دوم - تسبیحات روزهای ماه مبارک رمضان
دوم : فرموده اند مي خواني اين تسبيحات را در هر روز ماه رمضان از اول تا به آخر و آن ده جزء است هر جزء آن مشتمل بر ده سبحان الله
( 1) سُبْحانَ اللَّهِ بارِئِ النَّسَمِ، سُبْحانَ اللَّهِ
منزه است خدا آفریننده هر دم زنی منزه است خدا
المُصَوِّرِ سُبْحانَ اللَّهِ خالِقِ الْأَزْواجِ كُلِّها، سُبْحانَ اللَّهِ جاعِلِ
صورت ده منزه است خدا آفریننده همه موجودات جُفت منزه است خدا مقرر کننده
الظُّلُماتِ وَالنُّورِ، سُبْحانَ اللَّهِ فالِقِ الْحَبِّ وَالنَّوي ، سُبْحانَ اللَّهِ
تاریکیها و روشنی منزه است خدا شکافنده دانه و هسته منزه است خدا
خالِقِ كُلِّشَي ءٍ، سُبْحانَ اللَّهِ خالِقِ ما يُري وَما لا يُري ، سُبْحانَ اللَّهِ
آفریننده هر چیز منزه است خدا آفریننده آنچه دیده شود و آنچه دیده نشود منزه است خدا
مِدادَ كَلِماتِهِ، سُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ، سُبْحانَ اللَّهِ السَّميعِ الَّذي
به مقدار کلمات نامنتهایش منزه است خدا پروردگار جهانیان منزه است خدای شنوایی که چیزی
لَيْسَ شَيْ ءٌ اَسْمَعَ مِنْهُ، يَسْمَعُ مِنْ فَوْقِ عَرْشِهِ ما تَحْتَ سَبْعِ اَرَضينَ،
شنواتر از او نیست می شنود از بالای عرش خود آنچه را در زیر هفت زمین است
وَيَسْمَعُ ما في ظُلُماتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ، وَيَسْمَعُ الْأَنينَ وَالشَّكْوي ،
و می شنود آنچه را در تاریکیهای بیابان و دریا است و می شنود ناله و شکایت را
وَيَسْمَعُ السِّرَّ وَاَخْفي ، وَيَسْمَعُ وَساوِسَ الصُّدُورِ وَلا يُصِمُّ سَمْعَهُ صَوْتٌ
و می شنود پنهان و پنهان تر از پنهان را و می شنود وسوسه های سینه ها را و کر نکند شنوائیش را صدایی
(2)سُبْحانَ اللَّهِ بارِئِ النَّسَمِ، سُبْحانَ اللَّهِ الُمصَوِّرِ،
منزه است خدا آفریننده هر دم زنی منزه است خدای صورت بخش
سُبْحانَ اللَّهِ خالِقِ الْأَزْواجِ كُلِّها، سُبْحانَ اللَّهِ جاعِلِ الظُّلُماتِ
منزه است خدا آفریننده همه موجودات جُفت منزه است خدا مقرر دارنده تاریکیها
وَالنُّورِ، سُبْحانَ اللَّهِ فالِقِ الْحَبِّ وَالنَّوي ، سُبْحانَ اللَّهِ خالِقِ كُلِّشَي ءٍ،
و روشنی منزه است خدا شکافنده دانه و هسته منزه است خدا آفریننده هر چیز
سُبْحانَ اللَّهِ خالِقِ ما يُري وَما لا يُري ، سُبْحانَ اللَّهِ مِدادَ كَلِماتِهِ،
منزه است خدا آفریننده آنچه دیده شود و آنچه دیده نشود منزه است خدا به مقدار کلمات نامنتهایش
سُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ، سُبْحانَ اللَّهِ الْبَصيرِ الَّذي لَيْسَ شَي ءٌ
منزه است خدا پروردگار جهانیان منزه است خدای بینائی که چیزی بیناتر از او نیست
