبَتُهُ، يا مَنْ فِي الْميزانِ

پند او است ای که در روز قیامت نیز سلطنت او است ای که در حساب آن روز هیبت دارد ای که در پای میزان

قَضآئُهُ، يا مَنْ فِي الْجَنَّةِ ثَوابُهُ، يا مَنْ فِي النَّارِ عِقابُهُ (43) يا مَنْ اِلَيْهِ يَهْرَبُ

حکم و داوری او است ای که در بهشت پاداش نیک او است ای که در دوزخ شکنجه او است (43) ای که به سویش گریزند

الْخآئِفُونَ، يا مَنْ اِلَيْهِ يَفْزَعُ الْمُذْنِبُونَ، يا مَنْ اِلَيْهِ يَقْصِدُ الْمُنيبُونَ، يا مَنْ اِلَيْهِ

ترسناکان ای که به او پناه برند گنهکاران ای که او را مقصود قرار دهند بازآیندگان ای که بسوی او

يَرْغَبُ الزَّاهِدُونَ، يا مَنْ اِلَيْهِ يَلْجَأُ الْمُتَحَيِّرُونَ، يا مَنْ بِهِ يَسْتَأْنِسُ

روند پارسایان ای که بدو پناه برند سرگردانان ای که به او همدم شوند

الْمُريدُونَ، يا مَنْ بِه يَفْتَخِرُ الْمُحِبُّونَ، يا مَنْ في عَفْوِهِ يَطْمَعُ الْخآطِئُونَ،

خواستاران ای که به دوستیش افتخار کنند دوستان ای که در گذشت او طمع دارند خطاکاران

يا مَنْ اِلَيْهِ يَسْكُنُ الْمُوقِنُونَ، يا مَنْ عَلَيْهِ يَتَوَكَّلُ الْمُتَوَكِّلُونَ (44)اَللّهُمَّ اِنّي

ای که به ذکر او آرامش پذیرد دل یقین داران ای که بر او توکل کنند توکل کنندگان (44) خدایا از تو

اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا حَبيبُ يا طَبيبُ، ياقَريبُ يا رَقيبُ، يا حَسيبُ يا مَهيبُ، يا

می خواهم به حق نامت ای محبوب دل ها ای طبیب دردها ای نزدیک ای مراقب کار بندگان ای حساب نگهدار ای با هیبت ای

مُثيبُ يا مُجيبُ، يا خَبيرُ يا بَصيرُ (45)يا اَقَرَبَ مِنْ كُلِّ قَريبٍ، يا اَحَبَّ مِنْ كُلِ

پاداش نیک دهنده ای اجابت کننده ای آگاه ای بینا (45) ای نزدیک تر از هر نزدیک ای محبوب تر از هر

حَبيبٍ، يا اَبْصَرَ مِنْ كُلِّ بَصيرٍ، يا اَخْبَرَ مِنْ كُلِّ خَبيرٍ، يا اَشْرَفَ مِنْ كُلِّ شَريفٍ،

محبوب ای بیناتر از هر بینا ای آگاه تر از هر آگاه ای شریف تر از هر شریف

يا اَرْفَعَ مِنْ كُلِّ رَفيعٍ، يا اَقْوي  مِنْ كُلِّ قَوِيٍّ، يا اَغْني  مِنْ كُلِّ غَنِيٍّ، يا اَجْوَدَ

ای برتر از هر بلند مرتبه ای نیرومندتر از هر نیرومند ای توانگرتر از هر توانگر ای بخشنده تر

مِنْ كُلِّ جَوادٍ، يا اَرْاَفَ مِنْ كُلِّ رَؤُفٍ (46)يا غالِباً غَيْرَ مَغْلُوبٍ، يا صانِعاً غَيْرَ

از هر بخشنده ای مهربان تر از هر مهربان (46) ای پیروزی که هرگز مغلوب نگردد ای سازنده ای که

مَصْنُوعٍ، يا خالِقاً غَيْرَ مَخْلُوقٍ، يا مالِكاً غَيْرَ مَمْلُوكٍ، ياقاهِراً غَيْرَ مَقْهُورٍ، يا

مصنوع کسی نیست ای آفریننده ای که کسی او را نیافریده ای مالکی که مملوک کسی نیست ای چیره شکست ناپذیر ای

رافِعاً غَيْرَ مَرْفُوعٍ، يا حافِظاً غَيْرَ مَحْفُوظٍ، يا ناصِراً غَيْرَ مَنْصُورٍ، يا شاهِداً

بلند مرتبه که بلندی را کسی به او نداده ای نگهدارنده ای که نگهداری ندارد ای یاوری که کسش یاری نکند ای حاضری

غَيْرَ غآئِبٍ، يا قَريباً غَيْرَ بَعيدٍ (47)يا نُورَ النُّورِ، يا مُنَوِّرَ النُّورِ، يا خالِقَ النُّورِ،

که پنهانی ندارد ای نزدیکی که دور نشود (47) ای روشنی نور این روشنی ده نور ای خالق نور و روشنی

يا مُدَبِّرَ النُّورِ، يا مُقَدِّرَ النُّورِ، يا نُورَ كُلِّ نُورٍ، يا نُوراً قَبْلَ كُلِّ نُورٍ، يا نُوراً

ای تدبیر کننده نور ای اندازه گیر نور ای روشنی هر نور ای روشنی پیش از هر نور و ای روشنی

بَعْدَ كُلِّ نُورٍ، يا نُوراً فَوْقَ كُلِّ نُورٍ، يا نُوراً لَيْسَ كَمِثْلِهِ نُورٌ (48)يا مَنْ

پس از هر نور ای روشنی بالای هر نور ای نوری که مانندش نوری نیست (48) ای که

عَطآئُهُ شَريفٌ، يامَنْ فِعْلُهُ لَطيفٌ، يا مَنْ لُطْفُهُ مُقيمٌ، يا مَنْ اِحْسانُهُ قَديمٌ، يا

عطا و بخشش شریف و ارجمند است ای که کارش دقیق است ای که لطفش پایدار است ای که احسانش دیرینه است ای

مَنْ قَوْلُهُ حَقٌّ، يا مَنْ وَعْدُهُ صِدْقٌ، يا مَنْ عَفْوُهُ فَضْلٌ، يا مَنْ عَذابُهُ عَدْلٌ، يا

که گفتارش حق است ای که وعده اش راست است ای که گذشتش فضل است ای که کیفرش از روی عدل است

مَنْ ذِكْرُهُ حُلْوٌ، يا مَنْ فَضْلُهُ عَميمٌ (49)اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا مُسَهِّلُ

که ذکرش شیرین است ای که فضلش عمومی است (49) خدایا از تو می خواهم به حق نامت ای هموار کننده

يا مُفَصِّلُ، يا مُبَدِّلُ يا مُذَلِّلُ، يا مُنَزِّلُ يا مُنَوِّلُ، يا مُفْضِلُ يا مُجْزِلُ، يا مُمْهِلُ

راه ها ای جدا کننده ای تبدیل کننده ای خوار کننده ای فرود آرنده ای جایزه ده ای فزون بخش ای بزرگ عطا بخش ای مهلت ده

يا مُجْمِلُ (50)يا مَنْ يَري وَلا يُري ، يا مَنْ يَخْلُقُ وَلا يُخْلَقُ، يا مَنْ يَهْدي

ای نیکوبخش (50) ای که ببیند ولی دیده نشود ای که بیافریند ولی کسی او را نیافریده ای که راهنمایی کند

وَلا يُهْدي ، يا مَنْ يُحْيي وَلا يُحْيي ، يا مَنْ يَسْئَلُ وَلا يُسْئَلُ، يا مَنْ يُطْعِمُ

