4- برگزاری سومین دوره انتخابات ریاست جمهوری(1360ش)
انتخابات سومین دوره ریاست‌جمهوری یکی از مهم‌ترین و حساس‌ترین رویدادهای سیاسی پس از انقلاب اسلامی است.
در این انتخابات برای نخستین بار با اذن حضرت امام(ره)، یکی از یاران وفادار ایشان که در کسوت روحانیت بودند، با ورود به عرصه انتخابات و کسب آرای بی‌سابقه، اعتماد و اعتقاد ملت مسلمان ایران به روحانیت آگاه و بصیر را نمایان ساختند.
پس از واقعه هشتم شهریور و شهادت شهیدان رجایی و باهنر، دشمنان گمان می‌کردند نظام‌نوپای اسلامی به دلیل فقدان رئیس‌جمهور و نخست‌وزیر و درگیری در جنگ تحمیلی دچار ضعف خواهد شد.
با این حال، مردم کشورمان با حضوری پرشور و بی سابقه در انتخابات، خواب خوش دشمنان را تباه ساختند.
در این انتخابات، حضرت امام(ره) که پیشتر مخالف حضور روحانیت مبارز در عرصه اجرائی کشور بودند، به درخواست نخبگان کشور، اقشار مختلف مردم، شخصیت‌های انقلابی و روحانی، برای نامزدی حضرت آیت‌الله خامنه‌ای پاسخ مثبت دادند.
این درحالی بود که معظم‌له پس از واقعه ترور حساب‌شده منافقین درششم تیر 1360 به تازگی بهبود یافته بودند.
در سومین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری، مجموعاً 46 داوطلب برای نامزدی ثبت نام کردند.
شورای نگهبان پس از بررسی سوابق آنها، صلاحیت حضرات آیات سیدعلی خامنه‌ای(نماینده وقت مردم تهران و نماینده حضرت امام(ره) در شورای عالی دفاع)، محمدرضا مهدودی کنی(نخست‌وزیر موقت و وزیر کشور کابینه شهید باهنر) و آقایان حجت‌الاسلام والمسلیمن علی موحدی ساوجی(نماینده وقت ساوه در مجلس)، سید علی اکبر پرورش(نماینده وقت مردم اصفهان در مجلس)، علی اکبر ولایتی(نماینده وقت مردم تهران در مجلس) را تائید کرد.
البته آیت‌الله مهدوی کنی از حضور در رقابت‌ها انصراف داد و تنها چهار نامزد به رقابت پرداختند.
حضرت امام خمینی(ره) در دوم مهر 1360 طی پیامی با تشریح اهمیت این انتخابات، فرمودند:
«ملت مجاهد و متعهد ایران! جمهوری اسلامی، فرآورد مجاهدات جانفرسا و فداکاریهای بیدریغ شما و فرزندان برومند و شهدای ارجمند شماست.
شما بودید که با قدرت ایمان و تعهد به اسلام، میهن عزیز خود را از اسارت سلاطین و رژیم ستمگر شاهنشاهی و دژخیمان خونخوار آنان نجات دادید.
.
.
اکنون که با از دست دادن سربازی گرانقدر و رئیس جمهوری خدمتگزار و متعهد چون شهید رجایی- که خدایش رحمت فرماید- برای تعیین رئیس جمهور به پای صندوقهای رأی خواهیم رفت، لازم است ملت عزیز، رشد و استقامت و پایداری خود را در پیشگاه خالق و صاحب اسلام و در نزد جهانیان و در پیش چشمان حیرت زده دشمنان و بدخواهان اسلام که شما را با تهمتهای گوناگون هدف قرار داده و وفاداری شما عزیزان متعهد به جمهوری اسلامی را مورد سؤال و تردید انگاشته‌اند ثابت و با شور هرچه بیشتر، یکپارچه در این امری که حفظ حیثیت جمهوری اسلامی و ملت شریف بسته به آن است به سوی صندوقهای رأی چون موجی خروشان و دریایی مواج، با صفوفی فشرده رفته رأی خود را به شخصی که متعهد به اسلام و خدمتگزار به ملت و کشور و حامی مستضعفان و دارای بصیرت در امر دین و دنیا و منزّه از گرایش به شرق و غرب و مکتبهای انحرافی و دارای دید سیاسی است، بدهید.
.
.
