احکام شرعی - احکام نماز/ - اذان و اقامه/ - ترجمه اذان و اقامه - تطابق با فتوای آیت الله العظمی فاضل

919 - "اشهد ان علیا ولی الله " جزو اذان و اقامه نیست ، ولی خوب است بعداز "اشهد ان محمدا رسول الله " به قصد قربت گفته شود.

920 - بین جمله های اذان و اقامه باید خیلی فاصله نشود. و اگر بین آنها بیشتر ازمعمول فاصله بیندازد، باید دوباره آن را از سر بگیرد.

921 - اگر در اذان و اقامه صدا را در گلو بیندازد، چنانچه غنا شود یعنی به طور آوازه خوانی که در مجالس لهو و بازیگری معمول است اذان و اقامه را بگویدحرام است ، و اگر غنا نشود مکروه می باشد.

922 - ( هر نمازي كه با نماز قبل همراه خود خوانده شود، اذان آن ساقط مي شود.بنابر اين در موارد زير اذان ساقط مي شود، و بنابر احتياط واجب بايد آن را ترك كرد: اول ...) در پنج نماز اذان ساقط می شود : اول : نماز عصر روز جمعه . ( هنگامي كه با نماز جمعه يا ظهر همراه خوانده شود...) دوم :نماز عصر روز عرفه که روز نهم ذی حجه است . ( در صورتي كه با نماز ظهر جمع شود...) سوم : نماز عشای شب عید قربان برای کسی که در مشعر الحرام باشد. ( و آن را با مغرب همراه مي خواند...) چهارم : نماز عصر و عشای زن مستحاضه . ( كه بايد آن را بلافاصله بعد از نماز ظهر يا مغرب بخواند...) پنجم :نماز عصر و عشای کسی که نمی تواند از بیرون آمدن بول و غائط خودداری کند. و دراین پنج نماز در صورتی اذان ساقط می شود که با نماز قبلی فاصله نشود، یا فاصله کمی بین آنها ( ولي ظاهرا با خواندن نافله فاصله حاصل مي شود.) باشد، ولی فاصله شدن نافله و تعقیب ضرر ندارد.

923 - اگر برای نماز جماعتی اذان و اقامه گفته باشند، کسی که با آن جماعت نمازمی خواند، نباید برای نماز خود اذان و اقامه بگوید.

924 - اگر برای ( خواندن نماز به مسجد رود...) خواندن نماز جماعت به مسجد رود و ببیند جماعت تمام شده ،تا وقتی که صفها به هم نخورده و جمعیت متفرق نشده نمی تواند برای نماز خوداذان و اقامه بگوید، در صورتی که برای جماعت اذان و اقامه گفته شده باشد.

925 - در جایی که عده ای مشغول نماز جماعتند یا نماز آنان تازه تمام شده وصفها به هم نخورده است ، اگر انسان بخواهد فرادی یا با جماعت دیگری که بر پامی شود نماز بخواند، ( با پنج شرط...) با سه شرط اذان و اقامه از او ساقط می شود: اول : آنکه برای آن نماز اذان و اقامه گفته باشند. دوم : آنکه نماز جماعت باطل نباشد. سوم :َنکه نماز او و نماز جماعت در یک مکان باشد. پس اگر نماز جماعت داخل مسجدباشد و او بخواهد در بام مسجد نماز بخواند، مستحب است اذان و اقامه بگوید. ( عبارت آيةالله فاضل لنكراني ، مانند آيةالله خويي است . با اين تفاوت كه شرط چهارم را شرط نفرموده اند.)

926 - اگر در شرط دوم از شرطهایی که در مسأله پیش گفته شده شک کند یعنی شک کند که نماز جماعت صحیح بوده یا نه ، اذان و اقامه از او ساقط است . ولی اگردر یکی از ( چهار شرط ديگر شك كند، بهتر است به قصد رجاء...) دو شرط دیگر شک کند، مستحب است اذان و اقامه بگوید.

