احکام شرعی - احکام زکات/ - نیت زکات - تطابق با فتوای آیت الله العظمی خویی

1957 - انسان باید زکات را به قصد قربت یعنی برای انجام فرمان خداوند عالم بدهد و در نیت معین کند که آنچه را می دهد زکات مال است یا زکات فطره ، ولی اگر مثلا زکات گندم و جو بر او واجب باشد لازم نیست معین کند چیزی را که می دهد زکات گندم است یا زکات جو.

1958 - کسی که زکات چند مال بر او واجب شده اگر مقداری زکات بدهد و نیت هیچ کدام آنها را نکند، چنانچه چیزی را که داده هم جنس یکی از آنها باشد زکات همان جنس حساب می شود، ( و اگر از قسم پول بدهد كه هم جنس هيچ كدام از آنها نباشد به همه آنهاقسمت مي شود...) و اگر هم جنس هیچ کدام آنها نباشد به همه آنها قسمت می شود پس کسی که زکات چهل گوسفند و زکات پانزده مثقال طلا بر او واجب است اگرمثال یک گوسفند از بابت زکات بدهد و نیت هیچ کدام آنها را نکند زکات گوسفندحساب می شود ولی اگر مقداری نقره بدهد به زکاتی که برای گوسفند و طلا بدهکار است تقسیم می شود.

1959 - اگر کسی را وکیل کند که زکات مال او را بدهد ( موقعي كه زكات را به آن وكيل مي دهد، بايد نيت كند كه آنچه را وكيل او بعدا به فقير مي دهد زكات باشد، و احوط اين است كه نيت او تا زمان رسيدن زكات به فقير مستمر باشد.) چنانچه وکیل وقتی که زکات را به فقیر می دهد از طرف مالک نیت زکات کند کافی است .

1960 - ( اگر بدون قصد قربت زكات را به فقير بدهد و پيش از آنكه از بين برودنيت زكات كند، زكات حساب مي شود.) اگر مالک یا وکیل او بدون قصد قربت زکات را به فقیر بدهد و پیش از آن که آن مال از بین برود خود مالک نیت زکات کند زکات حساب می شود.