10 جمادی الثانی
وصول سر مقدس زید بن علی(ع) به مصر ( 122 ق)
همان طوری که در روز سوم صفر بیان کردیم، زید بن علی بن الحسین(ع)، که یکی از علویان مبارز و از آمران به معروف و ناهیان از منکر بود، در عصر هشام بن عبدالملک (دهمین خلیفه اموی) در کوفه بر ضد خلافت و حکومت جائرانه بنی امیه قیام کرد و در نبرد با سپاهیان خلیفه به شهادت رسید.
با این که یاران و فرزندانش، بدن مطهر وی را مخفیانه در تاریکی شب دفن نمودند، با این حال یوسف بن عمر، عامل هشام در عراق، قبرش را یافت و بدنش را از قبر بیرون آورد.
آن گاه سرش را از بدن جدا و به شام فرستاد و بدنش را در محله کناسه کوفه به دار آویخت.
(1)
پس از شهادت زید، دشمنی های هشام نسبت به آل علی بن ابی طالب(ع) زیادتر شد و این خلیفه نابکار، فشارهای سنگینی بر آنان وارد نمود.
هشام بن عبدالملک، پس از دریافت سر زید و نصب آن در شام، دستور داد آن را به مدینه بفرستند.
حاکم مدینه به مدت هفت روز آن را در مسجد النبی(ص) آویخت و اهالی این شهر را به دیدن آن و شنیدن خطبه های سخنرانان حکومتی که بر ضد اهل بیت(ع) سخن پراکنی می کردند، مجبور نمود.
آن گاه، این سر مطهر را به دستور هشام به مصر فرستاد.
ابوحکم بن ابی ابیض قیسی که حامل سر زید بود، در روز دهم جمادی الآخر، سال 122 قمری، آن را وارد مصر گردانید و اهالی این منطقه را برای دیدار از سر مقدس زید و ترساندن مخالفان حکومت، تحت فشار قرار داد.
هم اکنون در حد فاصل قاهره و برکه قارون، در نزدیکی مسجد ابن طولون، زیارتگاهی است، که گفته می شود سر زید در آن مدفون است.
(2)
1- نک: تاریخ الطبری، ج5، ص 503؛ الفتوح (ابن اعثم کوفی)، ج8، ص 122؛ تاریخ دمشق (ابن عساکر)، ج19، ص 456 و 476-
2- الکُنی و الألقاب (شیخ عباس قمی)، ج1، ص 231