13 اردیبهشت
انعقاد قرارداد "فین کن اشتاین" بین ایران و فرانسه (1186 ش)
بررسی اجمالی زمینه های شکل‌گیری قرارداد فین کن اشتاین و فرجام آن، عهدشکنی دو کشور انگلیس و فرانسه را در مقابل ایران آشکار می‌کند.
پیش از این قرارداد،انگلیسی‌ها طی معاهده "مجمل"، به دربار قاجار وعده داده بودند در جنگ روس‌ها با ایران به یاری ایران بشتابند اما در میانه جنگ، انگلیسی‌ها زیر بار تعهد خویش نرفتند.
به دنبال حملات پی‌درپی قوای روسیه به شمال ایران، دولت ایران طبق معاهده مجمل از انگلیس خواست در جنگ با روس‌ها به ایران کمک کند.
اما انگلیسی‌ها، بر خلاف تعهدات خویش به یاری روسیه شتافتند تا جبهه روسیه در برابر فرانسه، تقویت شود.
انگلیسی‌ها بیم آن را داشتند که با پیروزی ناپلئون بر روس‌ها، فرانسه بیش از پیش موقعیت انگلیس را تضعیف کند.
وقتی دربار فتحعلیشاه از حمایت انگلیسی‌ها ناامید شد، ناچار به ناپلئون بناپارت امپراتور فرانسه توسل جست.
در مقابل، ناپلئون که در صدد انزوای بیشتر انگلیسی‌ها در صحنه بین المللی و سپس لشکرکشی به هند بود، درخواست ایران را پذیرفت.
از این رو بین طرفین، عهدنامه‌ای به نام «فین کن اشتاین» منعقد شد.
به موجب این قرارداد، فرانسه متعهد شد که با ارسال اسلحه و کارشناس نظامی برای بیرون راندن روس‌ها از گرجستان و قفقاز که پیش از آن متعلق به ایران بودند، به ایران کمک کند.
در برابر، ایران نیز متعهد شد روابط خود را با انگلیس قطع کند و در جنگ فرانسه با انگلیس و روس، متحد فرانسه باشد.
همچنین اگر ناپلئون بخواهد از ایران به هند که مستعمره انگلیس بود، لشکرکشی کند، ایران امکانات خود را برای عبور سپاهیان فرانسه در اختیار آنها قرار دهد.
پس از انعقاد این پیمان، گروهی از مستشاران نظامی فرانسه به فرماندهی ژنرال گاردان به ایران آمدند.
اما این معاهده دیری نپایید و ناپلئون بر خلاف قرار خود، پس از مدتی با روسیه طرح دوستی ریخت و مستشاران فرانسوی، ایران را ترک کردند.