اَبْصَرَ مِنْهُ، يُبْصِرُ مِنْ فَوْقِ عَرْشِهِ ما تَحْتَ سَبْعِ اَرَضينَ، وَيُبْصِرُ ما
می بیند از بالای عرش خود آنچه در زیر هفت زمین است و می بیند آنچه
في ظُلُماتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ لا تُدْرِكُهُ الْأبْصارُ وَهُوَ يُدْرِكُ الْأَبْصارَ،
را در تاریکیهای خشکی و دریا است دیدگان او را درک نکند ولی او درک کند دیدگان را
وَهُوَ اللَّطيفُ الْخَبيرُ، لا تُغْشي بَصَرَهُ الظُّلْمَةُ، وَلا يُسْتَتَرُ مِنْهُ بِسِتْرٍ،
و او است دقیق و کاردان دیده اش را تاریکی نپوشاند و بوسیله پرده چیزی از او مستور نماند
وَلا يُواري مِنْهُ جِدارٌ، وَلا يَغيبُ عَنْهُ بَرٌّ وَلا بَحْرٌ، وَلا يَكِنُّ مِنْهُ جَبَلٌ
و دیوار چیزی را از او پنهان نکند و نادیده نماند ازد ید او هیچ خشکی و نه دریایی و هیچ کوهی نتواند مخفی کند از او
ما في اَصْلِهِ، وَلا قَلْبٌ ما فيهِ، وَلا جَنْبٌ ما في قَلْبِهِ، وَلا يَسْتَتِرُ مِنْهُ
آنچه را در ریشه و در زیر خود دارد و نه دلی آنچه را در خود دارد و نه پهلویی آنچه را در دل دارد و نتواند بپوشاند خود را از او
صَغيرٌ وَلا كَبيرٌ، وَلا يَسْتَخْفي مِنْهُ صَغيرٌ لِصِغَرِهِ، وَلا يَخْفي عَلَيْهِ
کوچکی و نه بزرگی
و پنهانی نتواند جست از او کوچکی بخاطر خردیش و مخفی نماند بر او
شَي ءٌ فِي الْأَرْضِ وَلا فِي السَّمآءِ، هُوَ الَّذي يُصَوِّرُكُمْ فِي الْأَرْحامِ
چیزی در زمین و نه در آسمان او است که صورت بندد شما را در رحمها
كَيْفَ يَشآءُ، لا اِلهَ اِلاَّ هُوَ الْعَزيزُ الْحَكيمُ. (3)سُبْحانَ اللَّهِ بارِئِ
هر طور که خواهد معبودی جز او نیست که نیرومند و فرزانه است منزه است خدا پدیدآرنده
النَّسَمِ، سُبْحانَ اللَّهِ الُمصَوِّرِ، سُبْحانَ اللَّهِ خالِقِ الْأَزْواجِ كُلِّها،
هر دم زنی منزه است خدای صورت بخش منزه است خدا آفریننده همه موجودات جفت
سُبْحانَ اللَّهِ جاعِلِ الظُّلُماتِ وَالنُّورِ، سُبْحانَ اللَّهِ فالِقِ الْحَبِ
منزه است خدا مقرر کننده تاریکیها و روشنی منزه است خدا شکافنده دانه
وَالنَّوي ، سُبْحانَ اللَّهِ خالِقِ كُلِّشَي ءٍ، سُبْحانَ اللَّهِ خالِقِ ما يُري وَما
و هسته منزه است خدا آفریننده هر چیز منزه است خدا آفریننده آنچه دیدنی و آنچه
لا يُري ، سُبْحانَ اللَّهِ مِدادَ كَلِماتِهِ، سُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ،
نادیدنی است منزه است خدا به مقدار کلمات نامنتهایش منزه است خدا پروردگار جهانیان
سُبْحانَ اللَّهِ الَّذي يُنْشِئُ السَّحابَ الثِّقالَ، وَيُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ،
منزه است خدائی که بوجود آورد ابرهای سنگین را و تسبیح گوید رعد به حمد او
