قرآن تبيان- جزء 15 - حزب 30 - سوره کهف - صفحه 301


فَلَمَّا جَاوَزَا قَالَ لِفَتَاهُ آتِنَا غَدَاءَنَا لَقَدْ لَقِینَا مِن سَفَرِنَا هَذَا نَصَبًا
62 - و چون‌ ‌از‌ ‌آن‌ جا گذشتند، موسی‌ ‌به‌ جوان‌ همراه‌ ‌خود‌ ‌گفت‌: غذایمان‌ ‌را‌ بیاور ‌که‌ راستی‌ ‌ما ‌از‌ ‌این‌ سفر خستگی‌ بسیار دیدیم‌
قَالَ أَرَأَیْتَ إِذْ أَوَیْنَا إِلَى الصَّخْرَةِ فَإِنِّی نَسِیتُ الْحُوتَ وَمَا أَنسَانِیهُ إِلَّا الشَّیْطَانُ أَنْ أَذْکُرَهُ وَاتَّخَذَ سَبِیلَهُ فِی الْبَحْرِ عَجَبًا
63 - ‌گفت‌: آیا ‌به‌ یاد داری‌! وقتی‌ کنار ‌آن‌ صخره‌ جا گرفته‌ بودیم‌، ‌من‌ [‌به‌ آب‌ افتادن‌] ماهی‌ ‌را‌ فراموش‌ کردم‌ [‌که‌ ‌با‌ تو بگویم‌] و جز شیطان‌ فراموشم‌ نساخت‌ ‌از‌ ‌این‌ ‌که‌ یادآور ‌آن‌ شوم‌، و ماهی‌ ‌به‌ طور عجیبی‌ راه‌ ‌خود‌ ‌را‌ ‌در‌ دریا پیش‌ گرفت‌
قَالَ ذَلِکَ مَا کُنَّا نَبْغِ فَارْتَدَّا عَلَى آثَارِهِمَا قَصَصًا
64 - ‌گفت‌: ‌این‌ همان‌ [جایگاه‌ خضر] ‌است‌ ‌که‌ ‌به‌ دنبالش‌ بودیم‌، آن‌گاه‌ پی‌جویانه‌ ردّ پای‌ ‌خود‌ ‌را‌ گرفتند و برگشتند
فَوَجَدَا عَبْدًا مِّنْ عِبَادِنَا آتَیْنَاهُ رَحْمَةً مِّنْ عِندِنَا وَعَلَّمْنَاهُ مِن لَّدُنَّا عِلْمًا
65 - ‌تا‌ ‌این‌ ‌که‌ [خضر] بنده‌ای‌ ‌از‌ بندگان‌ ‌ما ‌را‌ یافتند ‌که‌ ‌از‌ جانب‌ ‌خود‌ ‌به‌ ‌او‌ رحمتی‌ عطا کرده‌ و ‌از‌ نزد ‌خود‌ ‌به‌ ‌او‌ دانشی‌ آموخته‌ بودیم‌
قَالَ لَهُ مُوسَى هَلْ أَتَّبِعُکَ عَلَى أَن تُعَلِّمَنِ مِمَّا عُلِّمْتَ رُشْدًا
66 - موسی‌ ‌به‌ ‌او‌ ‌گفت‌: آیا ‌از‌ پی‌ تو بیایم‌ ‌تا‌ ‌از‌ حکمتی‌ ‌که‌ تعلیم‌ شده‌ای‌ ‌به‌ ‌من‌ بیاموزی‌!
قَالَ إِنَّکَ لَن تَسْتَطِیعَ مَعِیَ صَبْرًا
67 - ‌گفت‌: تو هرگز نمی‌توانی‌ همراه‌ ‌من‌ شکیبایی‌ کنی‌
وَکَیْفَ تَصْبِرُ عَلَى مَا لَمْ تُحِطْ بِهِ خُبْرًا
68 - و چگونه‌ می‌توانی‌ امری‌ ‌را‌ ‌که‌ ‌به‌ اسرارش‌ احاطه‌ نداری‌ تحمّل‌ کنی‌!
قَالَ سَتَجِدُنِی إِن شَاءَ اللَّهُ صَابِرًا وَلَا أَعْصِی لَکَ أَمْرًا
69 - ‌گفت‌: ‌اگر‌ ‌خدا‌ خواهد شکیبا خواهی‌ یافت‌ و ‌در‌ هیچ‌ کاری‌ تو ‌را‌ نافرمانی‌ نخواهم‌ کرد
قَالَ فَإِنِ اتَّبَعْتَنِی فَلَا تَسْأَلْنِی عَن شَیْءٍ حَتَّى أُحْدِثَ لَکَ مِنْهُ ذِکْرًا
70 - ‌گفت‌: ‌پس‌ ‌اگر‌ ‌از‌ پی‌ ‌من‌ آمدی‌، ‌از‌ چیزی‌ سؤال‌ مکن‌ ‌تا‌ ‌خود‌ ‌از‌ ‌آن‌ ‌با‌ تو سخن‌ آغاز کنم‌
فَانطَلَقَا حَتَّى إِذَا رَکِبَا فِی السَّفِینَةِ خَرَقَهَا قَالَ أَخَرَقْتَهَا لِتُغْرِقَ أَهْلَهَا لَقَدْ جِئْتَ شَیْئًا إِمْرًا
71 - ‌پس‌ ‌به‌ راه‌ افتادند، ‌تا‌ وقتی‌ ‌که‌ سوار کشتی‌ شدند [خضر] ‌آن‌ ‌را‌ سوراخ‌ کرد موسی‌ ‌گفت‌: آیا کشتی‌ ‌را‌ سوراخ‌ کردی‌ ‌تا‌ سرنشینانش‌ ‌را‌ غرق‌ کنی‌! واقعا ‌به‌ کار ناروایی‌ مبادرت‌ کردی‌!
قَالَ أَلَمْ أَقُلْ إِنَّکَ لَن تَسْتَطِیعَ مَعِیَ صَبْرًا
72 - ‌گفت‌: آیا نگفتم‌ ‌که‌ تو هرگز نمی‌توانی‌ همراه‌ ‌من‌ شکیبایی‌ کنی‌!
قَالَ لَا تُؤَاخِذْنِی بِمَا نَسِیتُ وَلَا تُرْهِقْنِی مِنْ أَمْرِی عُسْرًا
73 - موسی‌ ‌گفت‌: ‌به‌ سبب‌ آنچه‌ فراموش‌ کردم‌ مرا مؤاخذه‌ مکن‌ و ‌در‌ کارم‌ ‌بر‌ ‌من‌ سخت‌ مگیر
فَانطَلَقَا حَتَّى إِذَا لَقِیَا غُلَامًا فَقَتَلَهُ قَالَ أَقَتَلْتَ نَفْسًا زَکِیَّةً بِغَیْرِ نَفْسٍ لَّقَدْ جِئْتَ شَیْئًا نُّکْرًا
74 - ‌پس‌ برفتند ‌تا‌ ‌به‌ نوجوانی‌ برخوردند، ‌پس‌ [خضر] ‌او‌ ‌را‌ کشت‌ موسی‌ ‌گفت‌: آیا بی‌گناهی‌ ‌را‌ بی‌آن‌ ‌که‌ کسی‌ ‌را‌ کشته‌ ‌باشد‌ کشتی‌! واقعا کار منکری‌ مرتکب‌ شدی‌!