ولی راهنمایی نشود ای که زنده کنی ولی زنده نشده ای که بازخواست کند ولی کسی از

وَلايُطْعَمُ، يا مَنْ يُجيرُ وَلا يُجارُ عَلَيْهِ، يا مَنْ يَقْضي وَلا يُقْضي عَلَيْهِ، يا مَنْ

او بازخواست نکند ای که بخوراند ولی خورانده نشود ای که پناه دهد ولی کسی او را پناه ندهد ای که قضاوت کنی ولی قضاوت بر تو نشود ای که

يَحْكُمُ وَلا يُحْكَمُ عَلَيْهِ، يا مَنْ لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً اَحَدٌ (51)

حکم کنی ولی کسی بر تو حکم نکند ای که نزاید و نه زائیده شده و نیست برایش همتایی هیچکس (51)

يا نِعْمَ الْحَسيبُ، يا نِعْمَ الطَّبيبُ، يا نِعْمَ الرَّقيبُ، يا نِعْمَ الْقَريبُ، يا نِعْمَ

ای نیکو حسابکش ای نیکو طبیب ای نیکو نگهبان ای نیکو نزدیک ای نیکو

الْمُجيبُ، يا نِعْمَ الْحَبيبُ، يا نِعْمَ الْكَفيلُ، يا نِعْمَ الَوْكيلُ، يا نِعْمَ الْمَوْلي ،

پاسخ ده ای نیکو دوست ای نیکو عهده دار ای نیکو وکیل ای نیکو سرور

يانِعْمَ النَّصيرُ،(52) ياسُرُورَ الْعارِفينَ، يامُنَي الْمُحِبّينَ، يا اَنيسَ الْمُريدينَ، يا

ای نیکو یاور (52) ای مایه دلشادی عارفان ای آرزوی محبان ای همدم خواستاران ای

حَبيبَ التَّوَّابينَ، يا رازِقَ الْمُقِلّينَ، يا رَجآءَ الْمُذْنِبينَ، يا قُرَّةَ عَيْنِ الْعابِدينَ،

دوستدار توبه کنندگان ای روزی ده ناداران ای امید گنهکاران ای نورچشم پرستش کنندگان

يا مُنَفِّسَ عَنِ الْمَكْرُوبينَ، يا مُفَرِّجَ عَنِ الْمَغْمُومينَ، يا اِلهَ الْأَوَّلينَ

ای برطرف کننده اندوه اندوهناکان ای غمزدای غمزدگان ای معبود پیشنیان

وَالْأخِرينَ (53)اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا رَبَّنا يا اِلهَنا، يا سَيِّدَنا يا مَوْلينا،

و پسینیان (53) خدایا من از تو می خواهم به حق نامت ای پروردگار ما ای معبود ما ای آقای ما ای سرور ما

يا ناصِرَنا يا حافِظَنا، يا دَليلَنا يا مُعينَنا، يا حَبيبَنا يا طَبيبَنا (54)يا رَبَّ النَّبيّينَ

ای یاور ما ای نگهدار ما ای راهنمای ما ای کمک کار ما ای محبوب ما ای طبیب ما (54) ای پروردگار پیامبران

وَالْأَبْرارِ، يا رَبَّ الصِّدّيقينَ وَالْأَخْيارِ، يا رَبَّ الْجَنَّةِ وَالنَّارِ، يا رَبَّ الصِّغارِ

و نیکوکاران ای پروردگار راستگویان و برگزیدگان ای پروردگار بهشت و دوزخ ای پروردگار کوچک

وَالْكِبارِ، يا رَبَّ الْحُبُوبِ وَالثِّمارِ، يا رَبَّ الْأَنْهارِ وَالْأَشْجارِ، يا رَبَ

و بزرگ ای پروردگار حبوبات و میوه جات ای پروردگار نهرها و درختان ای پروردگار

الصَّحاري وَالْقِفارِ، يارَبَّ الْبَراري وَالْبِحارِ، يا رَبَّ اللَّيْلِ وَالنَّهارِ، يا رَبَّ

دشت و هامون ای پروردگار صحراها و دریاها ای پروردگار شب و روز ای پروردگار

الْأَعْلانِ وَالْأَسْرارِ (55)يا مَنْ نَفَذَ في كُلِّ شَيْءٍ اَمْرُهُ، يا مَنْ لَحِقَ بِكُلِّ شَيْءٍ

پیدا و نهان (55) ای که در هر چیز دستورش نفوذ کرده ای که علمش به هر چیزی

عِلْمُهُ، يا مَنْ بَلَغَتْ اِلي كُلِّ شَيْءٍ قُدْرَتُهُ، يا مَنْ لا تُحْصِي الْعِبادُ نِعَمَهُ، يا مَنْ

تعلق یافته ای که قدرت و توانائیش به هر چیزی رسیده ای که بندگان شماره نعمت هایش را نتوانند ای که

لا تَبْلُغُ الْخَلائِقُ شُكْرَهُ، يا مَنْ لا تُدْرِكُ الْأَفْهامُ جَلالَهُ، يا مَنْ لا تَنالُ الْأَوْهامُ

خلائق از عهده شکرش برنیایند ای که عقول درک عظمت و جلالش نتوانند ای که اوهام و خیالات

كُنْهَهُ، يا مَنِ الْعَظَمَةُ وَالْكِبْرِيآءُ رِدآئُهُ، يا مَنْ لا تَرُدُّ الْعِبادُ قَضآئَهُ، يا مَنْ

به کنه ذاتش نرسند ای که عظمت و بزرگی لباس او است ای که بندگان از حکم او سرپیچی نتوانند ای که

لا مُلْكَ اِلاَّ مُلْكُهُ، يا مَنْ لاعَطآءَ اِلاَّ عَطآئُهُ (56)يا مَنْ لَهُ الْمَثَلُ الْأَعْلي ، يا

سلطنتی جز سلطنت او نیست ای که بخششی جز بخشش او نیست (56) ای که از آن اوست عالی ترین مثال ها(که حجج الهیه باشند)

مَنْ لَهُ الصِّفاتُ الْعُلْيا، يا مَنْ لَهُ الْاخِرَةُ وَالْاُولي ، يا مَنْ لَهُ الْجَنَّةُ

ای که خاص اوست برترین اوصاف ای که از آن اوست دنیا و آخرت ای که از آن او است بهشت

الْمَاْوي ، يا مَنْ لَهُ الْاياتُ الْكُبْري ، يا مَنْ لَهُ الْأَسْمآءُ الْحُسْني ، يا مَنْ لَهُ

آن جایگاه آسایش ای که برای اوست نشانه های بس بزرگ ای که برای او است نام های نیکو ای که برای او است

الْحُكْمُ وَالْقَضآءُ، يا مَنْ لَهُ الْهَوآءُ وَالْفَضآءُ، يا مَنْ لَهُ الْعَرْشُ وَالثَّري ، يا مَنْ لَهُ

فرمان و داوری ای که از آن او است هوا و فضا ای که از آن او است عرش و فرش ای که از آن او است

السَّمواتُ الْعُلي .

