2.
رحلت آیت‌اللَّه سیدابوالقاسم خویی (1371 ش)
آیت‌اللَّه سیدابوالقاسم خویی در سال 1278 ش (1317 ق) در شهرستان خوی به دنیا آمد.
پس از تحصیل مقدمات راهی نجف شد و از محضر آیات عظام شیخ الشریعه اصفهانی، میرزای نایینی، ضیاءالدین عراقی، محمدحسین غروی اصفهانی، محمد جواد بلاغی و سیدمحمد حسین بادکوبه‌ای بهره برد تا اینکه در حدود 30 سالگی، بسیاری از علما به اجتهاد وی گواهی دادند.
وی پس از آن حلقه درسی ترتیب داد که بیش از 60 سال ادامه یافت و طی آن هزاران شاگرد در آن پرورش یافتند که حضرات آیات حسین وحید خراسانی، میرزا جواد تبریزی، سید محمدحسین فضل‌اللَّه، سید عبدالاعلی سبزواری، سیدعلی حسینی سیستانی، سید عباس خاتم یزدی، سید محمد باقر صدر و محمد تقی جعفری از آن جمله‌اند.
از این عالم ربانی آثار فراوانی به یادگار مانده است که معجم رجال و الحدیث، مصباح الفقاهه و تکمله منهاج الصادقین قابل اشاره است.
آیت‌اللَّه خویی در اواخر عمر از سوی رژیم بعث عراق به کوفه تبعید شد تا اینکه سرانجام در 17 مرداد 1371 ش(8 صفر 1413 ق) در 94 سالگی درگذشت.
پیکر پاک این عالم بزرگ در مراسمی خَفَقان بار و بدون حضور مردم، در مسجد الخضراء، محل تدریس ایشان در نجف به خاک سپرده شد.