احکام شرعی - احکام ضامن شدن - تطابق با فتوای آیت الله العظمی مکارم

2310 - اگر انسان بخواهد ضامن شود که بدهی کسی را بدهد، ضامن شدن او در صورتی صحیح است که به هر لفظی اگر چه عربی نباشد به طلبکار بگوید: که من ضامن شده ام طلب تو را بدهم ، و طلبکار هم رضایت خود را بفهماند ولی راضی بودن بدهکارشرط نیست . ( و نيز مي تواند قرارداد ضمانت را به وسيله امضاء كردن ضمانت نامه ياهر كار ديگري كه اين مطلب را به طلبكار بفهماند و او هم عملا قبول كند، انجام دهد.)

2311 - ضامن و طلبکار باید مکلف و عاقل باشند و کسی هم آنها را مجبور نکرده باشد ( و نيز بايد سفيه نباشند، و طلبكاري كه حاكم شرع به واسطه ورشكستگي اورا از تصرف اموالش جلوگيري كرده ، نمي تواند ضامن بگيرد (يعني بدهي خود را به ذمه ديگري منتقل كند).) و نیز باید در حال بالغ شدن سفیه نباشد که مال خود را در کارهای بیهوده مصرف کنند ولی اگر بعد از بالغ شدن سفیه شده باشند و حاکم شرع آنان را از تصرف جلوگیری نکرده باشد، اشکال ندارد و کسی که به واسطه ورشکستگی حاکم شرع او را ازتصرف در اموالش جلوگیری کرده بابت طلبی که دارد دیگری نمی تواند ضامن او شود.

2312 - هرگاه برای ضامن شدن خودش شرطی قرار دهد، مثلا بگوید: "اگر بدهکارقرض تو را نداد من می دهم "، احتیاط واجب آن است که به ضامن شدن او ترتیب اثر ندهند. ( اين مسأله به صورت فوق در رساله آيةالله مكارم شيرازي ذكرنشده است .)

2313 - کسی که انسان ضامن بدهی او می شود باید بدهکار باشد، پس اگر کسی بخواهد از دیگری قرض کند تا وقتی قرض نکرده انسان نمی تواند ضامن او شود.

2314 - در صورتی انسان می تواند ضامن شود که طلبکار و بدهکار و جنس بدهی ( همه معين باشد. پس اگر دو نفر از كسي طلبكار باشند...)همه متمیز باشد یعنی مبهم یا مردد نباشد. پس اگر دو نفر از کسی طلبکار باشند وانسان بگوید: "من ضامن هستم که طلب یکی از شماها را بدهم "، چون معین نکرده که طلب کدام را بدهد، ضامن شدن او باطل است . و نیز اگر کسی از دو نفر طلبکارباشد و انسان بگوید: "من ضامن هستم که بدهی یکی ازآن دو نفر را به تو بدهم "، چون معین نکرده که بدهی کدام را می دهد، ضامن شدن او باطل می باشد. و همچنین اگرکسی از دیگری مثلا ده من گندم و ده تومان پول طلبکار باشد و انسان بگوید: "من ضامن یکی از دو طلب تو هستم " و معین نکند که ضامن گندم است یا ضامن پول ، صحیح نیست .

2315 - اگر طلبکار طلب خود را به ضامن ببخشد، ضامن نمی تواند از بدهکارچیزی بگیرد و اگر مقداری از آن را ببخشد، نمی تواند آن مقدار را مطالبه نماید.

2316 - اگر انسان ضامن شود که بدهی کسی رابدهد نمی تواند از ضامن شدن خودبرگردد. ( مگر با رضايت طلبكار.)

2317 - ضامن و طلبکار می توانند شرط کنند که هر وقت بخواهند ضامن بودن ضامن را به هم بزنند.

2318 - هرگاه انسان در موقع ضامن شدن ، بتواند طلب طلبکار را بدهد اگرچه بعدفقیر شود طلبکار نمی تواند ضامن بودن او را به هم بزند و طلب خود رااز بدهکاراول مطالبه نماید وهمچنین است اگر در آن موقع نتواند طلب او را بدهد ولی طلبکاربداند و به ضامن شدن او راضی شود.

2319 - اگر انسان در موقعی که ضامن می شود نتواند طلب طلبکار را بدهد و طلبکاردر آن وقت نداند و بعد ملتفت شود می تواند ضامن بودن او را به هم بزند.

2320 - اگر کسی بدون اجازه بدهکار ضامن شود که بدهی او را بدهد نمی تواند چیزی از او بگیرد.

2321 - اگر کسی با اجازه بدهکار ضامن شود که بدهی او را بدهد، می تواند مقداری را که ضامن شده ( پس از پرداخت بدهي به طلبكار از بدهكار بگيرد.) از او مطالبه نماید. ولی اگر به جای جنسی که بدهکار بوده جنس دیگری به طلبکار او بدهد نمی تواند چیزی را که داده از او مطالبه نماید، مثلااگر ده من گندم بدهکار باشد و ضامن ده من برنج بدهد نمی تواند برنج را از اومطالبه نماید، اما اگر خودش راضی شود که برنج بدهد اشکال ندارد.