آسمان های بلند

(57)اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا عَفُوُّ يا غَفُورُ، يا صَبُورُ يا شَكُورُ،

(57) خدایا از تو می خواهم به حق نامت ای درگذرنده ای آمرزنده ای شکیبا ای سپاس پذیر بندگان

يا رَؤُفُ يا عَطُوفُ، يا مَسْئُولُ يا وَدُودُ، يا سُبُّوحُ يا قُدُّوسُ (58)

ای مهربان ای توجه کننده ای مورد توجه و درخواست بندگان ای مهرورز ای منزه ای پاکیزه (58) ای

يا مَنْ فِي السَّمآءِ عَظَمَتُهُ، يا مَنْ فِي الْأَرْضِ اياتُهُ، يا مَنْ في كُلِّ شَيْءٍ

که در آسمان آثار عظمتش هویدا است ای که در زمین نشانه هایش آشکار است ای که در هر چیز

دَلائِلُهُ، يا مَنْ فِي الْبِحارِ عَجائِبُهُ، يا مَنْ فِي الْجِبالِ خَزآئِنُهُ، يا مَنْ

برهان های او موجود ای که در دریا آثار شگفت انگیز دارد ای که در کوه ها است گنجینه هایش ای که

يَبْدَءُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعيدُهُ، يا مَنْ اِلَيْهِ يَرْجِعُ الْأَمْرُ كُلُّهُ، يا مَنْ اَظْهَرَ في

خلق را پدید آورد سپس بازگرداند ای که به سویش همه امورات بازگردد ای که در هر چیز لطف و مهرش را

كُلِّ شَيْءٍ لُطْفَهُ، يا مَنْ اَحْسَنَ كُلَّشَيْءٍ خَلْقَهُ، يا مَنْ تَصَرَّفَ فِي

آشکار ساخته ای که خلقت هر چیز را نیکو ساخته ای که تصرف کرده در

الْخَلائِقِ قُدْرَتُهُ (59)يا حَبيبَ مَنْ لا حَبيبَ لَهُ، يا طَبيبَ مَنْ لا

همه خلایق قدرت او (59) ای دوست آن کس که دوستی ندارد ای طبیب آن کس که

طَبيبَ لَهُ، يا مُجيبَ مَنْ لا مُجيبَ لَهُ، يا شَفيقَ مَنْ لا شَفيقَ لَهُ، يا

طبیبی ندارد ای پاسخ ده آن کس که پاسخ ده ندارد ای یار دلسوز آن کس که دلسوزی ندارد ای

رَفيقَ مَنْ لا رَفيقَ لَهُ، يا مُغيثَ مَن لا مُغيثَ لَهُ، يا دَليلَ مَنْ لا دَليلَ

رفیق آن کس که رفیق ندارد ای فریادرس آن کس که فریادرسی ندارد ای راهنمای آن که راهنمایی ندارد

لَهُ، يا اَنيسَ مَنْ لا اَنيسَ لَهُ، يا راحِمَ مَنْ لا راحِمَ لَهُ، يا صاحِبَ مَنْ لا

ای مونس آن کس که مونسی ندارد ای ترحم کننده آن کس که ترحم کننده ای ندارد ای همدم آن کس که

صاحِبَ لَهُ (60)يا كافِيَ مَنِ اسْتَكْفاهُ، يا هادِيَ مَنِ اسْتَهْداهُ، يا كالِئَ

همدمی ندارد (60) ای کفایت کننده آن کس که از او کفایت خواهد و ای رهنمای کسی که از او راهنمایی خواهد ای نگهبان

مَنِ اسْتَكْلاهُ، يا راعِيَ مَنِ اسْتَرْعاهُ، يا شافِيَ مَنِ اسْتَشْفاهُ، يا

کسی که از او نگهبانی خواهد ای مراعات کننده کسی که از او رعایت خواهد ای بهبود دهنده کسی که از او بهبودی خواهد ای

قاضِيَ مَنِ اسْتَقْضاهُ، يا مُغْنِيَ مَنِ اسْتَغْناهُ، يا مُوفِيَ مَنِ اسْتَوْفاهُ، يا

داور کسی که از او داوری جوید ای بی نیاز کننده کسی که از او بی نیازی خواهد ای وفا کننده کسی که از او وفا خواهد ای

مُقَوِّيَ مَنِ اسْتَقْواهُ، يا وَلِيَّ مَنِ اسْتَوْلاهُ (61)اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ

نیرو ده آن کس که از او نیرو خواهد ای سرور کسی که او را به سروری خواهد (61) خدایا از تو می خواهم

بِاسْمِكَ يا خالِقُ يا رازِقُ، يا ناطِقُ يا صادِقُ، يا فالِقُ يا فارِقُ، يا

به حق نامت ای آفریننده ای روزی ده ای گویا ای راستگو ای شکافنده ای جدا کننده ای

فاتِقُ يا راتِقُ، يا سابِقُ يا سامِقُ (62)يا مَنْ يُقَلِّبُ اللَّيْلَ وَالنَّهارَ، يا

باز کننده ای پیوست دهنده ای سبقت جوینده ای بلندمرتبه (62) ای که جابجا کنی شب و روز را ای

مَنْ جَعَلَ الظُّلُماتِ وَالْأَنْوارَ، يا مَنْ خَلَقَ الظِّلَّ وَالْحَرُورَ، يا مَنْ سَخَّرَ

که مقرر ساختی تاریکی ها و نور را ای که آفریدی سایه و گرما را ای که مسخر خود کردی

الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ، يا مَنْ قَدَّرَ الْخَيْرَ وَالشَّرَّ، يا مَنْ خَلَقَ الْمَوْتَ

مهر و ماه را ای که مقدر کردی خیر و شر را ای که آفریدی مرگ

وَالْحَيوةَ، يا مَنْ لَهُ الْخَلْقُ وَالْأَمْرُ، يا مَنْ لَمْ يَتَّخِذْ صاحِبَةً وَلا وَلَداً، يا

و زندگی را ای که آفریدن و فرمان از او است ای که نگرفته است برای خود همسر و فرزندی ای

مَنْ لَيْسَ لَهُ شَريكٌ فِي الْمُلْكِ، يا مَنْ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِيٌّ مِنَ الذُّلِ

که شریکی در فرمانروایی ندارد ای که نیست برایش سرپرستی از خواری

(63)يا مَنْ يَعْلَمُ مُرادَ الْمُريدينَ، يا مَنْ يَعْلَمُ ضَميرَ الصَّامِتينَ، يا

(63) ای که می داند خواسته دل هر خواهنده را ای که آگاه است از نهاد خاموشان ای

مَنْ يَسْمَعُ اَنينَ الْواهِنينَ، يا مَنْ يَري بُكآءَ الْخآئِفينَ، يا مَنْ يَمْلِكُ

که می شنود ناله خسته دلان ای که می بیند گریه ترسناکان ای که دارد

حَوائِجَ السَّآئِلينَ، يا مَنْ يَقْبَلُ عُذْرَ التَّآئِبينَ، يا مَنْ لا يُصْلِحُ عَمَلَ

خواسته های خواستاران را ای که بپذیرد عذر توبه کنندگان ای که اصلاح نکند کار

الْمُفْسِدينَ، يا مَنْ لا يُضيعُ اَجْرَ الْمُحْسِنينَ، يا مَنْ لا يَبْعَدُ عَنْ قُلُوبِ

مفسدان را ای که از بین نبرد پاداش نیکوکاران ای که دور نباشد از دل

الْعارِفينَ، يا اَجْوَدَ الْأَجْودينَ (64)يا دآئِمَ الْبَقآءِ، يا سامِعَ الدُّعآءِ، يا

عارفان ای بخشنده ترین بخشندگان (64) ای همیشه باقی ای شنوای دعا ای

واسِعَ الْعَطآءِ، يا غافِرَ الْخَطآءِ، يا بَديعَ السَّمآءِ، يا حَسَنَ الْبَلاءِ، يا

