آیت‌اللَّه سیدابوالقاسم فرزند سید مصطفی حسینی کاشانی در سال 1261 ش (1300 ق) در تهران متولد شد.
وی در 16 سالگی در خدمت والد بزرگوارش به قصد حج راهی مکه شد و پس از آن در نجف اقامت گزید و در محضر والد خود و بزرگانی نظیر آخوند خراسانی و میرزاحسین خلیلی تهرانی و.
.
.
شاگردی نمود و در 25 سالگی به اجتهاد نائل آمد.
وی در جریان جنگ جهانی اول، زمانی که انگلیسی‌ها قصد تسلط بر عراق را داشتند، همراه جمعی از علما وارد جنگ با آنان گردید و باعث شکست انگلیسی‌ها شد.
از این رو وقتی که آیت‌اللَّه کاشانی وارد تهران شد، انگلیسی‌ها، با ایشان دشمنی داشتند و در زمان دولت قوام‌السلطنه به دستور آنها چند بار او را تبعید کردند؛ به طوری که 18 ماه در حبس قوای متفقین بود.
وی پس از رهایی از زندان، رهبری مردم را در برابر بیگانگان برعهده گرفت و ملت را به هوشیاری فرا می‌خواند.
در نتیجه تلاش ها و روشنگری‌های وی، نهضت ملی و ملی‌شدن صنعت نفت به پیروزی رسید.
آیت‌اللَّه کاشانی ترجیح می‌داد به عنوان یک رهبر اسلامی در پشت صحنه سیاست کشور، نیروهای سیاسی و توده‌های وسیع مسلمان را در صحنه نگهداشته و از یک دولت ملی و مردمی حمایت کند.
از این رو با روی کار آمدن دولت مصدق، زمینه‌های این حمایت، باعث قدرت دولت و مجلس در تصویب لایحه ملی کردن صنعت نفت شد، هرچند در نهایت با به وجود آوردن اختلاف بین نیروهای ملی و مذهبی، کار به کودتای آمریکایی 28 مرداد 1332 و انزوای آیت‌اللَّه کاشانی انجامید.
سال‌های پایانی عمر این مجاهد فی سبیل‌اللَّه در خانه‌نشینی و بیماری سپری شد تا این که سرانجام در 23 اسفند 1340 ش برابر با 7 شوال 1381 ق در 80 سالگی به سوی حق تعالی شتافت.
در آن روز تهران در مرگ پیشوای خود تعطیل شد و تشییعی بسیار با شکوه برگزار گردید.
پیکر این عالم مجاهد در جوار حضرت عبدالعظیم مدفون شد.