صفحه : 301
بزرگتر  کوچکتر  بدون ترجمه  انتخاب  فهرست  جستجو  صفحه بعد  صفحه قبل 
اگر این صفحه عملکرد مناسبی ندارد
از این لینک کمکی استفاده فرمایید .
 
قرآن  عثمان طه با کیفیت بالا صفحه 301
تصویر  انتخاب  فهرست  جستجو  صفحه بعد  صفحه قبل 
اگر این صفحه عملکرد مناسبی ندارد
از این لینک کمکی استفاده فرمایید .
 

62 - و چون‌ ‌از‌ ‌آن‌ جا گذشتند، موسی‌ ‌به‌ جوان‌ همراه‌ ‌خود‌ ‌گفت‌: غذایمان‌ ‌را‌ بیاور ‌که‌ راستی‌ ‌ما ‌از‌ ‌این‌ سفر خستگی‌ بسیار دیدیم‌

63 - ‌گفت‌: آیا ‌به‌ یاد داری‌! وقتی‌ کنار ‌آن‌ صخره‌ جا گرفته‌ بودیم‌، ‌من‌ [‌به‌ آب‌ افتادن‌] ماهی‌ ‌را‌ فراموش‌ کردم‌ [‌که‌ ‌با‌ تو بگویم‌] و جز شیطان‌ فراموشم‌ نساخت‌ ‌از‌ ‌این‌ ‌که‌ یادآور ‌آن‌ شوم‌، و ماهی‌ ‌به‌ طور عجیبی‌ راه‌ ‌خود‌ ‌را‌ ‌در‌ دریا پیش‌ گرفت‌