وسیع بخشش ای آمرزنده خطا و لغزش ای پدید آرنده آسمان ای نیک آزمایش ای

جَميلَ الثَّنآءِ، يا قَديمَ السَّنآءِ، يا كَثيرَ الْوَفآءِ، يا شَريفَ الْجَزآءِ

زیبا ستایش ای دیرینه والا ای زیاد وفادار ای ارجمند پاداش

(65) اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا سَتَّارُ يا غَفَّارُ، يا قَهَّارُ يا جَبَّارُ، يا

(65) خدایا از تو می خواهم به حق نامت ای پوشاننده ای آمرزنده ای با قهر و سطوت ای باجبروت و عظمت ای

صَبَّارُ يا بآرُّ، يا مُخْتارُ يا فَتَّاحُ، يا نَفَّاحُ يا مُرْتاحُ (66)يا مَنْ خَلَقَني

صبر پیشه ای نیک بخش ای مختار در کارها ای کارگشا ای پرجود و عطا ای فرح بخش (66) ای که مرا آفریدی

وَسَوَّاني ، يا مَنْ رَزَقَني وَرَبَّاني ، يا مَنْ اَطْعَمَني وَسَقاني ، يا مَنْ

و آراستی ای که روزیم دادی و پروریدی ای که مرا خوراندی و نوشاندی ای که

قَرَّبَني وَ اَدْناني ، يا مَنْ عَصَمَني وَكَفاني ، يا مَنْ حَفَظَني وَكَلاني ، يا

پیش خود برده و نزدیکم کردی ای که مرا نگه داشته و کفایت کردی ای که محافظت و نگهداریم کردی ای

مَنْ اَعَزَّني وَاَغْناني ، يا مَنْ وَفَّقَني وَهَداني ، يا مَنْ انَسَني وَآواني ، يا

که به من عزت بخشید و توانگرم ساخت ای که به من توفیق داده و راهنمایی کرد ای که با من انس گرفته و جایم داد ای

مَنْ اَماتَني وَاَحْياني (67)يا مَنْ يُحِقُّ الْحَقَّ بِكَلِماتِهِ، يا مَنْ يَقْبَلُ

که مرا بمیراند و زنده کند (67) ای که حق را بوسیله کلماتش پابرجا کرد ای که توبه را از

التَّوْبَةَ عَنْ عِبادِهِ، يا مَنْ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ، يا مَنْ لا تَنْفَعُ

بندگانش بپذیرد ای که میان انسان و دلش حائل گردد ای که سود ندهد

الشَّفاعَةُ اِلاَّ بِاِذْنِهِ، يا مَنْ هُوَ اَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبيلِهِ، يا مَنْ لا

شفاعت و میانجیگری جز به اذن او ای که او داناتر است به کسی که از راهش گمراه گردد ای که

مُعَقِّبَ لِحُكْمِهِ، يا مَنْ لا رآدَّ لِقَضآئِهِ، يا مَنِ انْقادَ كُلُّ شَيْءٍ لِأَمْرِهِ، يا

کاونده و پی جویی برای حکمش نیست ای که بازگردانی برای قضایش نیست ای که هر چیز دربرابر امرش مطیع و منقاد گشته ای

مَنِ السَّمواتُ مَطْوِيَّاتٌ بِيَمينِهِ، يا مَنْ يُرْسِلُ الرِّياحَ بُشْراً بَيْنَ يَدَيْ

که آسمان ها به دست قدرتش بهم پیچیده ای که فرستد بادها را نویدی در پیشاپیش

رَحْمَتِهِ (68)يا مَنْ جَعَلَ الْأَرْضَ مِهاداً، يا مَنْ جَعَلَ الْجِبالَ اَوْتاداً، يا

رحمتش (68) ای که زمین را گهواره قرار داده ای که کوه ها را میخ های (زمین) قرار داد ای

مَنْ جَعَلَ الشَّمْسَ سِراجاً، يا مَنْ جَعَلَ الْقَمَرَ نُوراً يا مَنْ جَعَلَ اللَّيْلَ

که خورشید را چراغی تابناک کرد ای که ماه را نوربخش قرار داد ای که شب را

لِباساً، يا مَنْ جَعَلَ النَّهارَ مَعاشاً، يا مَنْ جَعَلَ النَّوْمَ سُباتاً، يا مَنْ جَعَلَ

پوشش نهاد ای که روز را برای تحصیل معاش مقرر ساختی ای که خواب را مایه آرامش قرار داد ای که

السَّمآءَ بِنآءً، يا مَنْ جَعَلَ الْأَشْيآءَ اَزْواجاً، يا مَنْ جَعَلَ النَّارَ مِرْصاداً

آسمان را ساختمانی قرار داد ای که چیزها را جفت آفرید ای که آتش را در کمین (کفار و دوزخیان) قرارداد

(69)اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا سَميعُ يا شَفيعُ، يا رَفيعُ يا مَنيعُ،

(69) خدایا از تو درخواست می کنم به حق نامت ای شنوا ای شفیع ای بلند مرتبه ای والامقام

يا سَريعُ يا بَديعُ، يا كَبيرُ يا قَديرُ، يا خَبيرُ يا مُجيرُ (70)يا حَيّاً قَبْلَ

ای سریع در کارها ای پدید آرنده ای بزرگ ای توانا ای آگاه ای پناه ده (70) ای زنده پیش از

كُلِّ حَيٍّ، يا حَيّاً بَعْدَ كُلِّ حَيٍّ، يا حَيُّ الَّذي لَيْسَ كَمِثْلِهِ حَيٌّ، يا حَيُ

هر موجود زنده ای زنده پس از هر موجود زنده ای که نیست مانندش زنده ای
ای زنده ای

الَّذي لا يُشارِكُهُ حَيٌّ، يا حَيُّ الَّذي لا يَحْتاجُ اِلي حَيٍّ، يا حَيُّ الَّذي

که شریکش نیست هیچ زنده ای
ای زنده ای که نیازمند نیست به هیچ زنده ای
ای زنده ای که

يُميتُ كُلَّ حَيٍّ، يا حَيُّ الَّذي يَرْزُقُ كُلَّ حَيٍّ، يا حَيّاً لَمْ يَرِثِ الْحَيوةَ

بمیراند هر زنده ای را ای زنده ای که روزی دهد هر زنده ای را ای زنده ای که ارث نبرد زندگی را

مِنْ حَيٍّ، يا حَيُّ الَّذي يُحْيِي الْمَوْتي ، يا حَيُّ يا قَيُّومُ، لا تَاْخُذُهُ سِنَةٌ

از زنده ای
ای زنده ای که زنده کند مردگان را
ای زنده پاینده ای که او را چرت

وَلا نَوْمٌ (71)يا مَنْ لَهُ ذِكْرٌ لا يُنْسي ، يا مَنْ لَهُ نُورٌ لا يُطْفي ، يا مَنْ لَهُ

و خواب نگیرد (71) ای که یادش فراموش نشدنی است ای که نورش خاموش نشدنی است ای که

نِعَمٌ لا تُعَدُّ، يا مَنْ لَهُ مُلْكٌ لا يَزُولُ، يا مَنْ لَهُ ثَنآءٌ لا يُحْصي ، يا مَنْ لَهُ

نعمتهایش بشمار درنیاید ای که فرمانروائیش زوال نپذیرد ای که مدح و ثنایش نتوان شمردن ای که

جَلالٌ لا يُكَيَّفُ، يا مَنْ لَهُ كَمالٌ لا يُدْرَكُ، يا مَنْ لَهُ قَضآءٌ لا يُرَدُّ، يا

چگونگی بزرگی و جلالتش نتوان گفتن ای که کمالش قابل درک نباشد ای که فرمان قضایش بازگشت ندارد ای