وَالْمَلائِكَةُ مِنْ خيفَتِهِ، وَيُرْسِلُ الصَّواعِقَ فَيُصيبُ بِها مَنْ يَشآءُ،
و فرشتگان از بیم او و بفرستد صاعقه ها را و دچار سازد بدان هر که را خواهد
وَيُرْسِلُ الرِّياحَ بُشْراً بَيْنَ يَدَي رَحْمَتِهِ، وَيُنَزِّلُ الْمآءَ مِنَ السَّمآءِ
و بادها را نویدی از پیشاپیش رحمت خود فرستد و آب باران را از آسمان
بِكَلِمَتِهِ، وَيُنْبِتُ النَّباتَ بِقُدْرَتِهِ، وَيَسْقُطُ الْوَرَقُ بِعِلْمِهِ، سُبْحانَ اللَّهِ
بوسیله امر خود فرو فرستد و گیاه را به قدرت کامله خویش برویاند و برگ درختان را به علم خود فروریزد منزه است خدائی
الَّذي لا يَعْزُبُ عَنْهُ مِثْقالُ ذَرَّةٍ فِي الْأَرْضِ وَلا فِي السَّمآءِ، وَلا
که پنهان نماند از او هموزن ذره ای در زمین و نه در آسمان و نه
اَصْغَرُ مِنْ ذلِكَ وَلا اَكْبَرُ اِلاَّ في كِتابٍ مُبينٍ. (4) سُبْحانَ اللَّهِ بارِئِ
کوچکتر از آن و نه بزرگتر جز آنکه در دفتری روشن است منزه است خدا پدید آرنده
النَّسَمِ، سُبْحانَ اللَّهِ الُمصَوِّرِ، سُبْحانَ اللَّهِ خالِقِ الْأَزْواجِ كُلِّها
هر دم زنی منزه است خدای صورت بخش منزه است خدا آفریننده همه موجودات جفت
سُبْحانَ اللَّهِ جاعِلِ الظُّلُماتِ وَالنُّورِ، سُبْحانَ اللَّهِ فالِقِ الْحَبِ
منزه است خدا مقرر دارنده تاریکیها و روشنی منزه است خدا شکافنده دانه
وَالنَّوي ، سُبْحانَ اللَّهِ خالِقِ كُلِّشَي ءٍ، سُبْحانَ اللَّهِ خالِقِ ما يُري وَما
و هسته منزه است خدا آفریننده هر چیز منزه است خدا آفریننده هر چه دیدنی است و هر چه
لا يُري ، سُبْحانَ اللَّهِ مِدادَ كَلِماتِهِ، سُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ
نادیدنی است منزه است خدا به مقدار کلمات نامنتهایش منزه است خدا پروردگار جهانیان
سُبْحانَ اللَّهِ الَّذي يَعْلَمُ ما تَحْمِلُ كُلُّ اُنْثي ، وَما تَغيْضُ الْأَرْحامُ وَما
منزه است خدائی که می داند آنچه بار دارد هر حیوان ماده ای و آنچه در رحمها کم شود و آنچه
تَزْدادُ، وَكُلُّ شَيْ ءٍ عِنْدَهُ بِمِقْدارٍ، عالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهادَةِ الْكَبيْرُ الْمُتَعالِ،
بیفزاید و هر چیزی را نزد او اندازه ای است دانای غیب و شهود و بزرگ و والاست
سَوآءٌ مِنْكُمْ مَنْ اَسَرَّ الْقَوْلَ وَمَنْ جَهَرَ بِهِ، وَمَنْ هُوَ مُسْتَخْفٍ بِاللَّيْلِ
برای او یکسان است هر که از شما سخن آهسته کند یا بلند کند و هر که به شب
وَسارِبٌ بِالنَّهارِ، لَهُ مُعَقِّباتٌ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ، يَحْفَظُونَهُ مِنْ
پنهان گردد و یا رهرو شود در روز برای خدا فرشتگانی پیاپی است از جلوی روی انسان و از پشت سرش که او را
