دعای روز چهارشنبه
بِسۡمِ اللَّهِ الرَّحۡمَـٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند بخشنده مهربان
اَلْحَمْدُ للَّهِ الَّذي جَعَلَ اللَّيْلَ لِباساً، وَ النَّوْمَ سُباتاً، وَ جَعَلَ النَّهارَ نُشُوراً، لَكَ
ستایش خدایی را که شب را پوشش (خلق) قرار داد و خواب را مایه آسایش و روز را (وسیله) تکاپو و جنبش ستایش خاص
الْحَمْدُ اَنْ بَعَثْتَني مِنْ مَرْقَدي ، وَ لَوْ شِئْتَ جَعَلْتَهُ سَرْمَداً، حَمْداً دائِماً لا يَنْقَطِعُ
تو است که مرا از خوابگاهم برانگیختی و اگر اراده می کردی خوابم را همیشگی می کردی آن ستایشی که دائمی است و قطع نگردد
اَبَداً، وَ لا يُحْصي لَهُ الْخَلائِقُ عَدَداً، اَللّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ اَنْ خَلَقْتَ فَسَوَّيْتَ،
و خلائق شماره اش نتوانند خدایا ستایش خاص تو است که آفریدی و پرداختی و اندازه کردی و گذراندی
وَقَدَّرْتَ وَ قَضَيْتَ، وَ اَمَتَّ وَ اَحْيَيْتَ، وَ اَمْرَضْتَ وَشَفَيْتَ، وَ عافَيْتَ وَ
و میراندی و زنده کردی
بیمار کردی و شفا دادی
تندرست کردی و
اَبْلَيْتَ، وَعَلَي الْعَرْشِ اسْتَوَيْتَ، وَ عَلَي الْمُلْكِ احْتَوَيْتَ اَدْعُوكَ دُعآءَ مَنْ
گرفتار ساختی و بر عرش استیلا یافتی و بر ملک وجود احاطه داری می خوانمت خواندن آنکس که
ضَعُفَتْ وَسيلَتُهُ، وَ انْقَطَعَتْ حيلَتُهُ وَ اقْتَرَبَ اَجَلُهُ، وَ تَداني فِي الدُّنْيا اَمَلُهُ،
وسیله اش ضعیف و راه چاره اش قطع شده و مرگش نزدیک گشته و آرزویش در دنیا اندک شده
وَ اشْتَدَّتْ اِلي رَحْمَتِكَ فاقَتُهُ، وَعَظُمَتْ لِتَفْريطِهِ حَسْرَتُهُ، وَ كَثُرَتْ زَلَّتُهُ
و سخت نیازمند رحمتت گردیده و افسوسش در کوتاهی و تقصیر خود بزرگ گشته و لغزش و خطایش بسیار شده
وَ عَثْرَتُهُ وَخَلُصَتْ لِوَجْهِكَ تَوْبَتُهُ، فَصَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ خاتَمِ النَّبِيّينَ وَ عَلي اَهْلِ
و توبه اش بدرگاه تو خالص گردیده پس درود فرست بر محمد خاتم پیامبران و بر خاندان
بَيْتِهِ الطَّيِّبينَ الطَّاهِرينَ، وَ ارْزُقْني شَفاعَةَ مُحَمَّدٍ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ، وَ
پاک پاکیزه اش و شفاعت محمد صلی الله علیه و آله و سلم را روزی من گردان
لاتَحْرِمْني صُحْبَتَهُ، اِنَّكَ اَنْتَ اَرْحَمُ الرَّاحِمينَ، اَللّهُمَّ اقْضِ لي فِي الْأَرْبَعآءِ
و از همنشینی او محرومم مکن که تو ارحم الراحمین هستی خدایا در روز چهارشنبه چهار حاجت مرا برآور:
اَرْبَعاً، اِجْعَلْ قُوَّتي في طاعَتِكَ وَ نَشاطي في عِبادَتِكَ، وَرَغْبَتي في
نیرویم را در طاعت خویش قرار ده و نشاط و شادمانیم را در عبادتت و رغبت و میلم را در
ثَوابِكَ، وَزُهْدي فيما يُوجِبُ لي اَليمَ عِقابِكَ، اِنَّكَ لَطيفٌ لِما تَشآءُ.
پاداش نیکت و پارساییم را در آنچه موجب عذاب دردناک برای من گردد که همانا تو نسبت به هرچه بخواهی مدارا کنی.