مَنْ لَهُ صِفاتٌ لا تُبَدَّلُ، يا مَنْ لَهُ نُعُوتٌ لا تُغَيَّرُ (72)يا رَبَّ الْعالَمينَ،

که صفاتش تبدیل نپذیرد ای که اوصافش تغییر نکند (72) ای پروردگار جهانیان

يا مالِكَ يَوْمِ الدّينِ، يا غايَةَ الطَّالِبينَ، يا ظَهْرَ اللاَّجينَ، يا مُدْرِكَ

ای فرمانروای روز جزا ای مقصد نهایی جویندگان ای پشت و پناه پناهندگان ای دریابنده

الْهارِبينَ، يا مَنْ يُحِبُّ الصَّابِرينَ، يا مَنْ يُحِبُّ التَّوَّابينَ، يا مَنْ يُحِبُ

گریختگان ای که دوست دارد شکیبایان را ای که دوست دارد توبه کاران را ای که دوست دارد

الْمُتَطَهِّرينَ، يا مَنْ يُحِبُّ الْمُحْسِنينَ، يا مَنْ هُوَ اَعْلَمُ بِالْمُهْتَدينَ

پاکیزگان را ای که دوست دارد نیکوکاران را ای که داناتر است به راه یافتگان

(73)اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا شَفيقُ يا رَفيقُ، يا حَفيظُ يا

(73) خدایا از تو می خواهم به حق نامت ای مهربان ای رفیق ای نگهدارنده ای

مُحيطُ، يا مُقيتُ يا مُغيثُ، يا مُعِزُّ يا مُذِلُّ، يا مُبْدِئُ يا مُعيدُ (74)يا

احاطه دار بر همه ای توانا ای فریاد رس ای عزت بخش ای خوار کننده ای آغازنده ای بازگرداننده (74) ای

مَنْ هُوَ اَحَدٌ بِلا ضِدٍّ، يا مَنْ هُوَ فَرْدٌ بِلا نِدٍّ، يا مَنْ هُوَ صَمَدٌ بِلا عَيْبٍ، يا

یکتای بی ضد ای که او یگانه ای است که مانند ندارد ای که او بی نیازی است بی عیب ای

مَنْ هُوَ وِتْرٌ بِلا كَيْفٍ، يا مَنْ هُوَ قاضٍ بِلا حَيْفٍ، يا مَنْ هُوَ رَبٌّ بِلا

که او تنهایی است و چگونگی ندارد ای که او حاکمی است که ستم در حکمش نیست ای که او پروردگاری است بدون

وَزيرٍ، يا مَنْ هُوَ عَزيزٌ بِلا ذُلٍّ، يا مَنْ هُوَ غَنِيٌّ بِلا فَقْرٍ، يا مَنْ هُوَ مَلِكٌ

وزیر ای که او عزیزی است بی ذلت ای که او دارایی است که نداری ندارد ای که او پادشاهی است

بِلا عَزْلٍ، يا مَنْ هُوَ مَوْصُوفٌ بِلا شَبيهٍ (75)يا مَنْ ذِكْرُهُ شَرَفٌ

که معزول نشود ای که او توصیف شده ای است بی شبیه (75) ای که ذکر او موجب شرافت

لِلذَّاكِرينَ، يا مَنْ شُكْرُهُ فَوْزٌ لِلشَّاكِرينَ، يا مَنْ حَمْدُهُ عِزٌّ لِلْحامِدينَ،

ذکرکنندگان او است ای که سپاسگزاریش مایه سعادت سپاسگزاران است ای که ستایشش عزتی است برای ستایش کنندگان

يا مَنْ طاعَتُهُ نَجاةٌ لِلْمُطيعينَ، يا مَنْ بابُهُ مَفْتُوحٌ لِلطَّالِبينَ، يا مَنْ

ای که طاعتش وسیله نجات مطیعان است ای که دَرِ رحمتش باز است به روی رحمت خواهان ای که

سَبيلُهُ واضِحٌ لِلْمُنيبينَ، يا مَنْ اياتُهُ بُرْهانٌ لِلنَّاظِرينَ، يا مَنْ كِتابُهُ

راه بسوی او آشکار است برای بازآمدگان ای که آیات و نشانه هایش دلیل روشنی است برای بینندگان ای که کتابش

تَذْكِرَةٌ لِلْمُتَّقينَ، يا مَنْ رِزْقُهُ عُمُومٌ لِلطَّآئِعينَ وَالْعاصينَ، يا مَنْ

سبب پند و تنبیه است برای پرهیزکاران ای که روزی او همگانی است برای فرمانبرداران و نافرمانان

رَحْمَتُهُ قَريبٌ مِنَ الْمُحْسِنينَ (76)يا مَنْ تَبارَكَ اسْمُهُ، يا مَنْ تَعالي

ای که رحمتش نزدیک است به نیکوکاران (76) ای که نامش بزرگ است ای که اقبال او بلند است

جَدُّهُ، يا مَنْ لا اِلهَ غَيْرُهُ، يا مَنْ جَلَّ ثَنآئُهُ، يا مَنْ تَقَدَّسَتَ اَسْمآئُهُ، يا

ای که معبودی جز او نیست ای که برجسته است ثنا و مدحش ای که پاکیزه است نام هایش ای

مَنْ يَدُومُ بَقآئُهُ، يا مَنِ الْعَظَمَةُ بَهآئُهُ، يا مَنِ الْكِبْرِيآءُ رِدآئُهُ، يا مَنْ لا

که بقایش همیشگی است ای که عظمت جلوه او است ای که بزرگی در بر او است ای که

تُحْصي الائُهُ، يا مَنْ لا تُعَدُّ نَعْمآئُهُ (77)اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ

نیکی هایش به حساب درنیاید ای که نعمت هایش شماره نشود (77) خدایا از تو خواهم به حق نامت

يا مُعينُ يا اَمينُ، يا مُبينُ يا مَتينُ، يا مَكينُ يا رَشيدُ، يا حَميدُ يا

ای یاور ای امان بخش ای آشکار کننده ای استوار و ثابت ای پابرجا ای راهنما ای ستوده ای

مَجيدُ، يا شَديدُ يا شَهيدُ (78)يا ذَاالْعَرْشِ الْمَجيدِ، يا ذَا الْقَوْلِ

گرامی ای سخت نیرو ای گواه (78) ای صاحب عرش با شوکت ای صاحب گفتار

السَّديدِ، يا ذَاالْفِعْلِ الرَّشيدِ، يا ذَاالْبَطْشِ الشَّديدِ، يا ذَاالْوَعْدِ

محکم ای صاحب کار مستحکم ای صاحب حمله سخت ای صاحب نوید

وَالْوَعيدِ، يا مَنْ هُوَ الْوَلِيُّ الْحَميدُ، يا مَنْ هُوَ فَعَّالٌ لِما يُريدُ، يا مَنْ هُوَ

و تهدید ای که او است صاحب اختیاری ستوده ای که او است کننده هر چه را خواهد ای که او است

قَريبٌ غَيْرُ بَعيدٍ، يا مَنْ هُوَ عَلي كُلِّشَيْءٍ شَهيدٌ، يا مَنْ هُوَ لَيْسَ بِظَلاَّمٍ

نزدیکی که دوری ندارد ای که او بر هر چیز گواه باشد ای که او ستمکار بر بندگان

لِلْعَبيدِ (79)يا مَنْ لا شَريكَ لَهُ وَلا وَزيرَ، يا مَنْ لا شَبيهَ لَهُ وَلا نَظيرَ،

نیست (79) ای که برایش شریک و وزیری نیست ای که برایش شبیه و نظیری نیست

يا خالِقَ الشَّمْسِ وَالْقَمَرِ الْمُنيرِ، يا مُغْنِيَ الْبآئِسِ الْفَقيرِ، يا رازِقَ

