آداب دفن میّت
و چون جنازه را نزد قبر آورند اگر مرد است بگذارند او را بطرف پاهاي قبر و بياورند او را تا لب قبر در سه دفعه و اگر جنازه زن است او را بگذارند طرف پيش قبر كه جانب قبله است پس داخل در قبر شود وليّ ميّت يا كسي كه امر كند و نازل شود در قبر از طرف پاي قبركه آن باب قبر است و چون نازل شد بگويد:
اَللّهُمَّ اجْعَلْها رَوْضَةً مِنْ رِياضِ الْجَنَّةِ
خدایا قرار ده آنرا باغی از باغهای بهشت
وَلاتَجْعَلْها حُفْرَةً مِنْ حُفَرِ النّارِ
و قرارش مده گودالی از گودالهای دوزخ
و سزاوار است كه شخص نازل سر برهنه و پابرهنه باشد با بندهاي گشاده پس بگيرد ميّت را و از سر او داخل در قبر كند و بگويد در آن حال :
بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ وَ في سَبيلِ اللَّهِ وَ عَلي مِلَّةِ رَسُولِ اللَّهِ اَللّهُمَّ ايماناً بِكَ وَ
بنام خدا و به یاری خدا و در راه خدا و بر کیش رسول خدا
خدایا ایمان دارم به تو و
تَصْديقاً بِكِتابِكَ هذا ما وَعَدَنَا اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ صَدَقَ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ اَللّهُمَّ
تصدیق دارم کتابت را
این است آنچه خدا و رسولش به ما وعده داده اند و آنها راست گفتند خدایا
زِدْنا ايماناً وَ تَسْليماً
بر ایمان وتسلیم ما بیفزا
پس بخواباند او را بر جانب راست و روي او را به قبله كند و بگشايد بندهاي كفن را از جانب سر و پاي او و بگذارد صورت ميّت را بر خاك و مستحبّ است كه بگذارد با او چيزي از تربت امام حسين عليه السلام پس بچيند بر او خشت و بگويد آن كسي كه مي چيند خشت را:
اَللّهُمَّ صِلْ وَحْدَتَهُ وَ انِسْ وَحْشَتَهُ وَارْحَمْ غُرْبَتَهُ وَاَسْكِنْ
خدایا از تنهایی بِرَهانش و به وحشتش انس ده و بر بی کسیش رحم کن و همراه
اِلَيْهِ مِنْ رَحْمَتِكَ رَحْمَةً يَسْتَغْني بِها عَنْ رَحْمَةِ مَنْ سِواكَ وَاحْشُرْهُ مَعَ مَنْ
او کن از رحمتت بدان مقدار که بی نیازی جوید بدان از رحمت دیگران و محشورش کن با هر که
كانَ يَتَوَلاّهُ مِنَ الائِمَّةِ الطّاهِرينَ
دوست دارد از امامان پاکیزه
و مستحبّ است كه تلقين كرده شود ميّت به شهادتين و اسماء ائمه عليهم السلام وقت گذاشتن در قبر پيش از چيدن خشت بر او پس مي گويد تلقين كننده :
يا فُلانَ بْنَ فُلانٍ
ای فلان پسر فلان
و به جاي اين اسم مي برد آن ميّت و پدر او را
اُذْكُرِ العَهْدَ الَّذي خَرَجْتَ عَلَيْهِ مِنْ دارِ الدُّنْيا شَهادَةَ اَنْ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ وَحْدَهُ
یادآر پیمانی را که بر آن از خانه دنیا رفتی یعنی گواهی به اینکه نیست معبودی جز خدای یگانه
لاشَريكَ لَهُ وَ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ وَ اَنَّ عَلِيّاً اَميرَالْمُؤْمِنينَ وَالْحَسَنَ وَالْحُسَيْنَ
که شریک ندارد و اینکه محمّد بنده و رسول او است و علی امیرمومنان است و حسن و حسین
و ذكر كند ائمّه را يك به يك تا آخر
اَئِمَتُّكَ اَئِمَّةُ الْهُديَ الْاَبْرارُ
امامان تواءند
پیشوایان راهنمای نیکوکار
پس وقتي كه فارغ شد از چيدن خشت بريزد خاك بر او و مستحب است كه خاك بريزند كساني كه حاضر شده اند با پشت دستهاي خودشان و بگويند در آن حال :
اِنّا لِلَّهِ وَ اِنّا اِلَيْهِ راجِعُونَ هذا ما وَعَدَنَا اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ صَدَقَ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ
ما از آن خداییم و بسویش بازگردیم این است آنچه خدا و رسولش به ما وعده دادند و راست گفتند خدا و رسول
اَللّهُمَّ زِدْنا ايماناً وَ تَسْليماً
خدایا بر ایمان و تسلیم ما بیفزا