عنوان : اظهار تاثر از فجايع گنبد
نوع : سخنراني
تاریخ شمسی : 24 فروردين 1358
تاریخ قمری : 15 جمادي الاول 1399
جلد : 7
متن :
[در اين ديدار ابتدا مادر يكي از شهدا سخناني ايراد كرد كه خلاصه آن در زير آمده است :
اي امام ! ما در گنبد هيچ امنيت نداريم ، ناموس و مالمان در خطر است . من دختر چهارده ساله ام رادر آنجا گذاردم تا به حضور شما برسم . وقتي حركت مي كردم دخترم گفت : مرا هم به خدمت امام ببر،مرا به چه كسي مي سپاري ؟ آيا من از خود و ناموسم چگونه دفاع كنم ؟ اي رهبر! من شرم دارم بگويم كه مادري با گريه مي گفت در جلوي روي من اين گروه جنايتكار به دخترم تجاوز كرده و سر از بدن او جداكردند. ]
بسم الله الرحمن الرحيم
جوانهاي شما جوانهاي ما بودند
اي مادر! براي من مرگ بهتر از اين است كه اين مصيبتها را بشنوم . اي مادرها وخواهرهاي من ! جوانهاي شما جوانهاي ما بودند. مولا اميرالمومنين - سلام الله عليه - براي ربوده شدن يك خلخال از پاي يك كسي كه يهوديه بود فرمود كه اگر انسان بميرد بهتر ازاين است كه بشنود اين را. (1) من اگر بميرم بهتر از اين است كه [اين مصيبتها را بشنوم ]. اي مادرها و خواهرهاي من ! اي برادرهاي من ! اسلام از اين شهيدها بسيار داشته است .پيغمبر اسلام در جنگهاي مختلف شهدا داده است ، اميرالمومنين - سلام الله عليه - درجنگها عزيزها از دست داده است . سيدالشهدا - سلام الله عليه - خود و تمام عزيزانش رااز دست داد. شهداي شما با آنها ان شاءالله محشورند. اگر در راه اسلام باشد غم نيست ؛ ماهمه بايد در راه اسلام شهيد بشويم . اسلام عزيزتر از هر چيز است . من راجع به مصيبتهايي كه به شما مادرها و خواهرها وارد شده است بسيار متاثرم به طوري كه نمي توانم ديگر صحبت كنم .
من مطالب شما را با دولت در ميان مي گذارم و اميدوارم كه ان شاءالله امنيت آنجابرقرار بشود و شما با برادران سربازتان و برادران پاسداران با هم دست به هم بدهيد و اين اشرار را از آن ناحيه عقب بزنيد.
خداوند همه شما را سعادت بدهد، خداوند شهداي شما را رحمت كند، خداوند به شما صبر عنايت كند و به همه شما صبر و سعادت عنايت كند.
والسلام عليكم و رحمه الله
پانویس :
1- نهج البلاغه ، خطبه 27.
بزرگتر کوچکتر