دعای جامع دنیا و آخرت از امام صادق علیه السلام
پانزدهم از عمرو بن ابي المقدام مروي است كه حضرت صادق عليه السلام اِمْلاء كرد بر من اين دعا را و اين دعا جامع دنيا و آخرت است مي گويي بعد از حمد و ثناي خداوند عزّوجلّ:
اَللّهُمَّ اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْحَليمُ الْكَريمُ وَ اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْعَزيزُ
خدایا تویی خدایی که نیست معبودی جز تو بردبار بزرگوار و تویی خدایی که نیست معبودی جز تو عزیز
الْحَكيمُ وَ اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْواحِدُ الْقَهّارُ وَ اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ
فرزانه و تویی خدایی که نیست معبودی جز تو یکتای قهار و تویی خدایی که نیست معبودی جز تو
الْمَلِكُ الْجَبّارُ وَ اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الرَّحيمُ الْغَفّارُ ،وَ اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ
فرمانروای جبار و تویی خدایی که نیست معبودی جز تو مهربان آمرزنده و تویی خدایی که نیست معبودی جز تو
الشَّديدُ الْمِحالُ وَ اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْكَبيرُ الْمُتَعالِ وَ اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ
سخت کیفر و تویی خدایی که نیست معبودی جز تو بزرگ و برتر و تویی خدایی که نیست معبودی جز تو
اَنْتَ السَّميعُ الْبَصيرُ وَ اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْمَنيعُ الْقَديرُ وَ اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ
شنوای بینا و تویی خدایی که نیست معبودی جز تو والامقام توانا و تویی خدایی که نیست معبودی
اِلاّ اَنْتَ الْغَفُورُ الشَّكُورُ وَ اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْحَميدُ الْمَجيدُ وَ اَنْتَ اللَّهُ لا
جز تو آمرزنده سپاس پذیر و تویی خدایی که نیست معبودی جز تو ستوده و گرامی و تویی خدایی که نیست معبودی
اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْغَنِيُّ الْحَميدُ وَ اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ وَ اَنْتَ اللَّهُ
جز تو بی نیاز ستوده و تویی خدایی که نیست معبودی جز تو آمرزنده و دوستدار و تویی خدایی که
لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْحَنّانُ الْمَنّانُ وَ اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْحَليمُ الدَّيّانُ وَ اَنْتَ
نیست معبودی جز تو پر نعمت و پرمهر و تویی خدایی که نیست معبودی جز تو بردبار پاداش دهنده و تویی
اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْجَوادُ الْماجِدُ وَ اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْواحِدُ الْاَحَدُ وَ
خدایی که نیست معبودی جز تو بخشنده باشوکت و تویی خدایی که که نیست معبودی جز تو یکتای یگانه و
اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْغائِبُ الشّاهِدُ وَ اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الظّاهِرُ
تویی خدایی که نیست معبودی جز تو غائب و حاضر و تویی خدایی که نیست معبودی جز تو آشکار
الْباطِنُ وَ اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ بِكُلِّشَيْئٍ عَليمٌ تَمَّ نُورُكَ فَهَدَيْتَ وَ بَسَطْتَ
پنهان و تویی خدایی که نیست معبودی جز تو بهر چیز دانا کامل آمد نور تو که راهنمایی کردی و گشودی