ای آفریننده مهر و ماه تابنده ای بی نیاز کننده بینوای درمانده ای روزی ده

الْطِّفْلِ الصَّغيرِ، يا راحِمَ الشَّيْخِ الْكَبيرِ، يا جابِرَ الْعَظْمِ الْكَسيرِ، يا

کودک خردسال ای مهرورز پیر کهن سال ای جوش ده استخوان شکسته ای

عِصْمَةَ الْخآئِفِ الْمُسْتَجيرِ، يا مَنْ هُوَ بِعِبادِهِ خَبيرٌ بَصيرٌ، يا مَنْ هُوَ

نگهدار ترسان پناهنده ای که به حال بندگانش خبیر و بینا است ای که او

عَلي كُلِّ شَيْءٍ قَديرٌ (80)يا ذَاالْجُودِ وَالنِّعَمِ، يا ذَاالْفَضْلِ وَالْكَرَمِ، يا

بر هر چیز قادر و تواناست (80) ای صاحب جود و نعمت ای صاحب بخشش و بزرگواری ای

خالِقَ اللَّوْحِ وَالْقَلَمِ، يا بارِئَ الذَّرِّ وَالنَّسَمِ، يا ذَاالْبَأْسِ وَالنِّقَمِ، يا

آفریننده لوح و قلم ای پدید آرنده ذرات و انسان ای دارای عذاب و انتقام ای

مُلْهِمَ الْعَرَبِ وَالْعَجَمِ، يا كاشِفَ الضُّرِّ وَالْأَلَمِ، يا عالِمَ السِّرِّ وَالْهِمَمِ، يا

الهام بخش عرب و عجم ای برطرف کننده رنج و الم ای دانای راز و قصدهای نهان ای

رَبَّ الْبَيْتِ وَالْحَرَمِ، يا مَنْ خَلَقَ الْأَشيآءَ مِنَ الْعَدَمِ (81)اَللّهُمَّ اِنّي

پروردگار کعبه و حرم ای که آفریدی موجودات را از نیستی و عدم (81) خدایا از تو

اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا فاعِلُ يا جاعِلُ، يا قابِلُ يا كامِلُ، يا فاصِلُ يا

خواهم به حق نامت ای کننده (هر کار) ای مقرر کننده (امور) ای پذیرنده ای کامل ای جدا کننده ای

واصِلُ، يا عادِلُ يا غالِبُ، يا طالِبُ يا واهِبُ (82)يا مَنْ اَنْعَمَ بِطَوْلِهِ،

پیوست دهنده ای دادگر ای چیره ای جوینده ای بخشنده (82) ای که نعمت بخشید به فضل خود

يا مَنْ اَكْرَمَ بِجُودِهِ، يا مَنْ جادَ بِلُطْفِهِ، يا مَنْ تَعَزَّزَ بِقُدْرَتِهِ، يا مَنْ قَدَّرَ

ای که کرم کرد به بخشش خود ای که جود کرد به لطف خود ای که عزیز باشد به نیروی خود ای که اندازه گیرد

بِحِكْمَتِهِ، يا مَنْ حَكَمَ بِتَدْبيرِهِ، يا مَنْ دَبَّرَ بِعِلْمِهِ، يا مَنْ تَجاوَزَ بِحِلْمِهِ،

به حکمت خویش ای که حکم کند به تدبیر خود ای که تدبیر کرد به دانش خود ای که بگذرد به بردباری خویش

يا مَنْ دَني في عُلُّوِهِ، يا مَنْ عَلا في دُنُوِّهِ(83)يا مَنْ يَخْلُقُ ما يَشآءُ

ای که نزدیک است در عین بلندی و ای که بلند است در عین نزدیکی (83) ای که می آفریند هر چه را خواهد

يا مَنْ يَفْعَلُ ما يَشآءُ يا مَنْ يَهْدي مَنْ يَشآءُ، يا مَنْ يُضِلُّ مَنْ يَشآءُ،

ای که انجام دهد هر چه خواهد ای که راهنمایی کند هر که را خواهد ای که گمراه کند هر که را خواهد

يا مَنْ يُعَذِّبُ مَنْ يَشآءُ، يا مَنْ يَغْفِرُ لِمَنْ يَشآءُ، يا مَنْ يُعِزُّ مَنْ يَشآءُ،

ای که عذاب کند هر که را خواهد ای که بیامرزد هر که را خواهد ای که عزت بخشد به هر که خواهد

يا مَنْ يُذِلُّ مَنْ يَشآءُ، يا مَنْ يُصَوِّرُ فِي الْأَرْحامِ ما يَشآءُ، يا مَنْ

ای که ذلت دهد به هر که خواهد ای که نقش بندد در میان رحم ها هر طور که خواهد ای که

يَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَنْ يَشآءُ (84)يا مَنْ لَمْ يَتَّخِذْ صاحِبَةً وَلا وَلَداً، يا

مخصوص به رحمت خویش گرداند هر که را خواهد (84) ای که نگرفته است همسر و فرزندی ای

مَنْ جَعَلَ لِكُلِّ شَيْءٍ قَدْراً، يا مَنْ لا يُشْرِكُ في حُكْمِهِ اَحَداً، يا مَنْ

که قرار داد برای هر چیز اندازه ای ای که شریک نکرده در حکم خویش احدی را ای که

جَعَلَ الْمَلائِكَةَ رُسُلاً، يا مَنْ جَعَلَ فِي السَّمآءِ بُرُوجاً، يا مَنْ جَعَلَ

قرار داد فرشتگان را پیام آور ای که در آسمان برج ها قرار داد ای که

الْأَرْضَ قَراراً، يا مَنْ خَلَقَ مِنَ الْمآءِ بَشَراً، يا مَنْ جَعَلَ لِكُلِّ شَيْءٍ

زمین را قرارگاه کرد ای که آفرید از آب بشر را ای که قرار داد برای هر چیز

اَمَداً، يا مَنْ اَحاطَ بِكُلِّ شَيْءٍ عِلْماً، يا مَنْ اَحْصي كُلَّ شَيْءٍ عَدَداً

مدت و دورانی ای که دانشش به هر چیز احاطه کرده ای که عدد هر چیز را شماره کرده

(85)اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا اَوَّلُ يا اخِرُ، يا ظاهِرُ يا باطِنُ، يا

(85) خدایا از تو خواهم به حق نامت ای آغاز ای انجام ای ظاهر ای نهان ای

بَرُّ يا حَقُّ، يا فَرْدُ يا وِتْرُ، يا صَمَدُ يا سَرْمَدُ (86)يا خَيْرَ مَعْرُوفٍ

نیکوکار ای بر حق ای یکتا ای بی همتا ای بی نیاز ای ابدی (86) ای بهترین شناخته شده

عُرِفَ، يا اَفْضَلَ مَعْبُودٍ عُبِدَ، يا اَجَلَّ مَشْكُورٍ شُكِرَ، يا اَعَزَّ مَذْكُورٍ ذُكِرَ،

به نیکی ای برترین معبودی که پرستش شده ای بهترین سپاس شدگان ای عزیزترین یادشدگان

يا اَعْلي مَحْمُودٍ حُمِدَ، يا اَقْدَمَ مَوْجُودٍ طُلِبَ، يا اَرْفَعَ مَوْصُوفٍ

ای والاترین ستوده شده ای پیش ترین موجودی که جویایش شده اند ای برترین موجودی که مورد

