9 فوریه
هلاکت مناخیم بگین از مؤسسان رژیم صهیونیستی (1992م)
مناخیم بگین، یکی از ستون‌های اصلی رژیم اشغالی ظرف نیم قرن بود و از زمانی که هنوز چیزی به نام دولت اسرائیل در فلسطین اشغالی وجود نداشت، با تاسیس و هدایت شبکه های ترور، تهدید و ارعاب، به یکی از ارکان اصلی نظام آتی صهیونیستی تبدیل شده بود.
در واقع بگین، سیمای مجسم رژیم جنایت‌کار صهیونیستی است.
این سیاست‌مدار کهنه‌کار صهیونیست در 16 اوت 1913م در لهستان به دنیا آمد.
پس از اتمام تحصیلات دانشگاهی، به فرماندهی سازمان یهودی «ایرْگون» که کار انتقال یهودیان به فلسطین اشغالی را بر عهده داشت انتخاب گردید.
همزمان با تاسیس رژیم منحوس صهیونیستی و در سال 1948م، جنبش موسوم به «هروت» را که منعکس کننده افکار و عقاید وی و همفکرانش بود پایه‌ریزی کرد و در سال بعد نیز به عضویت پارلمان اسرائیل(کِنِست) درآمد.
در سال 1967م وزیر مشاور در امور خارجی و در سال 1977م نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی گردید و این سمت را تا سال 1982م حفظ کرد.
آغاز توسعه سریع شهرک‌های یهودی‌نشین، تجاوز به لبنان و سوریه و اشغال جنوب لبنان و تپه‌های جولان، تلاش برای انتقال پایتخت رژیم اشغالگر به بیت المقدس، قتل عام ساکنین اردوگاه‌های صبرا و شتیلا از مهم‌ترین رخدادهای دوران پنج ساله نخست وزیری ننگین وی بود.
او در دوران نخست‌وزیری خود با کمک‌های اطلاعاتی سازمان‌های جاسوسی رژیم صهیونیستی(موساد) و سازمان جاسوسی امریکا(سیا) و بهره‌گیری از دستگاه‌های ارتباطی غربی، انور سادات، رئیس یکی از بزرگ‌ترین کشورهای عربی یعنی مصر را فریفت و به دلیل انعقاد پیمان کمپ دیوید در سال 1978م، به عنوان چهره‌ای طلح‌طلب به دریافت جایزه صلح نوبل نائل گردید.
وی سپس از نخست‌وزیری استعفا داد و کوشید به عنوان پدر معنوی مدیران جوان‌تر، راه را برای حضور صهیونیست‌های جوان در اداره رژیم اشغالگر باز نماید، اما به سرعت گرفتار جنون و عدم تعادل روانی گردید و سرانجام بر اثر حمله قلبی در نهم مارس 1992م در 79 سالگی جان سپرد.