يَدَكَ فَاَعْطَيْتَ رَبَّنا وَجْهُكَ اَكْرَمُ الْوُجُوهِ وَجَهَتُكَ خَيْرُ الْجِهاتِ وَ عَطِيَّتُكَ
دست عطایت و عطا کردی پروردگار ما ذات تو گرامی ترین ذاتها و جانب تو بهترین جانبها و عطایت
اَفْضَلُ الْعَطايا وَ اَهْنَاُها تُطاعُ رَبَّنا فَتَشْكُرُ وَ تُعْصي رَبَّنا فَتَغْفِرُ لِمَنْ شِئْتَ
فزونترین عطاها و گواراترین آنها است فرمانبرداریت کنند پروردگارا و تو سپاسگزاری کنی و نافرمانیت کنند و تو بیامرزی هر که را
تُجيبُ الْمُضْطَرّينَ وَ تَكْشِفُ السُّوءَ وَ تَقْبَلُ التَّوْبَةَ وَ تَعْفُو عَنِ الذُّنُوبِ لا
خواهی اجابت کنی درماندگان را و برطرف کنی بدی را و بپذیری توبه را و درگذری از گناهان پاداش
تُجازي اَياديكَ وَلاتُحْصي نِعَمُكَ وَلايَبْلُغُ مِدْحَتَكَ قَوْلُ قآئلٍ اَللّهُمَّ صَلِّ
دستگیریهایت داده نشود و نعمتهایت به شماره درنیاید و رسا درنیاید به مدح و ثنایت گفتار کسی خدایا درود فرست
عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَ رَوْحَهُمْ وَ راحَتَهُمْ وَ سُرُورَهُمْ
بر محمّد و آل محمّد و شتاب کن در فرج و نصرت و آسایش و شادمانیشان
وَاَذِقْني طَعْمَ فَرَجِهِمْ وَ اَهْلِكْ اَعْدآئَهُمْ مِنَ الْجِنِّ وَالْاِنْسِ وَ آتِنا فِي الدُّنْيا
و بچشان به من شیرینی دوران فرج ایشان را و هلاک گردان دشمنانشان را از جن و انس بده به ما در دنیا
حَسَنَةً وَ فِي الاْخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنا عَذابَ النّارِ وَاجْعَلْنا مِنَ الَّذينَ لاخَوْفٌ
خوبی و در آخرت نیز خوبی نگاهمان دار از عذاب دوزخ و قرارمان ده از کسانی که ترسی
عَلَيْهِمْ وَلاهُمْ يَحْزَنُونَ وَاجْعَلْني مِنَ الَّذينَ صَبَرُوا وَ عَلي رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ وَ
بر آنها نیست و نه آنان که اندوهناک شوند و قرارم ده از کسانی که بردباری کنند و به پروردگارشان توکل کنند و
ثَبِّتْني بِالْقَوْلِ الثّابِتِ فِي الْحَيوةِ الدُّنْيا وَ فِي الاْخِرَةِ وَ بارِكْ لي فِي الْمَحْيا وَ
پایدارم بدار به گفتار پابرجا در زندگی دنیا و در آخرت و برکت بده به من در زندگی و
الْمَماتِ وَالْمَوْقِفِ وَالنُّشُورِ وَ الْحِسابِ وَالميزانِ وَ اَهْوالِ يَوْمِ الْقِيمَةِ وَ
مرگ و توقفگاه قیامت و زنده شدن آن روز و حساب و میزان و هراسهای روز قیامت و
سَلِّمْني عَلَي الصِّراطِ وَ اَجِزْني عَلَيْهِ وَارْزُقْني عِلْماً نافِعاً وَ يَقيناً صادِقاً وَ
سالمم بدار بر صراط و بگذرانم از آن و روزیم گردان علمی سودمند و یقینی راست و درست و
تُقيً وَ بِرّاً وَ وَرَعاً وَ خَوْفاً مِنْكَ وَ فَرَقاً يُبَلِّغُني مِنْكَ زُلْفي وَلايُباعِدُني عَنْكَ
تقوی و نیکرفتاری و پارسایی و خوف و ترسی از خودت که برساندم به مقام قرب تو و دورم نکند از تو
وَاحْبِبْني وَلاتُبْغِضْني وَ تَوَلَّني وَلاتَخْذُلْني وَ اَعْطِني مِنْ جَميعِ خَيْرِ الدُّنْيا
و دوستم دار و دشمنم مدار و سرپرستیم کن و وامگذارم و عطا کن به من از همه خوبیهای دنیا
وَالاْخِرَةِ ما عَلِمْتُ مِنْهُ وَ مالَمْ اَعْلَمْ وَ اَجِرْني مِنَ السُّوءِ كُلِّهِ بِحَذا فيرِهِ ما
و آخرت آنچه بدانم و آنچه ندانم و پناهم ده از همه بدیها به تمامی چه آنها
عَلِمْتُ مِنْهُ وَ مالَمْ اَعْلَمْ
که می دانم و چه آنها که ندانم