وُصِفَ، يا اَكْبَرَ مَقْصُودٍ قُصِدَ، يا اَكْرَمَ مَسْئُولٍ سُئِلَ، يا اَشْرَفَ

توصیف واقع شده ای بزرگتر مقصودی که قصد او کرده اند ای بزرگوار کسی که از او درخواست شده ای ارجمندترین

مَحْبُوبٍ عُلِمَ (87)يا حَبيبَ الْباكينَ، يا سَيِّدَ الْمُتَوَكِّلينَ، يا هادِيَ

دوستی که توان یافت (87) ای دوست گریانان ای آقای توکل کنندگان ای رهنمای

الْمُضِلّينَ، يا وَلِيَّ الْمُؤْمِنينَ، يا اَنيسَ الذَّاكِرينَ، يا مَفْزَعَ الْمَلْهُوفينَ،

گمراهان ای سرور مؤمنان ای همدم یاد کنندگان (او) ای پناه ستمدیدگان

يا مُنْجِيَ الصَّادِقينَ، يا اَقْدَرَ الْقادِرينَ، يا اَعْلَمَ الْعالِمينَ، يا اِلهَ

ای نجات دهنده راستگویان ای مقتدرترین قدرت داران ای داناترین دانایان ای معبود

الْخَلْقِ اَجْمَعينَ (88)يا مَنْ عَلا فَقَهَرَ، يا مَنْ مَلَكَ فَقَدَرَ، يا مَنْ بَطَنَ

تمامی آفریدگان (88) ای که از برتری بر همه قاهر است ای که فرمانروا است و نیرومند ای که در درونی

فَخَبَرَ، يا مَنْ عُبِدَ فَشَكَرَ، يا مَنْ عُصِيَ فَغَفَرَ، يا مَنْ لا تَحْويهِ الْفِكَرُ، يا

و از درون آگاه ای که پرستندش و او بدان پاداش دهد ای که نافرمانیش کنند و بیامرزد ای که در فکرها نگنجد ای

مَنْ لا يُدْرِكُهُ بَصَرٌ، يا مَنْ لا يَخْفي عَلَيْهِ اَثَرٌ، يا رازِقَ الْبَشَرِ يا مُقَدِّرَ

که دیده ای او را درنیابد ای که هیچ کاری بر او پنهان نماند ای روزی ده بشر ای اندازه گیر

كُلِّ قَدَرٍ (89)اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا حافِظُ يا بارِئُ، يا ذارِئُ

هر اندازه (89) خدایا از تو خواهم به حق نامت ای نگهدار ای پدید آرنده ای آفریننده

يا باذِخُ، يا فارِجُ يا فاتِحُ، يا كاشِفُ يا ضامِنُ، يا امِرُ يا ناهي (90)يا

ای والامقام ای غمزدا ای کارگشا ای برطرف کننده اندوه ای ضامن بندگان ای فرمان ده ای قدغن کن از کارهای بد (90) ای

مَنْ لا يَعْلَمُ الْغَيْبَ اِلاَّ هُوَ، يا مَنْ لا يَصْرِفُ السُّوءَ اِلاَّ هُوَ، يا مَنْ

که نمی داند غیب را جز او ای که باز نگرداند بدی را جز او ای که

لايَخْلُقُ الْخَلْقَ اِلاَّهُوَ، يامَنْ لايَغْفِرُ الذَّنْبَ اِلاَّ هُوَ، يا مَنْ لا يُتِمُّ النِّعْمَةَ

نیافریند خلق را جز او ای که نیامرزد گناه را جز او ای که به پایان نرساند نعمت و احسان را

اِلاَّ هُوَ، يا مَنْ لا يُقَلِّبُ الْقُلُوبَ اِلاَّ هُوَ، يا مَنْ لا يُدَبِّرُ الْأَمْرَ اِلاَّ هُوَ، يا

جز او ای که دگرگون نکند دل ها را جز او ای که تدبیر نکند کارها را جز او ای

مَنْ لا يُنَزِّلُ الْغَيْثَ اِلاَّ هُوَ، يا مَنْ لا يَبْسُطُ الرِّزْقَ اِلاَّ هُوَ، يا مَنْ

که فرو نفرستد باران را جز او ای که نگستراند روزی را جز او ای که

لايُحْيِي الْمَوْتي اِلاَّ هُوَ (91)يا مُعينَ الْضُعَفآءِ، يا صاحِبَ الْغُرَبآءِ، يا

زنده نکند مردگان را جز او (91) ای کمک کار ناتوانان ای رفیق دور از وطنان ای

ناصِرَ الْأَوْلِيآءِ، يا قاهِرَ الْأَعْدآءِ، يا رافِعَ السَّمآءِ، يا اَنيسَ الْأَصْفِيآءِ، يا

یار دوستان ای چیره بر دشمنان ای بالا برنده آسمان ای مونس برگزیدگان ای

حَبيبَ الْأَتْقِيآءِ، يا كَنْزَ الْفُقَرآءِ، يا اِلهَ الْأَغْنِيآءِ، يا اَكْرَمَ الْكُرَمآءِ

دوست پرهیزکاران ای گنجینه بینوایان ای معبود توانگران ای کریم ترین کریمان

(92)يا كافِياً مِنْ كُلِّ شَيْءٍ، يا قآئِماً عَلي كُلِّ شَيْءٍ، يا مَنْ لا يُشْبِهُهُ

(92) ای کفایت کننده از هر چیز ای نگهبان بر هر چیز ای که چیزی مانندش نیست

شَيْءٌ، يا مَنْ لا يَزيدُ في مُلْكِهِ شَيْءٌ، يا مَنْ لا يَخْفي عَلَيْهِ شَيْءٌ، يا

ای که چیزی به فرمانروائیش نیفزاید ای که چیزی بر او پوشیده نیست ای

مَنْ لا يَنْقُصُ مِنْ خَزآئِنِهِ شَيْءٌ، يا مَنْ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ، يا مَنْ لا

که کم نشود از گنجینه هایش چیزی ای که نیست همانندش چیزی ای که

يَعْزُبُ عَنْ عِلْمِهِ شَيْءٌ، يا مَنْ هُوَ خَبيرٌ بِكُلِّ شَيْءٍ، يا مَنْ وَسِعَتْ

پنهان نماند از دانش او چیزی ای که او خبیر و آگاه است به هر چیز ای که رحمتش

رَحْمَتُهُ كُلَّ شَيْءٍ (93)اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا مُكْرِمُ يا مُطْعِمُ،

فراگیرد هر چیز را (93) خدایا از تو می خواهم به حق نامت ای اکرام کننده ای طعام دهنده

يا مُنْعِمُ يا مُعْطي ، يا مُغْني يا مُقْني ، يا مُفْني يا مُحْيي ، يا مُرْضي يا

ای نعمت بخشنده ای عطا ده ای ثروت ده ای سرمایه ده ای فانی کننده ای زنده کننده ای خشنود سازنده ای

مُنْجي (94)يا اَوَّلَ كُلِّشَيْءٍ وَآخِرَهُ، يا اِلهَ كُلِّ شَيْءٍ وَمَليكَهُ، يا رَبَّ

نجات بخش (94) ای آغاز و انجام هر چیز ای معبود و مالک هر چیز ای پروردگار

كُلِّ شَيْءٍ وَصانِعَهُ، يا بارِئَ كُلِّشَيْءٍ وَخالِقَهُ، يا قابِضَ كُلِّ شَيْءٍ

و سازنده هر چیز ای پدید آرنده و آفریننده هر چیز ای بست و باز کننده هر چیز

وَباسِطَهُ، يا مُبْدِئَ كُلِّ شَيْءٍ وَمُعيدَهُ، يا مُنْشِئَ كُلِّشَيْءٍ وَمُقَدِّرَهُ، يا