» (صحیفه امام، ج15، ص:252- 249)
با این همه، دشمنان انقلاب اسلامی، سعی خود را برای تضعیف جبهه‌ها و کاهش حضور مردم در انتخابات به کار بستند تا با ارعاب و ترورهای کور یا ترور شخصیت‌های مختلف، به تعبیر خود انتخابات را به گونه‌ای مهندسی کنند که با کاهش آرای مردم، نظام دچار بحران دموکراسی! گردد.
ترور شهید هاشمی‌نژاد، دبیر تشکیلات حزب جمهوری اسلامی در مشهد در همین راستا صورت گرفت.
حضرت امام(ره) در روز هفتم مهرماه، طی سخنانی به مناسبت شهادت این شهید، با اشاره به ابعاد مختلف توطئه دشمنان، مجددا به اهمیت انتخابات ریاست‌جمهوری اشاره کردند و فرمودند:
«در روز شهادت امام جواد- سلام اللَّه علیه- یکی از فرزندان و تبار آن خانواده به شهادت رسید؛ شهید هاشمی نژاد که من از نزدیک با او آشنا بودم و خصال و تعهد آن شهید را لمس کرده بودم و مراتب فضل و مجاهدت آن بر اشخاصی که او را می‌‌شناسند پوشیده نیست.
.
.
من نمی‌‌دانم که انگیزه این شرارتها، که مشغولند این گروهکهای ضعیف نادان و عمال قدرتهای بزرگ خصوصاً امریکا؛ چه می‌‌خواهند و چه انگیزه دارند؟ اینها انگیزه این را دارند که 36 میلیون جمعیت ایران و میلیونها جمعیتهای مسلم و مستضعف جهان، که همه پشتیبان این جمهوری هستند، می‌‌خواهند با ترور بعض شخصیتها، اینها را از این راهی که راه اسلام است، منحرف کنند.
اینها نمی‌‌فهمند که این توده‌های عظیم، که چون سیل خروشان در تمام کشور در مقابل قدرتهای بزرگ ایستاده‌اند، با ترور اشخاص ولو هرچه بزرگ و ارجمند باشند، اینها به خودشان سستی و فتور راه نمی‌‌دهند، بلکه منسجم‌تر می‌‌شوند.
.
.
اینها می‌‌خواهند که مردم را در رأی ریاست جمهوری سست کنند.
با کشتن یک فرد ولو اینکه هرچه بزرگ باشد و متعهد، مردم ما از رأی دادن به ریاست جمهوری و از حاضر شدن پای صندوقها برای کمک به اسلام و جمهوری اسلامی، خیال کردند سست می‌‌شوند! این هم یک خیال‌باطل است و ملت‌ما این مسئله را یک‌مسئله الهی‌‌شرعی و یک تکلیف‌خدایی می‌‌داند که به پای صندوقها در روزجمعه انشاء اللَّه، برود و باصفهای طولانی‌‌مرصوص، به شخصی‌‌متعهد‌رأی بدهد.
.
» (همان، ص:262- 258)
سرانجام، انتخابات در روز جمعه دهم مهرماه 1360 برگزار گردید.
در این انتخابات 22 میلیون و 678 هزار و 17 نفر واجد شرایط رای دادن بودند که از این تعداد 16 میلیون و 847 هزار و 717 نفر(بیش از 74 درصد واجدان شرایط) آرای خود را به صندوق ریختند.
نتایج آرا نشان داد که 15 میلیون و 95 هزار و 987 نفر از رای دهندگان(معادل 94 درصد) آرای خود را به حضرت آیت‌الله سیدعلی خامنه‌ای داده‌اند.
این میزان حضور در صحنه انتخابات و آرای منتخب مردم بی‌سابقه و در نظام‌های انتخاباتی و کشورهای دارای دموکراسی یک نصاب قابل توجه به شمار می‌آمد.
در واقع با این انتخابات، یکی دیگر از فرازهای انقلاب اسلامی با پیروزی درخشان امت همیشه در صحنه طی شد و یکی از یاران وفادار حضرت امام خمینی(ره) به ریاست جمهوری رسیدند.
از نتایج بلندمدت این انتخابات پرشور، برقراری ثبات سیاسی در مقطع حساس جنگ تحمیلی و آسودگی خاطر رزمندگان اسلام از پشت جبهه بود.
رزمندگان اسلام با تکیه بر همین ثبات سیاسی، هشت ماه بعد با فتح خرمشهر، گویی از حضور آگاهانه مردم در صحنه انتخابات تقدیر کردند.