واقعه عامالفیل، مهمترین حادثه عرب جاهلی و یکی از مبدأهای تاریخ اعراب است.
.
به قول مورخین اسلامی، این حادثه در سال چهلم حکومت انوشیروان، برابر با چهارم ماه می سال 570 م رخ داده است.
ابرهه ابن صباحالاشرم که در یمن نماینده نجاشی پادشاه حبشه بود، معبدی در شهر صنعا بنا کرد و آن را به انواع نقشهای زیبا و سیم و زر آراست.
سپس به نجاشی نامه نوشت که حاجیان عرب را از مکه به آنجا متمایل کند تا افتخار همیشگی آن برای نجاشی باشد.
از سوی دیگر یکی از اعراب، آن معبد را به نجاست آلوده ساخت و خشم ابرهه را برانگیخت.
برخی هم گفتهاند گروهی از بازرگانان قریش به حبشه رفتند و چون هوا سرد بود به آن معبد پناه بردند و آتشی افروختند.
آن آتش فراگیر شد و تمام معبد را سوزاند.
نجاشی پس ازشنیدن این ماجرا، ابرهه را با گروهی از حبشیان به همراه فیلهای بزرگ، به جنگ اعراب فرستاد.
وقتی خبر حمله ابرهه به اهل مکه رسید، همگی به جز چند نفر به کوهها و درههای اطراف پناه بردند.
ابرهه در ابتدا دستور داد اموال قریش را غارت کنند و روز بعد آماده ویران کردن خانه کعبه شد.
در این میان، به امر خداوند متعال دسته دسته مرغانی به نام ابابیل، به سراغ آنان آمدند.
هر یک از این مرغان سنگهائی داشتند که چون بر سر سربازان سپاه ابرهه میانداختند، آنها در دم هلاک میشدند.
به این ترتیب، خداوند کعبه و اهل مکه را از شر ابرهه رهایی بخشید و خانه خود را نصرت داد.
از آن به بعد، این واقعه را به دلیل حضور فیلهای فراوان در لشکر ابرهه، سال فیل یا عامالفیل نامیدند.
همچنین حضرت محمد(ص) پیامبر بزرگ اسلام، در این سال به دنیا آمدند.
سوره مبارکه فیل، در قرآن کریم به این واقعه اشاره دارد.