الحان قرآن - متون - عبدالعزیزحصان

نرم افزارهای رایگان تلفن همراهبازی و سرگرمیقرآنمفاتیحنهج البلاغهصحیفه سجادیهاوقات شرعیمسائل شرعیگنجینه معنویآشپزیمناسبت هاالحان قرآنصحیفه نور امام خمینی رهپنل عضویت

ملیت: مصر
سال تولد: 1928 میلادی
استاد محمد عبدالعزیز حصان در سال 1928 میلادی برابر با 1307 هجری شمسی در یکی از روستاهای استان غربیه به دنیا آمد. در 7 سالگی کل قرآن کریم را حفظ کرد؛ چون روشندل بود ذهنی آماده برای حفظ قرآن داشت و از هوش فراوان برخوردار بود. اهالی روستایش نیز احترام خاصی به او می‌گذاشتند.
در مدت دو سال قرائات هفتگانه را آموخت و متن شاطبیه را حفظ و بر احکام تجوید تسلط کامل پیدا کرد.
استاد حصان بیشتر تحت تأثیر تلاوت‌های استاد مصطفی اسماعیل است. او از 15 سالگی به تلاوت قرآن کریم در محافل مختلف می‌پرداخت.
او می‌گوید هر وقت استاد شیخ خلیل حصری به روستای ما می‌آمد از من می‌خواست که قرآن بخوانم و مرا همیشه تشویق می‌کرد.
در یکی از محافل قرآنی در شهر کفر و زیاط آنچنان، زیبا و قوی و موثر خواند که استاد عبدالرحمن سلام که یکی از حضار بود از او برای تلاوت در رادیو دعوت کرد.
ایشان به کشورهای زیادی جهت تلاوت قران کریم سفر کرده است.
شیخ محمد عبدالعزیز حصان (1928-2003)
در سال 1964 میلادی در آزمون ورودی رادیو پذیرفته شد و از سال 1964 به رادیو مصر پیوست. لقب او «ملک الوقف و الإبتدا و التنغیم» است که البته لقب شایسته‌ای است. در کودکی بینایی خود را از دست داد و در 10 سالگی قرآن را حفظ نمود. او از جمله قاریانی است که تقلید از آن‌ها سخت دشوار، بلکه محال است (قاریانی مانند علی محمود، عبدالفتاح الشعشاعی و محمود علی البنا نیز چنین هستند). به تعبیر برخی از اساتید، تلاوت ایشان تقلیدبردار نیست بلکه تحقیق پذیر است. تلاوت این قاری فنان از سبک‌های کاملاً متمایز و بارز در میان شیوه‌های مختلف تلاوت است. شیوه تلاوت او نوعی تحول در عالم قرائت به حساب می‌آید. اگر مرحوم مصطفی اسماعیل را به نوعی مجدد اول در لحن تلاوت بدانیم شاید بتوان محمد عبدالعزیز حصان را مجدد ثانی در این زمینه نامید و آن چه که بیشتر ما را بر این نظر استوار می‌سازد بهره‌مندی وی از روش‌های کاملاً تحول یافته در به‌کارگیری نغمه‌ها و مقامات، خلق ردیف‌ها و الحان جدید، استفاده از ترکیبات کاملاً بی سابقه و قدرت مانور بالای ایشان است. گرچه گفته می‌شود در ابتدای سال‌های نخستین تلاوت خود به شدت تحت تاثی مرحوم مصطفی اسماعیل قرار داشته و حتی در عالم خواب نیز بارها وی را با صدای خود در حال تلاوت قرآن می‌دیده است اما به مرور به سمت ابداع شیوه‌ای مستقل که برآمده از خصوصیات ویژه صوتی خودش بوده کشیده شده است.
تحلیل تلاوت:
1-دارای صوتی بسیار منعطف و نرم با قدرت مانور و تحریر دهی عالی است. صدای او را باید جزو طبقه اصوات زیر به حساب آورد که به طور تقریبی دارای 13 درجه و اندکی کمتر از 2 اکتاو ارتفاع دارد، اما از نظر قوت و رسایی و دارا بودن طنین خاص و زنگ تأثیرگذار به پای قاریان سل نمی‌رسد.
2-روش خاص و منحصر به فرد و تبحر وی در وقف و ابتدا که ناشی از کوتاهی نفس اوست از مهم‌ترین ویژگی‌های تلاوت ایشان است. این روش حتی موضوع پژوهش و بررسی یکی از محققان در رساله دکترا قرار گرفته است.
3-مهم‌ترین خصوصیات لحنی وی را می‌توان در چند نکته خلاصه کرد:
نخست شروع تلاوت غالباً در مقام راست و اوج گیری از مقام حجاز کار.
دوم نبود خط سیری منظم و قابل پیش بینی در تلاوت ایشان و تغییر آن بر اساس مواضع مختلف آیات قرآن کریم. این موضوع به دلیل عوامل مختلفی است که مهم‌ترین آن‌ها عبارتند از: تغییرات فراوان و بسیار سریع پرده‌ها و درجات صوتی؛ استفاده زیاد از ترکیب‌های بدیع مقامات و نغمات مختلف با یکدیگر همچون ترکیب راست و حجاز کار، بیات و نهاوند، حجاز و نهاوند، راست و سیکا، راست و نهاوند؛ شیوه منحصر به فرد وی در انتقال مقامات که بسیار ناگهانی است اما با این وجود برای شنوندگان عادی یا غیر حرفه‌ای چندان قابل لمس نیست و بالاخره دنبال کردن خط بیانی و مفهومی آیات؛ که تمامی این موارد حکایت از دانش و تسلط چشم گیر او نسبت به مقامات و نغمه‌های عربی دارد.
از جمله خصوصیات تلاوت ایشان، آراستگی، زیبایی صوت، نغمه‌های موزون و حزن است.
از مهم‌ترین تلاوت‌های ایشان می‌توان سوره‌های بقره، انعام، رعد، نمل، انبیاء، فاطر، فصلت، حمد، حجرات و ق را نام برد.