اَمْرِ اللَّهِ، سُبْحانَ اللَّهِ الَّذي يُميتُ الْأَحْيآءَ، وَيُحْيِي الْمَوْتي ، وَيَعْلَمُ ما
به فرمان خدا محافظت کنند منزه است خدائی که بمیراند زندگان را و زنده کند مردگان را و می داند آنچه
تَنْقُصُ الْأَرْضُ مِنْهُمْ، وَيُقِرُّ فِي الْأَرْحامِ ما يَشآءُ اِلي اَجَلٍ مُسَمّيً
را زمین از ایشان بکاهد و مستقر کند در رحمها آنچه را خواهد تا مدتی معین
(5)سُبْحانَ اللَّهِ بارِئِ النَّسَمِ، سُبْحانَ اللَّهِ الُمصَوِّرِ، سُبْحانَ اللَّهِ
منزه است خدا پدید آرنده هر دم زنی منزه است خدای صورت بخش منزه است خدا
خالِقِ الْأَزْواجِ كُلِّها، سُبْحانَ اللَّهِ جاعِلِ الظُّلُماتِ وَالنُّورِ، سُبْحانَ
آفریننده موجودات جفت همگی
منزه است خدا مقرر دارنده تاریکیها و روشنی منزه است
اللَّهِ فالِقِ الْحَبِّ وَالنَّوي ، سُبْحانَ اللَّهِ خالِقِ كُلِّ شَي ءٍ، سُبْحانَ اللَّهِ
خدا شکافنده دانه و هسته منزه است خدا آفریننده هر چیزی منزه است
خالِقِ ما يُري وَما لا يُري ، سُبْحانَ اللَّهِ مِدادَ كَلِماتِهِ سُبْحانَ اللَّهِ
خدا آفریننده هر چه دیدنی است و هر چه نادیدنی است منزه است خدا به مقدار کلماتش منزه است خدا
رَبِّ الْعالَمينَ، سُبْحانَ اللَّهِ مالِكِ الْمُلْكِ تُؤْتِي الْمُلْكَ مَنْ تَشآءُ،
پروردگار جهانیان منزه است خدا مالک پادشاهی
بدهی سلطنت را به هر که خواهی
وَتَنْزِعُ الْمُلْكَ مِمَّنْ تَشآءُ، وَتُعِزُّ مَنْ تَشآءُ، وَتُذِلُّ مَنْ تَشآءُ، بِيَدِكَ
و بگیری آن را از هرکه خواهی و عزت بخشی هر که را خواهی و خوار کنی هر که را خواهی هر چه خیر
الْخَيْرُ، اِنَّكَ عَلي كُلِّ شَي ءٍ قَديرٌ، تُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهارِ، وَتُولِجُ النَّهارَ
است بدست تو است و تو بر هر چیز توانایی درآوری شب را در روز و درآوری روز
فِي اللَّيْلِ، تُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَتُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ، وَتَرْزُقُ
را در شب بیرون آوری زنده را از مرده و برون آوری مرده را از زنده و روزی دهی
مَنْ تَشآءُ بِغَيْرِ حِسابٍ (6)سُبْحانَ اللَّهِ بارِئِ النَّسَمِ، سُبْحانَ اللَّهِ
هر که را خواهی بی حساب منزه است خدا آفریننده هر دم زنی منزه است خدای
الْمُصَوِّرِ، سُبْحانَ اللَّهِ خالِقِ الْأَزْواجِ كُلِّها، سُبْحانَ اللَّهِ جاعِلِ
صورت بخش منزه است خدا آفریننده موجودات جفت همگی منزه است خدا مقرر کننده
الظُّلُماتِ وَالنُّورِ، سُبْحانَ اللَّهِ فالِقِ الْحَبِّ وَالنَّوي ، سُبْحانَ اللَّهِ
تاریکیها و روشنی منزه است خدا شکافنده دانه و هسته منزه است خدا
خالِقِ كُلِّ شَي ءٍ سُبْحانَ اللَّهِ خالِقِ ما يُري وَما لا يُري ، سُبْحانَ اللَّهِ
