2- سقوط کابینه آموزگار و تشکیل دولت شریف‌امامی(1357 ش)
پس از ناکامی دولت جمشید آموزگار در مهار قیام مردم مسلمان ایران علیه رژیم ستمشاهی، محمدرضا پهلوی، جعفر شریف امامی، را برای تشکیل دولت، مأمور کرد.
(تصویر؛ هویدا و شریف امامی)
وی قصد داشت تا با عوام فریبی، اعتراضات گسترده‌ای را که در سراسر کشور رو به فزونی می‌رفت، کنترل کند.
به همین منظور کابینه خود را دولتِ آشتی ملی عنوان نمود و کوشید با ریاکاری خود را به علما نزدیک سازد.
همزمان دستور لغو تاریخ مجعول شاهنشاهی و جایگزینی تاریخ هجری را صادر کرد و سپس فرمان تعطیلی قمارخانه‌ها را داد.
اما این کارها تأثیری بر انقلاب جوشان مردم نداشت و برپایی اجتماع عظیم روز عید فطر سال 1357 و روزهای بعد، و کشتار مردم تهران در جمعه خونین 17 شهریور، تنها دوازده روز پس از کسب قدرت، چهره واقعی او را آشکار ساخت.
وی سرانجام پس از قتل عام دانش‌آموزان و دانشجویان در 13 آبان 57، با بر جای گذاشتن پرونده‌ای سیاه، مجبور به کناره‌گیری شد و جای خود را به ارتشبد ازهاری داد.