8 صفر المظفر
وفات سلمان فارسی (35 ق)
روزبه معروف به سلمان فارسی از اهالی منطقه جِی در اصفهان، مردی حق‌جو و توحیدگرا و در ابتدا زرتشتی بود.
ولی در اثر آشنائی با نصاری، مسیحیت را از آئین خود برتر دید.
پس از آنکه مسیحی شد و مطلع گردید حضرت عیسی(ع) وعده ظهور پیامبر آخرالزمان(ص) را داده‌اند، در جستجوی اخباری از اسلام برآمد.
بنابراین راهی حجاز شد تا اینکه او را به بردگی گرفتند و در یثرب به مردی یهودی فروختند.
در این سالها، پیامبر اعظم(ص) به مدینه هجرت کردند و سلمان به آرزوی دیدار پیامبر دست یافت و به دین اسلام مشرف شد.
پیامبر(ص) او را سلمان نامیدند و او از نزدیک ترین یاران رسول خدا گردید.
سلمان را مردی حکیم، دارای علوم ظاهر و باطن، بسیار فاضل و پرهیزکار و مسلمانی هوشمند و مجاهد توصیف کرده‌اند.
از کثرت تَقرُّبی که نسبت به آن حضرت و خانواده عصمت و طهارت داشت، پیامبر(ص) درباره او فرمودند: "السَّلمانُ مِنّا اهل البیت" سلمان از ما اهل‌بیت است.
وی در آستانه جنگ احزاب، پیشنهاد تاسیس خندق را مطرح کرد که مورد پذیرش پیامبر اکرم(ص) واقع گردید.
پس از رحلت حضرت پیامبر(ص)، سلمان از شیعیان علی(ع) بود و حدیث شریف غدیر را بر دیگر مسلمانان یادآوری می‌کرد.
در زمان خلیفه دوم، وی را به حکومت مداین منصوب کردند تا از مدینه دور باشد.
با این حال وی با کسب اجازه از امیرمؤمنان(ع) این منصب را پذیرفت.
سلمان تا پایان عمر به مدت 19 سال در این منصب بود تا اینکه در هشتم صفر سال 35 رحلت کرد.
مرقد شریف این صحابی بزرگ پیامبر(ص) در مدائن، در پنج فرسنگی بغداد، قرار دارد.