شهادت عبدالعزیز الرِنتیسی (2004م)
عبدالعزیز علی عبدالحفیظ الرِّنتیسی، رهبر جنبش مقاومت اسلامی فلسطین(حماس) در 23 اکتبر 1947م، یعنی هفت ماه پیش از شکل‌گیری رژیم نژادپرست صهیونیستی در منطقه یافا در فلسطین به دنیا آمد.
با اعلام موجودیت رژیم غاصب قدس، پدر و مادرش ناگزیر شدند همراه وی و نه برادر و دو خواهرش به اردوگاه "خان یونس" در نوار غزّه کوچ کنند.
رنتیسی در شش سالگی وارد مدرسه شد.
همزمان به دلیل فقر شدید ناچار بود دست فروشی کند.
با این حال تحصیلات خود را با رتبه ممتاز به پایان رساند و برای تحصیل در رشته پزشکی راهی اسکندریه مصر شد و در سال 1976م فارغ‌التحصیل گردید.
رنتیسی از آن زمان به فلسطین بازگشت و در کنار مسئولیت‌های سیاسی و اجتماعی، به تدریس، معالجه و درمان بیماران و مجروحان فلسطینی پرداخت.
در سال‌های 1982 تا 1992م بارها به زندان رژیم صهیونیستی افتاد و آخرین بار در سال 1997م از زندان رهایی یافت.
عبدالعزیز رنتیسی و شیخ احمد یاسین، دیگر مبارز فلسطینی، از پایه‌گذاران حماس در سال 1987م بودند.
وی در سال 1992م به همراه 400 تن از مجاهدان فلسطینی به لبنان تبعید شد و در مقام سخنگوی رسمی تبعید شدگان فعالیت کرد.
پس از چندی، رژیم صهیونیستی تحت فشار افکار عمومی، به وی و دیگر مبارزان فلسطینی اجازه ورود به فلسطین را داد، اما وی به محض ورود به فلسطین بازداشت شد و تا سال 1997م در زندان به سر بُرد.
رنتیسی پس از آزادی مجددا فعالیت‌های سیاسی خود را افزایش داد و در سال‌های پایانی عمر، به عنوان مرد شماره دو حماس فعالیت کرد.
از این رو، مزدوران رژیم صهیونیستی درصدد از میان برداشتن او بودند اما ترور رنتیسی در بهار 2003م ناکام ماند.
وی پس از شهادت شیخ احمد یاسین، رهبر معنوی حماس، به رهبری این جنبش برگزیده شد، اما 26 روز بعد در حمله بالگردهای رژیم صهیونیستی در 18 آوریل 2004م در 57 سالگی به شهادت رسید.
در این ترور، فرزند و دو همراه رنتیسی نیز به شهادت رسیدند.