ای پدید آرنده و بازگرداننده هر چیز ای به وجود آورنده و اندازه گیر هر چیز ای

مُكَوِّنَ كُلِّ شَيْءٍ، وَمُحَوِّلَهُ يا مُحْيِيَ كُلِّ شَيْءٍ، وَمُميتَهُ يا خالِقَ

بود کننده و تبدیل کننده هر چیز ای زنده کننده و میراننده هر چیز ای آفریننده

كُلِّشَيْءٍ وَوارِثَهُ (95)يا خَيْرَ ذاكِرٍ وَمَذْكُورٍ، يا خَيْرَ شاكِرٍ وَمَشْكُورٍ،

و وارث هر چیز (95) ای بهترین یادآور و یاد شده ای بهترین سپاسگزار و سپاس شده

يا خَيْرَ حامِدٍ وَمَحْمُودٍ، يا خَيْرَ شاهِدٍ وَمَشْهُودٍ، يا خَيْرَ داعٍ وَمَدْعُوٍّ،

ای بهترین ستاینده و ستوده شده ای بهترین گواه و گواهی شده ای بهترین خواننده و خوانده شده

يا خَيْرَ مُجيبٍ وَمُجابٍ، يا خَيْرَ مُونِسٍ وَاَنيسٍ، يا خَيْرَ صاحِبٍ

ای بهترین اجابت کن و اجابت کرده شده ای بهترین انیس و مونس ای بهترین رفیق

وَجَليسٍ، يا خَيْرَ مَقْصُودٍ وَمَطْلُوبٍ، يا خَيْرَ حَبيبٍ وَمَحْبُوبٍ (96)يا

و هم نشین ای بهترین مقصود و مطلوب ای بهترین دوست و محبوب (96) ای

مَنْ هُوَ لِمَنْ دَعاهُ مُجيبٌ، يا مَنْ هُوَ لِمَنْ اَطاعَهُ حَبيبٌ، يا مَنْ هُوَ اِلي

که برای خواننده اش اجابت کند ای که به مطیع و فرمانبردارش دوست است ای که به هر که

مَنْ اَحَبَّهُ قَريبٌ، يا مَنْ هُوَ بِمَنِ اسْتَحْفَظَهُ رَقيبٌ، يا مَنْ هُوَ بِمَنْ رَجاهُ

دوستش دارد نزدیک است ای که برای هر کس که از او نگهبانی خواهد نگهبان است ای که نسبت به هر کس به او امید

كَريمٌ، يا مَنْ هُوَ بِمَنْ عَصاهُ حَليمٌ، يا مَنْ هُوَ في عَظَمَتِهِ رَحيمٌ، يا مَنْ

داشته باشد کریم است ای که نسبت به نافرمانش بردبار است ای که در عین عظمت و بزرگیش مهربان است ای که

هُوَ في حِكْمَتِهِ عَظيمٌ، يا مَنْ هُوَ في اِحْسانِهِ قَديمٌ، يا مَنْ هُوَ بِمَنْ

در حکمت خود عظیم است ای که در احسان و عطابخشی دیرین است ای که به هر کس که او را

اَرادَهُ عَليمٌ (97)اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا مُسَبِّبُ يا مُرَغِّبُ، يا

بطلبد دانا است (97) خدایا از تو می خواهم به حق نامت ای سبب ساز ای رغبت ده ای

مُقَلِّبُ يا مُعَقِّبُ، يا مُرَتِّبُ يا مُخَوِّفُ، يا مُحَذِّرُ يا مُذَكِّرُ، يا مُسَخِّرُ يا

زیر و رو کن ای پی جو ای ترتیب ده ای بیم ده ای ترساننده ای یادانداز ای مسخر کننده ای

مُغَيِّرُ (98)يا مَنْ عِلْمُهُ سابِقٌ، يا مَنْ وَعْدُهُ صادِقٌ، يا مَنْ لُطْفُهُ ظاهِرٌ،

تغییر دهنده (98) ای که دانشش پیش است ای که وعده اش راست است ای که لطفش آشکار است

يا مَنْ اَمْرُهُ غالِبٌ، يا مَنْ كِتابُهُ مُحْكَمٌ، يا مَنْ قَضآئُهُ كائِنٌ، يا مَنْ

ای که فرمانش بر همه غالب است ای که کتابش محکم است ای که حکم و قضایش حتمی است ای که

قُرْآنُهُ مَجيدٌ، يا مَنْ مُلْكُهُ قَديمٌ، يا مَنْ فَضْلُهُ عَميمٌ، يا مَنْ عَرْشُهُ

قرآنش مجید و گرامی است ای که فرمانروائیش قدیم است ای که فضل و بخشش همگانی است ای که عرش

عَظيمٌ (99)يا مَنْ لا يَشْغَلُهُ سَمْعٌ عَنْ سَمْعٍ، يا مَنْ لا يَمْنَعُهُ فِعْلٌ عَنْ

او عظیم است (99) ای که سرگرم نکند او را شنیدنی از شنیدنی دیگر ای که بازش ندارد کاری از

فِعْلٍ، يا مَنْ لا يُلْهيهِ قَوْلٌ عَنْ قَوْلٍ، يا مَنْ لا يُغَلِّطُهُ سُؤالٌ عَنْ سُؤالٍ،

کاری ای که مشغولش نکند گفتاری از گفتاری دگر ای که به اشتباهش نیندازد پرسشی از پرسشی

يا مَنْ لا يَحْجُبُهُ شَيْءٌ عَنْ شَيْءٍ، يا مَنْ لا يُبْرِمُهُ اِلْحاحُ الْمُلِحّينَ، يا

ای که حجاب نشود او را چیزی از چیزی ای که به ستوهش نیاورد پافشاری اصرار ورزان ای

مَنْ هُوَ غايَةُ مُرادِ الْمُريدينَ، يا مَنْ هُوَ مُنْتَهي هِمَمِ الْعارِفينَ، يا مَنْ

که او منتهای مقصود جویندگان است ای که او سرحد نهایی وجهه همت عارفان است ای که

هُوَ مُنْتَهي طَلَبِ الطَّالِبينَ، يا مَنْ لا يَخْفي عَلَيْهِ ذَرَّةٌ فِي الْعالَمينَ،

او آخرین مرحله خواسته خواستاران است ای که بر او ذره ای در تمام جهانیان پنهان نیست

(100)يا حَليماً لا يَعْجَلُ، يا جَواداً لا يَبْخَلُ، يا صادِقاً لا يُخْلِفُ، يا

(100) ای بردباری که شتاب نکند ای بخشنده ای که بخل ندارد ای راست وعده ای که خلاف وعده نمی کند ای

وَهَّاباً لا يَمَلُّ، يا قاهِراً لا يُغْلَبُ، يا عَظيماً لا يُوصَفُ، يا عَدْلاً لا

بخشنده ای که خسته نمی شود ای چیره ای که شکست نپذیرد ای بزرگی که در وصف نگنجد ای دادگری که

يَحيفُ، يا غَنِيّاً لا يَفْتَقِرُ، يا كَبيراً لا يَصْغُرُ، يا حافِظاً لا يَغْفُلُ، سُبْحانَكَ

در حکمش ستم نکند ای توانگری که درویش نشود ای بزرگی که کوچک نشود ای نگهبانی که غفلت نکند منزهی

يا لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، الْغَوْثَ الْغَوْثَ، خَلِّصْنا مِنَ النَّارِ يا رَبِّ

تو ای خدایی که نیست معبودی جز تو فریاد فریاد نجات ده ما را از آتش دوزخ ای پروردگار