آفریننده هر چیز منزه است خدا آفریننده هر دیدنی و نادیدنی منزه است خدا
مِدادَ كَلِماتِهِ سُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ، سُبْحانَ اللَّهِ الَّذي عِنْدَهُ
به مقدار کلمات نامنتهایش منزه است خدا پروردگار جهانیان منزه است خدائی که نزد او است
مَفاتِحُ الْغَيْبِ لا يَعْلَمُها اِلاَّ هُوَ وَيَعْلَمُ ما فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ، وَما تَسْقُطُ
کلیدهای غیب و نمی داند آنها را جز او و می داند هر چه در خشکی و دریا است و نیفتد
مِنْ وَرَقَةٍ اِلاَّ يَعْلَمُها، وَلا حَبَّةٍ في ظُلُماتِ الْأَرْضِ وَلا رَطْبٍ وَلا يابِسٍ اِلاَّ في كِتابٍ مُبينٍ
برگی از درخت جز آنکه بداند آنرا و نیست دانه ای در تاریکیهای زمین و نه تر و نه خشکی جز اینکه در نامه ای روشن است
(7)سُبْحانَ اللَّهِ بارِي النَّسَمِ، سُبْحانَ
منزه است خدا پدید آرنده هر دم زنی منزه است
اللَّهِ الْمُصَوِّرِ، سُبْحانَ اللَّهِ خالِقِ الْأَزْواجِ كُلِّها سُبْحانَ اللَّهِ جاعِلِ
خدای صورت بخش منزه است خدا آفریننده هر موجود جفت همگی منزه است خدا مقرر دارنده
الظُّلُماتِ وَالنُّورِ، سُبْحانَ اللَّهِ فالِقِ الْحَبِّ وَالنَّوي ، سُبْحانَ اللَّهِ
تاریکیها و روشنی منزه است خدا شکافنده دانه و هسته منزه است خدا
خالِقِ كُلِّ شَي ءٍ، سُبْحانَ اللَّهِ خالِقِ ما يُري ، وَما لا يُري سُبْحانَ اللَّهِ
آفریننده هر چیز منزه است خدا آفریننده هر دیدنی و هر نادیدنی منزه است خدا
مِدادَ كَلِماتِهِ، سُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ، سُبْحانَ اللَّهِ الَّذي
به مقدار کلمات نامتناهیش منزه است خدا پروردگار جهانیان منزه است خدائی که
لا يُحْصي مِدْحَتَهُ الْقآئِلُونَ وَلا يَجْزي بِالائِهِ الشَّاكِرُونَ الْعابِدُونَ،
شماره نتوانند کرد مدحش را گویندگان و پاداش ندهند نعمتهایش را سپاسگزاران پرستش کننده
وَهُوَ كَما قالَ وَفَوْقَ ما نَقُولُ، وَاللَّهُ سُبْحانَهُ كَما اَثْني عَلي نَفْسِهِ، وَلا
و او چنانست که گفته و برتر از آنست که ما گوئیم و خدای سبحان چنان است که خودش خویشتن را ستوده و
يُحيطُونَ بِشَيْ ءٍ مِنْ عِلْمِهِ اِلاَّ بِما شآءَ،وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّماواتِ
رسائی ندارند به چیزی از دانشش جز بدانچه خود او خواهد قلمرو او آسمانها
وَالْأَرْضَ، وَلا يَؤُدُهُ حِفْظُهُما وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظيمُ
و زمین را فراگرفته و سنگینی نمی کند بر او نگهداشتن آن دو و او والا و بزرگ است
(8) سُبْحانَ اللَّهِ بارِئِ النَّسَمِ، سُبْحانَ اللَّهِ الُمصَوِّرِ، سُبْحانَ اللَّهِ خالِقِ الْأَزْواجِ كُلِّها،
