عنوان : انتقاد از نحوه چاپ اخبار در مطبوعات
نوع : سخنراني
تاریخ شمسی : صبح 10 شهريور 1364
تاریخ قمری : 15 ذي الحجه 1405
جلد : 19
متن :
بسم الله الرحمن الرحيم
وظيفه مطبوعات در تشويق افراد به فعاليت
البته ، من نسبت به همه مسائل مربوط به مطبوعات نمي توانم نظر بدهم . الان آنچه مربوط به مسائل آخر است ، اين است كه راديو - تلويزيون و مطبوعات مال عموم است - چنانچه شما هم همين اعتقاد را داريد كه عموم بر آنها حق دارند - از اين جهت ، من به سهم خود خيال دارم كه راجع به من كم باشد، مگر در مواقع حساسي كه لازم است كه آن هم بايد از ما سئوال شود كه آيا مطلبي را بايد نقل بكنند يا خير. والا آنچه خوب است درراديو - تلويزيون و مطبوعات باشد، آن است كه براي كشور اثري داشته باشد. مثلا اگرزارعي خوب زراعت كرد و زراعتش خوب بود، شما اين شخص را به جاي مقامات كشور در صفحه اول بگذاريد و زيرش بنويسيد اين زارع چگونه بوده است ، اين منتشربشود. و يا كارمندي خوب كار كرد، و يا اگر طبيبي عمل خوبي انجام داد، عكس او را درصفحه اول چاپ كنيد و بنويسيد كه اين عملش چطور بوده است . اين باعث تشويق اطبامي شود و بيشتر دنبال كار مي روند. يا مثلا اگر كسي كشفي كرد، بايد مفصل با عكس ومطلب باشد، يا اگر كسي سارقي را دستگير نمود، و يا يك كشاورز و يا هنرمند و يا جراح ،كه متاسفانه نه اسمشان است و نه عكسشان ، در حالي كه اينها لايق اند تا در روزنامه مطرح شوند، خلاصه ، بايد اساس تشويق اشخاصي باشد [كه ] در اين كشور فعاليت مي كنند؛اينها به اين كشور حق دارند، به اين روزنامه ها حق دارند، به راديو - تلويزيون حق دارند،ولي ماها نسبت به آنها حقمان كم است . البته ، آنچه من مي گويم راجع بهخودم است ، به ديگران هيچ كاري ندارم ، آنها اختيارش با شما و با خود آنهاست . من ميل ندارم راديو هر وقت باز مي شود اسم من باشد، مدت هاست كه از اين جهت متنفرم ، اين كار غلطي است ، به اندازه متعارف نسبت به همه خوب است ، زيادي اش مضر است ، اين به ضرر مطبوعات است و مطبوعات را سبك مي كند. اشخاص ، شخصيت هايشان باخودشان است ، اين طور نيست كه اگر اسمشان زياد يا كم مطرح گردد، شخصيتشان زياديا كم شود. در ايران هركس معلوم است چه جوري است . بنابراين ، آنچه راجع به خودم مي گويم اين است كه اگر قرار است عكس مرا بگذاريد، به جاي آن ، عكس يك رعيت را بگذاريد و زيرش بنويسيد اين رعيت چه كار مهمي كرده است .
مسئله ديگر، عمده اين است كه تكرار نباشد. به عقيده من اين سه روزنامه با هم تفاهم كنند و مسائل را مختصرتر بنويسند، مفيدتر و كمتر بنويسند، طولاني و تكراري نباشد.مردم وقتي مي خوانند استفاده كنند، احساس كنند مطلبي است . اينكه بگويند من هر روزبه كي ، چي گفتم ، اين تكراري است . آخر هر روز من يك مسئله اي را مي گويم ، و هي تكرار مي كنند كه فلاني چه گفت . اين چه فايده اي دارد. اما در هر گوشه كشور اگر اتفاقي افتاده باشد، اين خبر است و اخبار را براي مردم گفتن مفيد است .
طرح انتقادات سالم در مطبوعات ، نه انتقامگيري
مسئله ديگر راجع به انتقاد، البته روزنامه ها بايد مسائلي كه پيش مي آيد را نظر كنند،يك وقت انتقاد است ؛ يعني انتقاد سالم است ، اين مفيد است . يك وقت انتقام است ، نه انتقاد، اين نبايد باشد، اين با موازين جور در نمي آيد. انسان چون با يكي خوب نيست ، درمطبوعات او را بكوبد، كار درستي نيست . اما اگر كسي خلاف كرده است ، بايد او رانصيحت كرد، پرده دري نباشد، ولي انتقاد خوب است . بايد در اين امور خيلي ملاحظه بفرماييد تا مطبوعات مركزي باشد براي استفاده عموم ، و اينكه مردم بفهمند بايد چه بكنند و بايد چه بشود.
بيان اخبار مفيد در مطبوعات
در مورد اخبار؛ اخبار روزنامه ها تكراري نباشد، آخر كي با كي ملاقات كرده ، اين چهخبر مهمي است ؟ اين اصلا قابل نيست بگوييم خبر، تا بگوييم مهم ! اينكه بگوييد من هرروز با كي ملاقات و به او چه گفتم ، اين تكراري است . آخر هر روز من يك مسئله رامي گويم ، و هي تكرار مي كنند كه فلاني چه گفت ، اين چه فايده اي دارد؟ من راجع به خودم مي گويم كه عكس من مطلقا در صفحه اول نباشد، همان طور كه گفتم . گاهي لازم است كه گفته شود، مثلا فرض كنيد بناست رياست جمهوري معرفي شود، خوب ، اين مسئله مهمي است و يا مثلا هيات دولت آمده است ، خود اين مسئله اي است ، ولي هرچند وقت يك بار از اين مسائل پيدا مي شود. اما هر روز كي آمد اين جا و من چي گفتم وچي شد و يا كي با كي ملاقات كرد، اين چه اثر و فايده اي دارد؟
بايد با اخبار مردم را تعليم كرد و بايد اخبار به صورتي باشد كه مفيد باشد، بايد كاري شده باشد تا اخبار باشد. آن اشخاصي كه در اطراف ايران زحمت مي كشند، وقتي خبرشان را داديد تشويق مي شوند. اين طور نيست كه همه لله كار كنند و چه بنويسيد و چه ننويسيد، فرقي نكند. ما مكلفيم تا افراد را در هر رشته تشويق كنيم تا امثالشان زياد شود.اگر مطلبي از اين طبقه ها در روزنامه ها آمد، روزنامه ها آبروي خوبي پيدا مي كنند.روزنامه ها مال طبقه سوم است ، مال طبقه اول نيست و اين هم نيست كه همه اش مال حكومت باشد و از چيزهاي حكومتي بنويسيد، اين صحيح نيست . به نظر من روزنامه هابراي همه مردم است و همه مردم در آن حق دارند و مي شود گفت كه گاهي جاي ديگران غصب مي شود، - البته بدان معناي غصب نه ! ولي نظير آن - اين عرض من است .
البته از آقايان هم تشكر مي كنم كه مشغول كار ارزنده اي هستند. و اميدوارم كه موفق باشند و كارها را با شايستگي عمل كنند و اغراض را كنار بگذارند و روي مصالح مملكت صحبت كنند. يك وقت اين است كه انسان مي بيند افرادي خلاف مي كنند، به او تنبه مي دهد، آن هم با ملايمت و بدون اينكه آبروريزي باشد. انتقاد صحيح از دولت مانع ندارد، ولي انتقام و تضعيف نبايد باشد ان شاءالله !
پانویس :
بزرگتر کوچکتر