احکام شرعی - احکام طلاق/ - طلاق مبارات - تطابق با فتوای آیت الله العظمی سیستانی

2531 - اگر زن و شوهر یکدیگر را نخواهند ( و از هم كراهت داشته باشند...) و زن مالی به مرد بدهد که او راطلاق دهد، آن طلاق را مبارات گویند.

2532 - اگر شوهر بخواهد صیغه مبارات را بخواند چنانچه مثلا اسم زن فاطمه باشد، باید بگوید: ( "بارأت زوجتي فاطمة علي ما بذلت " و بنابر احتياط نيز بگويد: "فهي طالق " يعني من و زنم در مقابل بذل كرده او از هم جدا شديم ، پس او رها است ، واگر ديگري را وكيل كند بايد بگويد : "عن قبل موكلي بارأت زوجته فاطمة علي مابذلت فهي طالق " و در هر دو صورت اگر به جاي كلمه "علي ما بذلت "، "بما بذلت "بگويد اشكال ندارد.) "بارأت زوجتی فاطمة علی مهرها فهی طالق " یعنی مبارات کردم زنم فاطمه را در مقابل مهر او پس او رها است ، و اگر دیگری راوکیل کند، وکیل باید بگوید: "بارأت زوجة موکلی فاطمة علی مهرها فهی طالق " ودر هر دو صورت اگر بجای کلمه "علی مهرها" "بمهرها" بگوید اشکال ندارد.

2533 - صیغه طلاق خلع و مبارات باید ( در صورت امكان به عربي صحيح خوانده شود، و چنانچه ممكن نباشد، حكم آن حكم طلاق است كه در مسأله 2508 گذشت ، ولي اگر زن براي آن كه مال خود را به شوهرببخشد...) به عربی صحیح خوانده شود، ولی اگر زن برای آن که مال خود را به شوهر ببخشد مثلا به فارسی بگوید: "برای طلاق فلان مال رابه تو بخشیدم "، اشکال ندارد.

2534 - اگر زن در بین عده طلاق خلع یا مبارات از بخشش خود برگردد شوهرمی تواند رجوع کند و بدون عقد دوباره او را زن خود قرار دهد.

2535 - مالی را که شوهر برای طلاق مبارات می گیرد، باید بیشتر از مهر نباشد، ولی در طلاق خلع اگر بیشتر باشد، اشکال ندارد.