(8) منزه است خداپدیدآرنده هر دم زنی منزه است خدای صورت بخش منزه است خدا آفریننده هر جفت همگی
سُبْحانَ اللَّهِ جاعِلِ الظُّلُماتِ وَالنُّورِ، سُبْحانَ اللَّهِ فالِقِ الْحَبِ
منزه است خدا مقرر دارنده تاریکیها و روشنی منزه است خدا شکافنده دانه
وَالنَّوي ، سُبْحانَ اللَّهِ خالِقِ كُلِّشَي ءٍ، سُبْحانَ اللَّهِ خالِقِ ما يُري وَما
و هسته منزه است خدا آفریننده هر چیز منزه است خدا آفریننده هر دیدنی و هر
لا يُري ، سُبْحانَ اللَّهِ مِدادَ كَلِماتِهِ، سُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ،
نادیدنی منزه است خدا به مقدار کلماتش منزه است خدا پروردگار جهانیان
سُبْحانَ اللَّهِ الَّذي يَعْلَمُ ما يَلِجُ فِي الْأَرْضِ وَما يَخْرُجُ مِنْها، وَما
منزه است آن خدائی که می داند آنچه فرو رود در زمین و آنچه بیرون آید از آن و آنچه
يَنْزِلُ مِنَ السَّمآءِ وَما يَعْرُجُ فيها، وَلا يَشْغَلُهُ ما يَلِجُ فِي الْأَرْضِ
فرو ریزد از آسمان و آنچه بالا رود در آن و سرگرمش نکند آنچه فرو رود در زمین
وَمايَخْرُجُ مِنْها، عَمَّا يَنْزِلُ مِنَ السَّمآءِ وَما يَعْرُجُ فيها، وَلا يَشْغَلُهُ ما
و آنچه بیرون آید از آن از آنچه فرود آید از آسمان و آنچه بالا رود در آن و سرگرمش نکند آنچه
يَنْزِلُ مِنَ السَّمآءِ وَما يَعْرُجُ فيها، عَمَّايَلِجُ فِي الْأَرْضِ وَما يَخْرُجُ
فرود آید از آسمان و آنچه بالا رود در آن از آنچه فرو رود در زمین و آنچه بیرون آید از آن
مِنْها، وَلا يَشْغَلُهُ عِلْمُ شَيْ ءٍ، عَنْ عِلْمِ شَيْ ءٍ وَلا يَشْغَلُهُ خَلْقُ شَيْ ءٍ عَنْ
و سرگرمش نکند علم به چیزی از علم به چیز دیگر و سرگرمش نکند آفریدن چیزی از
خَلْقِ شَيْ ءٍ، وَلا حِفْظُ شَيْ ءٍ عَنْ حِفْظِ شَيْ ءٍ وَلا يُساويهِ شَيْ ءٌ، وَلا
آفریدن چیز دیگر و نه نگهداری چیزی از نگهداری چیز دیگر و چیزی با او مساوی نیست و چیزی
يَعْدِلُهُ شَيْ ءٌ، لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْ ءٌ، وَهُوَ السَّميعُ الْبَصيرُ
معادل او نیست و چیزی مانند او نیست و او شنوا و بینا است
(9) سُبْحانَ اللَّهِ بارِئِ النَّسَمِ، سُبْحانَ اللَّهِ الُمصَوِّرِ، سُبْحانَ اللَّهِ خالِقِ الْأَزْواجِ كُلِّها،
(9) منزه است خداپدید آرنده هر دم زن منزه است خدای صورت بخش منزه است خدا آفریننده هر موجود جفت
سُبْحانَ اللَّهِ جاعِلِ الظُّلُماتِ وَالنُّورِ، سُبْحانَ اللَّهِ فالِقِ الْحَبِ
منزه است خدا مقرّر دارنده تاریکیها و روشنی منزه است خدا شکافنده دانه
وَالنَّوي ، سُبْحانَ اللَّهِ خالِقِ كُلِّشَي ءٍ، سُبْحانَ اللَّهِ خالِقِ ما يُري وَما
