آیت‌اللَّه حاج شیخ عبدالرحمن حیدری ایلامی در سال 1304ش (1344ق) در ایلام دیده به جهان گشود.
وی پس از پشت سر گذاشتن تحصیلات، به معلمی روی آورد، اما پس از یک رؤیای صادق، به فراگیری علوم اهل بیت(ع) پرداخت و به عتبات هجرت کرد و در کربلا، سامرا و نجف از محضر حضرات آیات سید محسن حکیم، سید ابوالقاسم خویی، سید محمود شاهرودی و شیخ حسین حلّی بهره برد و به اجتهاد رسید.
با تبعید حضرت امام خمینی(ره) به نجف، آیت‌اللَّه حیدری به درس آن بزرگوار پیوست و در بحث ولایتِ فقیه امام(ره) نیز حاضر شد.
این عالم مجاهد، از سال 1350 ش برای ارشاد و تبلیغ راهی بغداد گردید ولی فعالیت دینی او برای رژیم بعثی، گران آمد و او را از عراق اخراج نمود.
ایشان پس از دو سال اقامت در قم، در سال 1354 به ایلام رفت و «روحانیت مبارز ایلام» را متشکل ساخت و به خنثی کردن تبلیغات بهائیت، تأسیس مدارس علمیه، تأسیس بیش از 80 حسینیه و مسجد در این استان و ارشاد مردم این خطه همت گماشت.
آیت‌اللَّه حیدری پس از پیروزی انقلاب اسلامی، با رأی قاطع مردم ایلام، به مجلس خبرگان قانون اساسی راه یافت و در تصویب و تثبیت اصل ولایت مطلقه فقیه تلاش وافری نمود.
ایشان پس از آغاز جنگ، بارها در جمع رزمندگان حضور یافت و باعث روحیه بخشی بیشتری به دلاورمردان اسلام می‌گردید.
این عالم مبارز در 11دی 1365 ش برابر با 29 ربیع‌الثانی 1407ق در 61 سالی دارفانی را وداع گفت و پس از تشییعی باشکوه، در حرم مطهر حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.