درگذشت ذبیح اللَّه صفا (1378 ش)
دکتر سید ذبیح اللَّه صفا شهمیرزادی از محققان ادبی مشهور معاصر است که در ضمن آثار متعدد و قابل توجه نتوانسته است از دخالت دادن رویکرد تشیع‌ستیزانه خویش در کتابهایش پرهیز کند.
وی در سال 1290 ش در شهمیرزاد سمنان به دنیا آمد.
تحصیلات ابتدایی را در شهر خود و بابُل گذراند.
سپس به تهران آمد و تحصیلاتش را تا درجه دکترای ادبیات ادامه داد و به استادی دانشگاه رسید.
وی ده‌ها مقاله تحقیقی در مجلات معتبر ادبی و فرهنگی نگاشت.
وی تحقیقات وسیعی در مورد تاریخ، فرهنگ و ادبیات فارسی انجام داد که تاریخ ادبیات ایران در 5 جلد، تاریخ علوم‌عقلی در تمدن اسلامی، حماسه سرایی در ایران، گنج سخن در 3 جلد و مذاهب تشیع در ایران از آن جمله‌اند.
وی در سال 1354 ش در شهر لوبک آلمان ساکن شد و در سال 1378 ش در 88 سالگی درگذشت و در همان شهر به خاک سپرده شد.
به فعالیت‌های تحقیقی-ادبی ذبیح الله صفا و نحوه ورود وی به مناصب فرهنگی نقدهائی نیز وارد است.
او عضو لژهای فراماسونری "مهر"، "آفتاب" و "صفا" بود و با حمایت این لژها مناصب مهمی را عهده‌دار شد.
دبیر کل کمیسیون ملی یونسکو در ایران، رییس دانشکده ادبیات دانشگاه تهران، عضویت در هیئت نمایندگی ایران در کنفرانس‌های عمومی یونسکو، عضویت در هیئت مدیره شرکت مؤلفان و مترجمان ایران و عضویت پیوسته در فرهنگستان ایران و.
.
.
از مسئولیت‌های وی بود.
وی در نگارش آثار خویش تحت تاثیر مکتب مطالعاتی شرق‌شناسان در ایران، به تخفیف فرهنگ تشیع و برجسته‌سازی شخصیت‌های ادبی صوفی مسلک می‌پرداخت.
درحالی که کمتر به شعرا و نویسندگان شیفته فرهنگ اهل بیت(س) اعتنا می‌کرد، به آثار ادیبانی که در ستایش پادشاهان جبار زمانه خویش سبقت جسته بودند توجه وافری داشت.
در راستای رویکردهای فرهنگی دوره پهلوی در برخی از آثار خویش به باستان‌گرائی و شاه‌ستائی تاکید می‌کرد و در همین‌رستا آثاری چون آئینه شاهنشاهی در ایران، شاهنشاه در تاریخ ادبیات ایران، گاهشماری و جشن‌های ملی ایران، مزداپرستی در ایران قدیم و.
.
.
را نیز نوشت.