3- وفات شیخ "صفیالدین اردبیلی" (735 ق)
ابوالفتح شمس الدین سید اسحاق بن سید امینالدین جبرییلِ موسوی اردبیلی، معروف به صفیالدین اردبیلی، از عرفا و مشایخ قرن هشتم است.
نسب وی با 19 واسطه به جناب حمزة بن موسی بن جعفر(ع) میرسد و با این که از سادات بود به رسم زمانه و به دلیل قُطبیت در تصوف، به "شیخ" شهرت یافت.
شیخ صفی در 20سالگی به گیلان رفت و از محضر شیخ محمد، معروف به زاهد گیلانی بهره برد و پس از وی جانشین استاد شد.
نفوذ معنوی صفیالدین در میان مردم بسیار زیاد بود تا جائی که تیمور گورکانی، سرداران بسیاری را که از دیار بکر (شمال سوریه و شرق ترکیه) اسیر گرفته بود برای جلب رضایت شیخ صفی، آزاد کرد.
ریاست طریقت صوفیه در خاندان شیخ صفی موروثی شد و فرزندان وی توانستند با محبتی که سرداران دیاربکر به آنها داشتند، قدرت سیاسی-معنوی عظیمی کسب کنند.
نوادگان شیخ، با تکیه بر همین قدرت، سلسله صفویه را بنا کردند.