و هسته منزه است خدا آفریننده هر چیز منزه است خدا آفریننده هر دیدنی و هر
لا يُري ، سُبْحانَ اللَّهِ مِدادَ كَلِماتِهِ، سُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ،
نادیدنی منزه است خدا به مقدار کلمات نامتناهیش منزه است خدا پروردگار جهانیان
سُبْحانَ اللَّهِ فاطِرِ السَّماواتِ وَالْأَرْضِ، جاعِلِ الْمَلائِكَةِ رُسُلاً،
منزه است خدا خالق آسمانها و زمین آنکه فرشتگان را فرستادگانی مقرر فرمود
اُولي اَجْنِحَةٍ مَثْني وَثُلاثَ وَرُباعَ، يَزيدُ فِي الْخَلْقِ ما يَشآءُ، اِنَّ اللَّهَ
که آنها دارای بالهایند دوتا دوتا و سه تا سه تا و چهارتا چهارتا و بیفزاید در خلقت هر چه بخواهد و براستی خدا
عَلي كُلِّ شَيْ ءٍ قَديرٌ، ما يَفْتَحِ اللَّهُ لِلنَّاسِ مِنْ رَحْمَةٍ فَلا مُمْسِكَ لَها، وَما
بر هر چیز توانا است هر رحمتی را که خدا گشاید کسی بستن آن نتواند و هر چه را
يُمْسِكْ فَلا مُرْسِلَ لَهُ مِنْ بَعْدِهِ، وَهُوَ الْعَزيزُ الْحَكيمُ
خدا بندد پس از او کسی آنرا نگشاید و او است نیرومند فرزانه
(10) سُبْحانَ اللَّهِ بارِئِ النَّسَمِ، سُبْحانَ اللَّهِ الُمصَوِّرِ، سُبْحانَ اللَّهِ خالِقِ الْأَزْواجِ
(10) منزه است خدا آفریننده هر دم زن منزه است خدای صورت بخش منزه است خدا آفریننده هر موجود جفت
كُلِّها، سُبْحانَ اللَّهِ جاعِلِ الظُّلُماتِ وَالنُّورِ، سُبْحانَ اللَّهِ فالِقِ الْحَبِ
همگی منزه است خدا مقرر دارنده تاریکیها و روشنی منزه است خدا شکافنده دانه
وَالنَّوي ، سُبْحانَ اللَّهِ خالِقِ كُلِّشَي ءٍ، سُبْحانَ اللَّهِ خالِقِ ما يُري وَما
و هسته منزه است خدا آفریننده هر چیز منزه است خدا آفریننده دیدنیها و
لا يُري ، سُبْحانَ اللَّهِ مِدادَ كَلِماتِهِ، سُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ،
نادیدنیها منزه است خدا به مقدار کلمات نامنتهایش منزه است خدا پروردگار جهانیان
سُبْحانَ اللَّهِ الَّذي يَعْلَمُ ما فِي السَّماواتِ وَما فِي الْأَرْضِ، ما يَكوُنُ
منزه است خدائی که می داند آنچه را در آسمانها و آنچه را در زمین است
نباشد
مِنْ نَجْوي ثَلاثَةٍ اِلاَّ هُوَ رابِعُهُمْ، وَلا خَمْسَةٍ اِلاَّ هُوَ سادِسُهُمْ، وَلا
گفتگوی سرّی و رازگوئی سه نفری جز اینکه او چهارمین آنها است و نه پنج نفری جز اینکه او ششمین آنها است و نه
اَدْني مِنْ ذلِكَ وَلا اَكْثَرَ اِلاَّ هُوَ مَعَهُمْ اَيْنَما كانُوا، ثُمَّ يُنَبِّئُهُمْ بِما عَمِلُوا
کمتر از این و نه بیشتر از این جز اینکه او با آنها است هر کجا که باشند سپس آگاهشان کند
يَوْمَ الْقِيامَةِ اِنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْ ءٍ عَليمٌ.
در روز قیامت بدانچه کرده اند براستی خدا بهر چیز دانا است