پس از کشتار بی‌رحمانه 17 شهریور 1357 در میدان شهدای تهران که به کشته و زخمی شدن هزاران نفر انجامید، اوضاع کشور رو به وخامت گذاشت و به تشنج بیشتر کشیده شد.
همچنین در سیزدهم آبان 57 سالروز تبعید حضرت امام، دانش‌آموزان و دانشجویان با تجمع در دانشگاه تهران قصد رفتن به بیت آیت‌اللَّه طالقانی را داشتند که با هجوم پلیس و نیروهای نظامی، صدها نفر کشته و زخمی شدند.
این دو کشتار خونین در هفتاد روز صدارتِ دولتِ به اصطلاح آشتی ملی شریف امامی، باعث خشم مردم تهران گردید که در تظاهرات خود، 400 شعبه از بانک‌ها را به آتش کشیدند.
در این اوضاع بحرانی، شاه، جعفر شریف امامی را از صدارت برکنار کرد و دولت نظامی ارتشبد ازهاری را تشکیل داد.
راهپیمایی‌های بزرگ از جمله در روز عید فطر 1357، گسترش اعتراضات و اعتصاب عمومی در سراسر کشور، مهاجرت امام از نجف به پاریس، حوادث خونبار 17 شهریور و 13 آبان 57 در کنار اقدامات تسکینی بی‌اثر دولت، نظیر تغییر عوام فریبانه تاریخ کشور از شاهنشاهی به شمسی و انحلال حزب ستمشاهی رستاخیز، برخی از رویدادهای مهم دوران صدارت شریف امامی بود.