64 - ‌گفت‌: ‌این‌ همان‌ [جایگاه‌ خضر] ‌است‌ ‌که‌ ‌به‌ دنبالش‌ بودیم‌، آن‌گاه‌ پی‌جویانه‌ ردّ پای‌ ‌خود‌ ‌را‌ گرفتند و برگشتند

65 - ‌تا‌ ‌این‌ ‌که‌ [خضر] بنده‌ای‌ ‌از‌ بندگان‌ ‌ما ‌را‌ یافتند ‌که‌ ‌از‌ جانب‌ ‌خود‌ ‌به‌ ‌او‌ رحمتی‌ عطا کرده‌ و ‌از‌ نزد ‌خود‌ ‌به‌ ‌او‌ دانشی‌ آموخته‌ بودیم‌

66 - موسی‌ ‌به‌ ‌او‌ ‌گفت‌: آیا ‌از‌ پی‌ تو بیایم‌ ‌تا‌ ‌از‌ حکمتی‌ ‌که‌ تعلیم‌ شده‌ای‌ ‌به‌ ‌من‌ بیاموزی‌!

67 - ‌گفت‌: تو هرگز نمی‌توانی‌ همراه‌ ‌من‌ شکیبایی‌ کنی‌

68 - و چگونه‌ می‌توانی‌ امری‌ ‌را‌ ‌که‌ ‌به‌ اسرارش‌ احاطه‌ نداری‌ تحمّل‌ کنی‌!

69 - ‌گفت‌: ‌اگر‌ ‌خدا‌ خواهد شکیبا خواهی‌ یافت‌ و ‌در‌ هیچ‌ کاری‌ تو ‌را‌ نافرمانی‌ نخواهم‌ کرد

70 - ‌گفت‌: ‌پس‌ ‌اگر‌ ‌از‌ پی‌ ‌من‌ آمدی‌، ‌از‌ چیزی‌ سؤال‌ مکن‌ ‌تا‌ ‌خود‌ ‌از‌ ‌آن‌ ‌با‌ تو سخن‌ آغاز کنم‌

71 - ‌پس‌ ‌به‌ راه‌ افتادند، ‌تا‌ وقتی‌ ‌که‌ سوار کشتی‌ شدند [خضر] ‌آن‌ ‌را‌ سوراخ‌ کرد موسی‌ ‌گفت‌: آیا کشتی‌ ‌را‌ سوراخ‌ کردی‌ ‌تا‌ سرنشینانش‌ ‌را‌ غرق‌ کنی‌! واقعا ‌به‌ کار ناروایی‌ مبادرت‌ کردی‌!

72 - ‌گفت‌: آیا نگفتم‌ ‌که‌ تو هرگز نمی‌توانی‌ همراه‌ ‌من‌ شکیبایی‌ کنی‌!

73 - موسی‌ ‌گفت‌: ‌به‌ سبب‌ آنچه‌ فراموش‌ کردم‌ مرا مؤاخذه‌ مکن‌ و ‌در‌ کارم‌ ‌بر‌ ‌من‌ سخت‌ مگیر

74 - ‌پس‌ برفتند ‌تا‌ ‌به‌ نوجوانی‌ برخوردند، ‌پس‌ [خضر] ‌او‌ ‌را‌ کشت‌ موسی‌ ‌گفت‌: آیا بی‌گناهی‌ ‌را‌ بی‌آن‌ ‌که‌ کسی‌ ‌را‌ کشته‌ ‌باشد‌ کشتی‌! واقعا کار منکری‌ مرتکب‌ شدی‌!

مشخصات :
قرآن تبيان- جزء 15 - حزب 30 - سوره کهف - صفحه 301
قرائت ترتیل سعد الغامدی-آيه اي-باکیفیت(MP3)
بصورت فونتی ، رسم الخط quran-simple-enhanced ، فونت قرآن طه
با اندازه فونت 25px
بصورت تصویری ، قرآن عثمان طه با کیفیت بالا

مشخصات ترجمه یا تفسیر :
Quran Translation
# Name: بهرام پور
# Translator: Abolfazl Bahrampour
# Language: Persian
# ID: fa.bahrampour
# Last Update: November 29, 2013
# Source: Tanzil.net

انتخاب  فهرست  جستجو  صفحه بعد  صفحه قبل 
اگر این صفحه عملکرد مناسبی ندارد
از این لینک کمکی استفاده فرمایید .
 
خدمات تلفن همراه
مراجعه: 180,243,793