927 - کسی که اذان و اقامه دیگری را می شنود، مستحب است هر قسمتی را که می شنود بگوید. ولی ( از "حي علي الصلاه " تا "حي علي خير العمل " را به اميد ثواب بگوبد.) در حکایت اقامه که از دیگری بشنود از "حی علی الصلاة" تا "حی علی خیر العمل " را به امید ثواب بگوید.

928 - کسی که اذان و اقامه دیگری را شنیده ، چه با او گفته باشد یا نه ، درصورتی که بین آن اذان و اقامه و نمازی که می خواهد بخواند زیاد فاصله نشده باشد،می تواند برای نماز خود اذان و اقامه نگوید.

929 - اگر مرد اذان زن را با قصد لذت بشنود، اذان از او ساقط نمی شود. بلکه اگر قصد لذت هم نداشته باشد، ( بنابر احتياط واجب اذان از او ساقط نمي شود.) ساقط شدن اذان اشکال دارد.

930 - اذان و اقامه نماز جماعت را باید مرد بگوید، ولی در جماعت زنان اگر زن اذان و اقامه بگوید، کافی است .

931 - اقامه باید بعد از اذان گفته شود. و اگر قبل از اذان بگویند، صحیح نیست .

932 - اگر کلمات اذان و اقامه را بدون ترتیب بگوید، مثلا "حی علی الفلاح " راپیش از "حی علی الصلاة" بگوید، باید از جایی که ترتیب به هم خورده دوباره بگوید.

933 - باید بین اذان و اقامه فاصله ندهد. و اگر بین آنها به قدری فاصله دهدکه اذانی را که گفته اذان این اقامه حساب نشود، مستحب است دوباره اذان و اقامه را بگوید. و نیز اگر بین اذان و اقامه و نماز به قدری فاصله دهد که اذان و اقامه آن نماز حساب نشود، مستحب است دوباره برای آن نماز اذان و اقامه بگوید.

934 - اذان و اقامه باید به عربی صحیح گفته شود. پس اگر به عربی غلط بگوید یابه جای حرفی حرف دیگر بگوید، یا مثلا ترجمه آنها را به فارسی بگوید، صحیح نیست .

935 - اذان و اقامه باید بعد از داخل شدن وقت نماز گفته شود. و اگر عمدایا از روی فراموشی پیش از وقت بگوید، باطل است .

936 - اگر پیش از گفتن اقامه شک کند که اذان گفته یا نه ، باید اذان را بگوید.ولی اگر مشغول اقامه شود و شک کند که اذان گفته یا نه ، گفتن اذان لازم نیست .

937 - اگر در بین اذان یا اقامه پیش از آنکه قسمتی را بگوید شک کند که قسمت پیش از آن را گفته یا نه ، باید قسمتی را که در گفتن آن شک کرده بگوید.ولی اگر در حال گفتن قسمتی از اذان یا اقامه شک کند که آنچه پیش از آن است گفته یا نه ، گفتن آن لازم نیست .

938 - مستحب است انسان در موقع گفتن اذان رو به قبله بایستد و با وضو یاغسل باشد و دستها را به گوش بگذارد و صدا را بلند نماید و بکشد و بین جمله های اذان کمی فاصله دهد و بین آنها حرف نزند.

939 - مستحب است بدن انسان در موقع گفتن اقامه آرام باشد، و آن را ازاذان آهسته تر بگوید، و جمله های آن را به هم نچسباند. ولی به اندازه ای که بین جمله های اذان فاصله می دهد، بین جمله های اقامه فاصله ندهد.

940 - مستحب است بین اذان و اقامه یک قدم بردارد یا قدری بنشیند یا سجده کند یا ذکر بگوید یا دعا بخواند یا قدری ساکت باشد یا حرفی بزند یادو رکعت نماز بخواند. ولی حرف زدن بین اذان و اقامه ( و نماز خواندن بين اذان و اقامه نماز مغرب مستحب نيست .) نماز صبح مستحب نیست ، ولی نماز خواندن بین اذان و اقامه نماز مغرب را به امید ثواب بیاورد.

941 - مستحب است کسی را که برای گفتن اذان معین می کنند، عادل و وقت شناس و صدایش بلند باشد و اذان را در جای بلند بگوید.